EP.1
2378 คำ
"ไหนมึงพูดใหม่ซิ"
ฉันเลิกคิ้วมองร่างสูงที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงขอบหน้าต่างในโรงแรมสักทีกลางเมืองใหญ่ ใบหน้าไร้อารมณ์แต่โคตรจะหล่อกระชากใจหันมามองฉันพร้อมกับลดบุหรี่ในมือลง
"เมื่อคืนนี้มึงเอากู"
"ไม่สิ...เมื่อคืนมึงเอากู" ฉันเถียงกลับพร้อมมองมันอย่างไม่ยอม
"ไม่เลย"
มันเถียงกลับและหันมาพร้อมขยับนั่งบนขอบประตูมองฉันที่กำลังนั่งบนเตียงทั้งที่ร่างกายไม่ได้สวมอะไรสักชิ้นแถมยังปวดร้าวไปทั่วทั้งตัวอีก
"มึงอ่ะเป็นคนเริ่ม ดึงกูเข้าโรงแรมแถมยังเปิดห้องเอง"
"ตอแหล"
"มึงสิตอแหล"
ฉันมองไอ้คนตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ ไม่อยากเชื่อว่าตัวเองจะเมาแล้วเอาไปทั่วแบบนี้ได้ทั้งๆ ที่มันเป็นคนที่ตัวเองเพิ่งรู้จักเมื่อคืนนี้แท้ๆ!
"เอาเถอะกูไม่เอาเรื่องมึงหรอกจอยกูโอเค"
"ไม่ไอ้ทั่นคนที่ต้องพูดมันคือกู"
"แล้วมึงรู้สึกว่าการเอากับกูมันเสียหายไหม?"
เสียงเรียบเอ่ยถามพร้อมกับร่างสูงที่เดินเข้ามาหา มันใส่แค่กางเกงยีนส์สีดำโชว์ให้ฉันเห็นหน้าท้องแกร่งของมันอย่างไม่คิดจะอายและฉันก็ไม่ปฏิเสธว่าหุ่นมันดีมากจริงๆ
"มึงคิดว่าไงล่ะจอย เอากับกูอ่ะมันส์ไหม?"
ฉันเงยหน้าสบตากับไอ้ไททันก่อนจะส่ายหน้าไปมาและยกยิ้มช้าๆ
"มันส์ โอเคกูตื่นเต็มตาแล้วและการเอากับมึงก็ไม่ได้แย่อะไร"
"มึงต้องตอบว่ามันมันส์สุดๆ เลยดีกว่าเพราะเราแม่งฟัคกันจนเช้า.."
พรึ่บ..
ฉันมองไอ้ไททันที่ทิ้งตัวนอนลงข้างๆ พร้อมกับสูบบุหรี่ต่อด้วยสายตานิ่งเรียบ....ฉันเอากับมันไปแล้วก็จริงแต่จะมาโวยวายไม่ได้เพราะตัวเองดันอยากเอง ฉันยักไหล่และลุกขึ้นไปหยิบเสื้อผ้าตัวเองมาใส่แม้จะยังหน่วงที่ขามากอยู่ก็ตาม
"กูนึกว่ามึงจะโวยวายกูเยอะกว่านี้ซะอีก"
ไอ้ไททันที่นอนแผ่อยู่บนเตียงถามฉันอีกครั้งขณะที่ฉันกำลังหยิบกระเป๋ามาสะพาย
"กูโวยวายแน่ถ้ามึงไม่ใส่ถุงยางแต่นี่มึงใส่" ฉันว่าพร้อมกับใช้เท้าเขี่ยถุงยางที่ตกอยู่ที่พื้นก่อนจะหรี่ตามองมัน "เออแล้วอย่าบอกใครเรื่องนี้นะ"
"อายเหรอ?"
"เออกูอาย"
"หึ..กูก็อายเหมือนกัน"
ฉันยกยิ้มและหันหลังเดินออกมาจากห้องภายในโรงแรมขนาดใหญ่นี้โดยไม่บอกลามันสักคำ...เพราะอะไรกันนะ เพราะเหล้าที่ดื่มลงไปหรือเพราะกูต้องการประชดชีวิต..เพราะอะไรถึงทำให้ฉันมาอยู่ในจุดนี้ได้กัน
เมื่อคืน
-- คลับ SOS --
"มึงไม่มาพรุ่งนี้เลยล่ะ"
"ก็ไม่บอกเดี๋ยวกูกลับแล้วจะมาใหม่"
"อีจอยอีเวรอย่าทำกูเสียหน้าสิวะ!"
"ขอโทษๆ กูแค่ไปหาของขวัญมาให้มึงเนี่ย"
ฉันตอบพลอยเพื่อนสนิทในกลุ่มที่มีกันแค่สามคนเสียงเรียบและยื่นกล่องของขวัญไปให้มัน ซึ่งมันก็กระดี๊กระด๊าดีใจไปยกใหญ่ ฉันยกยิ้มและหันมองที่โต๊ะที่ตอนนี้ไม่ได้มีแค่เราแต่ยังมีผู้ชายหน้าไม่คุ้นอีกห้าคน
"มึงไม่ได้บอกว่าจะมีคนมาเพิ่ม"
ฉันว่าและมองพลอยขณะที่มันกำลังยิ้มกว้างและขยับมากระซิบฉัน
"เพื่อนแฟนอีเค้ก งงม่ะเงียบสุดแต่มีผัวทีอย่างหล่อแล้วก็นะผัวมันหล่อไม่พอเพื่อนผัวมันอย่างน่าแดกอีก!"
"เออ ไม่ปฏิเสธ"
"นินทาอะไรเรา?"
เค้กที่นั่งกกอยู่กับผัวมันเงยหน้ามาถามฉันกับพลอยก่อนจะเม้มปากอย่างไม่พอใจและเอื้อมมือมาดึงให้ฉันนั่งลงข้างๆ มัน ฉันยิ้มและนั่งไขว่ห้างมองเพื่อนตัวเองด้วยสายตานิ่งเรียบ
"นินทาเรื่องผัวมึงน่ะสิ"
"โอ๊ย ก็บอกว่าอย่าเรียกว่าผัวพวกนี้หนิ"
"ไม่ใช่ผัวแล้วมันเป็นไรอ่ะ ฮึตั้มมึงเป็นไรกะไอ้เค้ก?" ฉันพยักหน้าถามไอ้ตั้มแฟนของเค้กทันทีซึ่งมันก็เลิกคิ้วและมองฉันอย่างกวนๆ
"อ่า รูมเมทมั้ง"
"ฮ่าๆ"
ฉันยกยิ้มมุมปากขณะที่อีพลอยกำลังหัวเราะออกมาเสียงดัง และยื่นแก้วที่ผสมเหล้ามาให้ฉันถือไว้ ฉันจิบเบาๆ ก่อนจะหันมองบรรดาเพื่อนไอตั้มที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์กันอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่อย่างเอือมระอา ไอ้ตั้มฉันรู้จักเพราะมันเรียนคณะเดียวกับฉันแต่พวกนี้ฉันไม่รู้จัก..แล้วก็โคตรจะเคืองที่มาร้านเหล้าแต่เสือกนั่งเล่นโทรศัพท์กันขนาดนี้...มันไม่กลับไปนอนเล่นอยู่ห้องมันวะถ้าจะมานั่งแชทกันแบบนี้
"เออกูลืมแนะนำเพื่อนๆ ของตั้ม" เค้กยกยิ้มและชี้ไปที่ผู้ชายผิวขาวที่มัดผมจุกใส่เสื้อขาวกางเกงยีนส์สบายๆ แต่หล่อน่ารักที่กำลังนั่งร้องเพลงคลอไปตามนักร้องอยู่ "นี่ไอติมเรียนคณะเดียวกับเรา"
"หวัดดีไอติม"
"หวัดดีจอยใช่ไหม" ฉันพยักหน้าขณะที่ไอติมก็พยักหน้าให้
"คนข้างๆ ไอติมคือโยโย่คณะเดียวกันเหมือนกัน"
"หวัดดีจอย"
ฉันยิ้มให้โยโย่ที่เงยหน้ามาโบกมือให้ก่อนเขาจะก้มหน้าลงไปเล่น rov ต่อเขาเป็นหนุ่มตี๋ใส่แว่นที่หล่อแต่คงจะติดเกมหนัก
"อีกสองคนอยู่วิศวกรรมซ่อมบำรุงอากาศยาน"
"เดี๋ยวทำไมเตงจำชื่อเอกพวกมันได้วะ?"
ไอ้ตั้มหันถามเค้กทันทีซึ่งเค้กก็เลิกคิ้วตีหน้าซื่อใส่ทันที
"เอกเพื่อนตั้งน่าสนใจจะตายเราก็จำได้ดิ"
"ใช่เหรอ?"
"กูไม่กินเมียเพื่อน"
ผู้ชายที่กำลังนั่งสูบพอตไฟฟ้าอยู่ตรงโซฟาตัวใหญ่ขัดเสียงนิ่งก่อนสายตาคมจะเหลือบมองฉัน
"กูชื่อไททันส่วนไอ้ที่เล่นเกมกับไอ้โยโย่อยู่ชื่อช้าง โอเครึยังยัยป้าให้แนะนำตัวยังกะเด็กประถม"
ทุกคนที่นั่งอยู่เงียบกันทันทีหลังจากไอ้นั่นมันตอบแทนแถมยังมาด่าตบท้ายอีก มันพ่นควันออกจากปากและกระดกเหล้าต่อไม่ทุกข์ไม่ร้อนเลยสักนิดจนฉันแค้นหัวเราะออกมาเบาๆ
"เอ่อ..ฮ่าๆ อย่าไปอะไรกับมันเลยมันก็กวนตีนแบบนี้แหละ"
ไอติมว่าขึ้นทำลายความเงียบและฉันก็ไม่ได้อะไร จริงๆ ก็คงไม่ได้เจอกันบ่อยอะไรอีกอยู่แล้วแหละ
"ที่ว่านางแรงนี่คือไม่ได้แรงแค่ชื่อเสียงจริงๆ" ฉันเลิกคิ้วและหันมองพลอยด้วยความสงสัย
"มึงรู้จักมันเหรอ?"
"มันดังจะตายในไอจีคนฟอลเป็นแสน"
"อ่อ"
"ว่าไม่ได้หนิเนาะคนก็ฟอลมึงเป็นแสนเหมือนกัน ลืมว่าเพื่อนกูก็ดัง"
"ดังในทางเสียๆ มึงอย่านับเลยกูอาย"
"ฮ่าๆ ใครว่ามึงออกจะสวย"
ฉันเบะปากใส่พลอยก่อนจะยกแก้วเหล้ากระดกอีกครั้งก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อสบตากับไอ้ไททันที่กำลังมองมาอยู่ มันจ้องอะไรฉันอีกล่ะ?
"มีอะไร?"
ฉันถามไอ้ไททันพร้อมคีบน้ำแข็งชงเหล้าขณะที่สายตาก็มองมันที่กำลังมองมาด้วยความสงสัย
"เปล่า กูแค่คิดว่ามึงสวยดี"
"เชี้ย ทั่นครับนี่เพื่อนกูครับทั่น!"
"เพื่อนมึงแต่ไม่ใช่เพื่อนกู"
...เพื่อนมันเรียกมันสั้นๆ ว่าทั่นนี่เอง ดีเหมือนกันฉันก็คิดว่ามันเหมาะกับมันอยู่ ฉันชงเหล้าเสร็จก็ยกดื่มอีกครั้งไม่ได้แยแสอะไรกับคำชมมัน เพราะปกติก็ได้รับมาเยอะแล้ว
"จอย จริงๆ จอยกับไททันดูเหมาะกันมากเลยนะไม่ชอบเขาเหรอ?"
"มากินเหล้าไม่ได้มาหาผัวนะเค้ก"
เค้กหน้าเสียทันทีที่ฉันตอบมันไปแบบนั้น คือข้อเสียของฉันเลยคือมักพูดอะไรแม้ไม่คิดแล้วเค้กดันเป็นพวกที่มักคิดมากกับคำพูดไม่คิดของฉันเนี่ย ฉันลูบหลังมันเบาๆ ก่อนจะขยับไปหอมแก้มเค้กเบาๆ
"ขอโทษที่พูดแรง แต่อย่าคิดมากกับคำพูดกูนะกูไม่ได้อยากคบใครจริงๆ"
"อืม เค้กก็ขอโทษด้วยนะที่ชอบจับคู่"
"ไม่เป็นไร"
ฉันตอบเค้กและยิ้มบางๆ ก่อนจะหันมาชนแก้วกับไอ้ทั่นที่ยื่นแก้วมันมาชน มันยกยิ้มบางๆ และหันไปคุยกับพวกเพื่อนมันต่อ มันดูกวนตีนอ่ะฉันถูกใจมันนะ แต่ถ้าจะเอาเป็นผัวคงไม่และมันก็คงจะคิดเหมือนกัน
"มึงเพลงกู!!"
พรึ่บ!
ฉันยิ้มกว้างและลุกตามแรงดึงพลอยทันทีที่เพลงวงที่มันชอบดังขึ้น เราลุกขึ้นเต้นอย่างไม่คิดจะอายจนเค้กที่นั่งอยู่ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย ฉันเห็นแต่ก็ยกยิ้มเล่นกับกล้องและหันมาเต้นตามจังหวะเพลงต่อพร้อมกับยกแก้วเหล้ากรอกปากตัวเองเพราะกลัวจะเมาไม่ทันคนอื่น
"เค้กชงเหล้าให้หน่อย"
"จ้าๆ"
เค้กพยักหน้าและรับแก้วของฉันกับพลอยไปทันทีขณะที่พวกฉันก็หันมาเต้นกันต่อจนตอนนี้เพลงมันเริ่มสนุกขึ้น และฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เริ่มทำให้เมา ฉันก็คนธรรมดาที่มักหาความสนุกในแต่ละวันและเต้นไปกับเพื่อนโดยไม่สนใจสายตาใครที่กำลังมองมาจนขาเริ่มเซ
"ฮ่าๆ กูจะอ้วก"
ฉันนั่งลงที่โซฟาที่ใกล้ที่สุดและเอื้อมมือไปหยิบแก้วเหล้ามาดื่มแก้กระหายขณะที่พลอยกำลังโยกย้ายสะโพกอยู่กับพวกผู้ชายอีกโต๊ะ
"มึงดูเพื่อนด้วย"
ฉันหันไปสะกิดผู้ชายที่นั่งอยู่ก่อนจะยกนิ้วชี้ไอ้ทั่นที่กำลังนั่งโยกหัวไปกับจังหวะเพลงอยู่ แม่งเพลงมันส์ขนาดนี้พวกมันยังมีหน้ามานั่งทำมาดกันอีก
"ลุกๆๆ"
หมับ!
ฉันคว้าแขนไอ้ทั่นและไอติมที่นั่งร้องเพลงอยู่ให้ลุกขึ้นมาเต้นด้วยกันพร้อมกับเพลงร็อคที่ดังขึ้น ซึ่งพวกมันน่าจะชอบกันจึงพากันลุกหมดกลุ่ม ฉันเอื้อมมือไปลากอีพลอยกลับมาที่โต๊ะทันทีเพราะกลัวมันจะหาย
"มึงกูจริงจังดูเพื่อนด้วย"
"มึงมาฝากให้กูดูเพราะกลัวตัวเองเมาใช่ไหม?"
ไอ้ทั่นหันมาตะโกนถามแข่งกับเสียงเพลงทำเอาฉันหัวเราะออกมาทันที ฉันจึงพยักหน้าตอบขณะที่มันก็ยกยิ้มและขยับแขนล็อกคอฉันไว้
"งั้นกูดูมึงก่อนเลยแล้วกัน"
"ฮ่าๆ อยากเป็นคนที่ถูกรัก.."
ฉันแหกปากร้องเพลงตามนักร้องทันทีพร้อมกับโยกหัวตามจังหวะเพลงหนักๆ อย่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นและทุกคนก็ดูจะไม่สนใจอะไรอีกแล้ว
"เค้ก มึงกูไม่ไหว!"
"โอ๊ยอย่าเพิ่งอ้วก"
ฉันที่นั่งหมดสภาพอยู่ที่โซฟาหรี่ตามองเค้กที่เดินไปพยุงพลอยไปทางห้องน้ำโดยมีผัวมันช่วยดูอยู่ขณะที่ตอนนี้เหลือฉันอยู่ที่โต๊ะกับพวกเพื่อนใหม่อีกสี่ ฉันเหยียดขาไปที่โต๊ะและกวาดของออกห่างจากขาตัวเองพร้อมกับเอนตัวพิงไปทับไอ้ทั่นที่นั่งดูดพอตอยู่ข้างๆ มันขยับแขนมาพาดลงบนลาดไหล่ของฉันแทนทำให้ตอนนี้ฉันกำลังซบอยู่ที่หน้าอกมันอยู่
"เอาป่ะ?"
ฉันที่กำลังเลื่อนโทรศัพท์ดูไอจีอยู่เงยหน้ามองไอ้ทั่นที่ถามก่อนจะมันจะยื่นพอตมาตรงหน้า
"ทำไม มึงไม่เคยสูบ?"
"เคย แค่ไม่เคยสูบต่อจากปากคนที่เพิ่งรู้จัก"
ฉันตอบและรับมาสูบก่อนจะพ่นควันออกมาพลางหลับตานิ่ง
"ทีนี้ก็เคยแล้ว"
"เออ"
"จอยกูขอบ้าง"
ฉันลืมตามองช้างก่อนจะสูบพอตอีกทีและยื่นพอตให้มันต่อ ไอ้ทั่นหัวเราะเบาๆ ฉันจึงพ่นควันใส่หน้ามันและขมวดคิ้วมองอย่างเคืองๆ
"หัวเราะอะไรของมึง?"
"มึงนี่ก็นะ ปกติมึงซบผู้ชายไปทั่วเลยเหรอ?"
"ทำไม มึงไม่ชอบให้ซบเหรอเดี๋ยวกูขยับออกก็ได้นะ"
พรึบ
ฉันว่าพลางขยับออกแต่ไอ้ทั่นกลับจับหัวฉันไว้ก่อน มันกดหัวฉันลงที่หน้าอกมันอีกครั้งพร้อมกับเอาคางเกยไว้บนหัวฉันซึ่ง..มันก็คงเมาไม่ต่างกันแหละ ฉันถอนหายใจออกเบาๆ และหลับตาลงอย่างเหนื่อยๆ
"โอ๊ยอีพลอยอ้วกใส่กู"
เสียงของไอ้ตั้มทำเอาฉันลืมตาขึ้นมามองอีกครั้งก่อนเพราะพวกมันกลับมาที่โต๊ะแล้ว พลอยไหลลงกับโซฟาทันทีขณะที่ฉันก็หัวเราะเบาๆ
"เราว่าจะพาพลอยไปส่งหอก่อนจอยเอาไง?"
"เพิ่งตีหนึ่งเอง"
ฉันตอบก่อนจะขยับลุกมานั่งดีๆ และเทเหล้าที่เหลือมากระดกดื่มจนหมดเพราะเสียดาย อ่า..เหล้าเพียวๆนี่บาดคอจนอยากอ้วก..
"มึงกลับได้ไหมจอย??"
"สบาย"
ฉันตอบไอ้ตั้มและขยับลุกยืนพร้อมกับพวกเพื่อนไอ้ตั้มที่ลุกตามเพราะคงจะกลับกันแล้ว เราเดินออกมาจากร้านพร้อมกับลมจากนอกร้านที่พัดตีหน้าทันทีที่เดินออกมา ฉันกระแอมไอเบาๆและแม้ว่าจะเดินเซนิดๆ แต่ก็ยังพอประคองสติตัวเองได้
พรึ่บ..
แขนที่เพิ่งพาดลงบนไหล่ทำให้ฉันเหลือบมองร่างสูงที่กำลังเดินมาประกบข้างกายด้วยรอยยิ้ม ไอ้ไททันโน้มลงมากระซิบข้างหูพร้อมกับกระชับอ้อมแขนจนฉันแทบจะเดินตัวติดกับมันอยู่รอมร่อ
"ไปต่อกับกูไหมจอย?"
- ผู้เขียน
