เหลือแต่ตัว

1752 คำ

ตะวัน....... "แล้วพ่อกำนันจะให้ผมทำยังไงครับถึงจะเชื่อในความจริงใจที่ผมมีให้ตะวัน" "หึ" ฉันเริ่มใจไม่ดีเมื่อเห็นสายตาเจ้าเล่ห์ของพ่อกำนันของฉัน "ผมยอมทำตามที่พ่อกำนันบอกทุกอย่างขอแค่พ่อกำนันยกโทษให้ผมครับ และผมอยากจะขอยืนยันว่าผมจะไม่มีวันทิ้งตะวันมันไปไหนอีกที่สำคัญตอนนี้เรากำลังจะมีลูกด้วยกันผมอยากดูแลตะวันกับลูกให้ดีที่สุด" ฉันรับรู้ถึงความรักและความรู้สึกผิดของไอ้ซันเพราะตลอดเวลาที่มันพูดกับพ่อมันจับมือฉันไม่ยอมปล่อยฉันรู้ว่ามันทั้งกลัวพ่อจะไม่ให้อภัยมันและมันกับฉันอาจจะไม่ได้อยู่ด้วยกันถ้าพ่อกำนันบอกให้เลิกฉันกับมันก็คงต้องเลิกกัน "หึ ถ้ามึงรักลูกกูขนาดนี้มึงกล้ายกทุกอย่างให้ลูกกูไหมล่ะ ทรัพย์สินเงินทองที่เป็นของมึงทุกอย่างเงินทุกบาททุกสตางค์มึงกล้าแลกไหมไอ้ซัน" "พ่อ!!!" ฉันคกใจไม่คิดว่าพ่อจะใช้วิธีนี้ ฉันรู้ว่าใจจริงแล้วพ่อไม่ได้อยากได้อะไรของมันหรอก "ผมยอมแลกทุกอย่างขอแค่ให้ผ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม