FUCK BUDDY!

"ไหนมึงพูดใหม่ซิ" ฉันเลิกคิ้วมองร่างสูงที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ตรงขอบหน้าต่างในโรงแรมสักทีกลางเมืองใหญ่ ใบหน้าไร้อารมณ์แต่โคตรจะหล่อกระชากใจหันมามองฉันพร้อมกับลดบุหรี่ในมือลง "เมื่อคืนนี้มึงเอากู" "ไม่สิ...เมื่อคืนมึงเอากู" ฉันเถียงกลับพร้อมมองมันอย่างไม่ยอม "ไม่เลย" มันเถียงกลับและหันมาพร้อมขยับนั่งบนขอบประตูมองฉันที่กำลังนั่งบนเตียงทั้งที่ร่างกายไม่ได้สวมอะไรสักชิ้นแถมยังปวดร้าวไปทั่วทั้งตัวอีก "มึงอ่ะเป็นคนเริ่ม ดึงกูเข้าโรงแรมแถมยังเปิดห้องเอง" "ตอแหล" "มึงสิตอแหล" ฉันมองไอ้คนตรงหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ ไม่อยากเชื่อว่าตัวเองจะเมาแล้วเอาไปทั่วแบบนี้ได้ทั้งๆ ที่มันเป็นคนที่ตัวเองเพิ่งรู้จักเมื่อคืนนี้แท้ๆ! "เอาเถอะกูไม่เอาเรื่องมึงหรอกจอยกูโอเค" "ไม่ไอ้ทั่นคนที่ต้องพูดมันคือกู" "แล้วมึงรู้สึกว่าการเอากับกูมันเสียหายไหม?" เสียงเรียบเอ่ยถามพร้อมกับร่างสูงที่เดินเข้ามาหา มันใส่แค่กางเกงยีนส์สีดำโชว์ให้ฉันเห็นหน้าท้องแกร่งของมันอย่างไม่คิดจะอายและฉันก็ไม่ปฏิเสธว่าหุ่นมันดีมากจริงๆ "มึงคิดว่าไงล่ะจอย เอากับกูอ่ะมันส์ไหม?" ฉันเงยหน้าสบตากับไอ้ไททันก่อนจะส่ายหน้าไปมาและยกยิ้มช้าๆ "มันส์ โอเคกูตื่นเต็มตาแล้วและการเอากับมึงก็ไม่ได้แย่อะไร" "มึงต้องตอบว่ามันมันส์สุดๆ เลยดีกว่าเพราะเราแม่งฟัคกันจนเช้า.." พรึ่บ.. ฉันมองไอ้ไททันที่ทิ้งตัวนอนลงข้างๆ พร้อมกับสูบบุหรี่ต่อด้วยสายตานิ่งเรียบ....ฉันเอากับมันไปแล้วก็จริงแต่จะมาโวยวายไม่ได้เพราะตัวเองดันอยากเอง ฉันยักไหล่และลุกขึ้นไปหยิบเสื้อผ้าตัวเองมาใส่แม้จะยังหน่วงที่ขามากอยู่ก็ตาม "กูนึกว่ามึงจะโวยวายกูเยอะกว่านี้ซะอีก" ไอ้ไททันที่นอนแผ่อยู่บนเตียงถามฉันอีกครั้งขณะที่ฉันกำลังหยิบกระเป๋ามาสะพาย "กูโวยวายแน่ถ้ามึงไม่ใส่ถุงยางแต่นี่มึงใส่" ฉันว่าพร้อมกับใช้เท้าเขี่ยถุงยางที่ตกอยู่ที่พื้นก่อนจะหรี่ตามองมัน "เออแล้วอย่าบอกใครเรื่องนี้นะ" "อายเหรอ?" "เออกูอาย" "หึ..กูก็อายเหมือนกัน" ฉันยกยิ้มและหันหลังเดินออกมาจากห้องภายในโรงแรมขนาดใหญ่นี้โดยไม่บอกลามันสักคำ...เพราะอะไรกันนะ เพราะเหล้าที่ดื่มลงไปหรือเพราะกูต้องการประชดชีวิต..เพราะอะไรถึงทำให้ฉันมาอยู่ในจุดนี้ได้กัน เมื่อคืน -- คลับ SOS -- "มึงไม่มาพรุ่งนี้เลยล่ะ" "ก็ไม่บอกเดี๋ยวกูกลับแล้วจะมาใหม่" "อีจอยอีเวรอย่าทำกูเสียหน้าสิวะ!" "ขอโทษๆ กูแค่ไปหาของขวัญมาให้มึงเนี่ย" ฉันตอบพลอยเพื่อนสนิทในกลุ่มที่มีกันแค่สามคนเสียงเรียบและยื่นกล่องของขวัญไปให้มัน ซึ่งมันก็กระดี๊กระด๊าดีใจไปยกใหญ่ ฉันยกยิ้มและหันมองที่โต๊ะที่ตอนนี้ไม่ได้มีแค่เราแต่ยังมีผู้ชายหน้าไม่คุ้นอีกห้าคน "มึงไม่ได้บอกว่าจะมีคนมาเพิ่ม" ฉันว่าและมองพลอยขณะที่มันกำลังยิ้มกว้างและขยับมากระซิบฉัน "เพื่อนแฟนอีเค้ก งงม่ะเงียบสุดแต่มีผัวทีอย่างหล่อแล้วก็นะผัวมันหล่อไม่พอเพื่อนผัวมันอย่างน่าแดกอีก!" "เออ ไม่ปฏิเสธ" "นินทาอะไรเรา?" เค้กที่นั่งกกอยู่กับผัวมันเงยหน้ามาถามฉันกับพลอยก่อนจะเม้มปากอย่างไม่พอใจและเอื้อมมือมาดึงให้ฉันนั่งลงข้างๆ มัน ฉันยิ้มและนั่งไขว่ห้างมองเพื่อนตัวเองด้วยสายตานิ่งเรียบ "นินทาเรื่องผัวมึงน่ะสิ" "โอ๊ย ก็บอกว่าอย่าเรียกว่าผัวพวกนี้หนิ" "ไม่ใช่ผัวแล้วมันเป็นไรอ่ะ ฮึตั้มมึงเป็นไรกะไอ้เค้ก?" ฉันพยักหน้าถามไอ้ตั้มแฟนของเค้กทันทีซึ่งมันก็เลิกคิ้วและมองฉันอย่างกวนๆ "อ่า รูมเมทมั้ง" "ฮ่าๆ" ฉันยกยิ้มมุมปากขณะที่อีพลอยกำลังหัวเราะออกมาเสียงดัง และยื่นแก้วที่ผสมเหล้ามาให้ฉันถือไว้ ฉันจิบเบาๆ ก่อนจะหันมองบรรดาเพื่อนไอตั้มที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์กันอย่างเอาเป็นเอาตายอยู่อย่างเอือมระอา ไอ้ตั้มฉันรู้จักเพราะมันเรียนคณะเดียวกับฉันแต่พวกนี้ฉันไม่รู้จัก..แล้วก็โคตรจะเคืองที่มาร้านเหล้าแต่เสือกนั่งเล่นโทรศัพท์กันขนาดนี้...มันไม่กลับไปนอนเล่นอยู่ห้องมันวะถ้าจะมานั่งแชทกันแบบนี้ "เออกูลืมแนะนำเพื่อนๆ ของตั้ม" เค้กยกยิ้มและชี้ไปที่ผู้ชายผิวขาวที่มัดผมจุกใส่เสื้อขาวกางเกงยีนส์สบายๆ แต่หล่อน่ารักที่กำลังนั่งร้องเพลงคลอไปตามนักร้องอยู่ "นี่ไอติมเรียนคณะเดียวกับเรา" "หวัดดีไอติม" "หวัดดีจอยใช่ไหม" ฉันพยักหน้าขณะที่ไอติมก็พยักหน้าให้ "คนข้างๆ ไอติมคือโยโย่คณะเดียวกันเหมือนกัน" "หวัดดีจอย" ฉันยิ้มให้โยโย่ที่เงยหน้ามาโบกมือให้ก่อนเขาจะก้มหน้าลงไปเล่น rov ต่อเขาเป็นหนุ่มตี๋ใส่แว่นที่หล่อแต่คงจะติดเกมหนัก "อีกสองคนอยู่วิศวกรรมซ่อมบำรุงอากาศยาน" "เดี๋ยวทำไมเตงจำชื่อเอกพวกมันได้วะ?" ไอ้ตั้มหันถามเค้กทันทีซึ่งเค้กก็เลิกคิ้วตีหน้าซื่อใส่ทันที "เอกเพื่อนตั้งน่าสนใจจะตายเราก็จำได้ดิ" "ใช่เหรอ?" "กูไม่กินเมียเพื่อน" ผู้ชายที่กำลังนั่งสูบพอตไฟฟ้าอยู่ตรงโซฟาตัวใหญ่ขัดเสียงนิ่งก่อนสายตาคมจะเหลือบมองฉัน "กูชื่อไททันส่วนไอ้ที่เล่นเกมกับไอ้โยโย่อยู่ชื่อช้าง โอเครึยังยัยป้าให้แนะนำตัวยังกะเด็กประถม" ทุกคนที่นั่งอยู่เงียบกันทันทีหลังจากไอ้นั่นมันตอบแทนแถมยังมาด่าตบท้ายอีก มันพ่นควันออกจากปากและกระดกเหล้าต่อไม่ทุกข์ไม่ร้อนเลยสักนิดจนฉันแค้นหัวเราะออกมาเบาๆ "เอ่อ..ฮ่าๆ อย่าไปอะไรกับมันเลยมันก็กวนตีนแบบนี้แหละ" ไอติมว่าขึ้นทำลายความเงียบและฉันก็ไม่ได้อะไร จริงๆ ก็คงไม่ได้เจอกันบ่อยอะไรอีกอยู่แล้วแหละ "ที่ว่านางแรงนี่คือไม่ได้แรงแค่ชื่อเสียงจริงๆ" ฉันเลิกคิ้วและหันมองพลอยด้วยความสงสัย "มึงรู้จักมันเหรอ?" "มันดังจะตายในไอจีคนฟอลเป็นแสน" "อ่อ" "ว่าไม่ได้หนิเนาะคนก็ฟอลมึงเป็นแสนเหมือนกัน ลืมว่าเพื่อนกูก็ดัง" "ดังในทางเสียๆ มึงอย่านับเลยกูอาย" "ฮ่าๆ ใครว่ามึงออกจะสวย" ฉันเบะปากใส่พลอยก่อนจะยกแก้วเหล้ากระดกอีกครั้งก่อนจะขมวดคิ้วเมื่อสบตากับไอ้ไททันที่กำลังมองมาอยู่ มันจ้องอะไรฉันอีกล่ะ? "มีอะไร?" ฉันถามไอ้ไททันพร้อมคีบน้ำแข็งชงเหล้าขณะที่สายตาก็มองมันที่กำลังมองมาด้วยความสงสัย "เปล่า กูแค่คิดว่ามึงสวยดี" "เชี้ย ทั่นครับนี่เพื่อนกูครับทั่น!" "เพื่อนมึงแต่ไม่ใช่เพื่อนกู" ...เพื่อนมันเรียกมันสั้นๆ ว่าทั่นนี่เอง ดีเหมือนกันฉันก็คิดว่ามันเหมาะกับมันอยู่ ฉันชงเหล้าเสร็จก็ยกดื่มอีกครั้งไม่ได้แยแสอะไรกับคำชมมัน เพราะปกติก็ได้รับมาเยอะแล้ว "จอย จริงๆ จอยกับไททันดูเหมาะกันมากเลยนะไม่ชอบเขาเหรอ?" "มากินเหล้าไม่ได้มาหาผัวนะเค้ก" เค้กหน้าเสียทันทีที่ฉันตอบมันไปแบบนั้น คือข้อเสียของฉันเลยคือมักพูดอะไรแม้ไม่คิดแล้วเค้กดันเป็นพวกที่มักคิดมากกับคำพูดไม่คิดของฉันเนี่ย ฉันลูบหลังมันเบาๆ ก่อนจะขยับไปหอมแก้มเค้กเบาๆ "ขอโทษที่พูดแรง แต่อย่าคิดมากกับคำพูดกูนะกูไม่ได้อยากคบใครจริงๆ" "อืม เค้กก็ขอโทษด้วยนะที่ชอบจับคู่" "ไม่เป็นไร" ฉันตอบเค้กและยิ้มบางๆ ก่อนจะหันมาชนแก้วกับไอ้ทั่นที่ยื่นแก้วมันมาชน มันยกยิ้มบางๆ และหันไปคุยกับพวกเพื่อนมันต่อ มันดูกวนตีนอ่ะฉันถูกใจมันนะ แต่ถ้าจะเอาเป็นผัวคงไม่และมันก็คงจะคิดเหมือนกัน "มึงเพลงกู!!" พรึ่บ! ฉันยิ้มกว้างและลุกตามแรงดึงพลอยทันทีที่เพลงวงที่มันชอบดังขึ้น เราลุกขึ้นเต้นอย่างไม่คิดจะอายจนเค้กที่นั่งอยู่ยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่าย ฉันเห็นแต่ก็ยกยิ้มเล่นกับกล้องและหันมาเต้นตามจังหวะเพลงต่อพร้อมกับยกแก้วเหล้ากรอกปากตัวเองเพราะกลัวจะเมาไม่ทันคนอื่น "เค้กชงเหล้าให้หน่อย" "จ้าๆ" เค้กพยักหน้าและรับแก้วของฉันกับพลอยไปทันทีขณะที่พวกฉันก็หันมาเต้นกันต่อจนตอนนี้เพลงมันเริ่มสนุกขึ้น และฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เริ่มทำให้เมา ฉันก็คนธรรมดาที่มักหาความสนุกในแต่ละวันและเต้นไปกับเพื่อนโดยไม่สนใจสายตาใครที่กำลังมองมาจนขาเริ่มเซ "ฮ่าๆ กูจะอ้วก" ฉันนั่งลงที่โซฟาที่ใกล้ที่สุดและเอื้อมมือไปหยิบแก้วเหล้ามาดื่มแก้กระหายขณะที่พลอยกำลังโยกย้ายสะโพกอยู่กับพวกผู้ชายอีกโต๊ะ "มึงดูเพื่อนด้วย" ฉันหันไปสะกิดผู้ชายที่นั่งอยู่ก่อนจะยกนิ้วชี้ไอ้ทั่นที่กำลังนั่งโยกหัวไปกับจังหวะเพลงอยู่ แม่งเพลงมันส์ขนาดนี้พวกมันยังมีหน้ามานั่งทำมาดกันอีก "ลุกๆๆ" หมับ! ฉันคว้าแขนไอ้ทั่นและไอติมที่นั่งร้องเพลงอยู่ให้ลุกขึ้นมาเต้นด้วยกันพร้อมกับเพลงร็อคที่ดังขึ้น ซึ่งพวกมันน่าจะชอบกันจึงพากันลุกหมดกลุ่ม ฉันเอื้อมมือไปลากอีพลอยกลับมาที่โต๊ะทันทีเพราะกลัวมันจะหาย "มึงกูจริงจังดูเพื่อนด้วย" "มึงมาฝากให้กูดูเพราะกลัวตัวเองเมาใช่ไหม?" ไอ้ทั่นหันมาตะโกนถามแข่งกับเสียงเพลงทำเอาฉันหัวเราะออกมาทันที ฉันจึงพยักหน้าตอบขณะที่มันก็ยกยิ้มและขยับแขนล็อกคอฉันไว้ "งั้นกูดูมึงก่อนเลยแล้วกัน" "ฮ่าๆ อยากเป็นคนที่ถูกรัก.." ฉันแหกปากร้องเพลงตามนักร้องทันทีพร้อมกับโยกหัวตามจังหวะเพลงหนักๆ อย่างไม่สนใจอะไรทั้งสิ้นและทุกคนก็ดูจะไม่สนใจอะไรอีกแล้ว "เค้ก มึงกูไม่ไหว!" "โอ๊ยอย่าเพิ่งอ้วก" ฉันที่นั่งหมดสภาพอยู่ที่โซฟาหรี่ตามองเค้กที่เดินไปพยุงพลอยไปทางห้องน้ำโดยมีผัวมันช่วยดูอยู่ขณะที่ตอนนี้เหลือฉันอยู่ที่โต๊ะกับพวกเพื่อนใหม่อีกสี่ ฉันเหยียดขาไปที่โต๊ะและกวาดของออกห่างจากขาตัวเองพร้อมกับเอนตัวพิงไปทับไอ้ทั่นที่นั่งดูดพอตอยู่ข้างๆ มันขยับแขนมาพาดลงบนลาดไหล่ของฉันแทนทำให้ตอนนี้ฉันกำลังซบอยู่ที่หน้าอกมันอยู่ "เอาป่ะ?" ฉันที่กำลังเลื่อนโทรศัพท์ดูไอจีอยู่เงยหน้ามองไอ้ทั่นที่ถามก่อนจะมันจะยื่นพอตมาตรงหน้า "ทำไม มึงไม่เคยสูบ?" "เคย แค่ไม่เคยสูบต่อจากปากคนที่เพิ่งรู้จัก" ฉันตอบและรับมาสูบก่อนจะพ่นควันออกมาพลางหลับตานิ่ง "ทีนี้ก็เคยแล้ว" "เออ" "จอยกูขอบ้าง" ฉันลืมตามองช้างก่อนจะสูบพอตอีกทีและยื่นพอตให้มันต่อ ไอ้ทั่นหัวเราะเบาๆ ฉันจึงพ่นควันใส่หน้ามันและขมวดคิ้วมองอย่างเคืองๆ "หัวเราะอะไรของมึง?" "มึงนี่ก็นะ ปกติมึงซบผู้ชายไปทั่วเลยเหรอ?" "ทำไม มึงไม่ชอบให้ซบเหรอเดี๋ยวกูขยับออกก็ได้นะ" พรึบ ฉันว่าพลางขยับออกแต่ไอ้ทั่นกลับจับหัวฉันไว้ก่อน มันกดหัวฉันลงที่หน้าอกมันอีกครั้งพร้อมกับเอาคางเกยไว้บนหัวฉันซึ่ง..มันก็คงเมาไม่ต่างกันแหละ ฉันถอนหายใจออกเบาๆ และหลับตาลงอย่างเหนื่อยๆ "โอ๊ยอีพลอยอ้วกใส่กู" เสียงของไอ้ตั้มทำเอาฉันลืมตาขึ้นมามองอีกครั้งก่อนเพราะพวกมันกลับมาที่โต๊ะแล้ว พลอยไหลลงกับโซฟาทันทีขณะที่ฉันก็หัวเราะเบาๆ "เราว่าจะพาพลอยไปส่งหอก่อนจอยเอาไง?" "เพิ่งตีหนึ่งเอง" ฉันตอบก่อนจะขยับลุกมานั่งดีๆ และเทเหล้าที่เหลือมากระดกดื่มจนหมดเพราะเสียดาย อ่า..เหล้าเพียวๆนี่บาดคอจนอยากอ้วก.. "มึงกลับได้ไหมจอย??" "สบาย" ฉันตอบไอ้ตั้มและขยับลุกยืนพร้อมกับพวกเพื่อนไอ้ตั้มที่ลุกตามเพราะคงจะกลับกันแล้ว เราเดินออกมาจากร้านพร้อมกับลมจากนอกร้านที่พัดตีหน้าทันทีที่เดินออกมา ฉันกระแอมไอเบาๆและแม้ว่าจะเดินเซนิดๆ แต่ก็ยังพอประคองสติตัวเองได้ พรึ่บ.. แขนที่เพิ่งพาดลงบนไหล่ทำให้ฉันเหลือบมองร่างสูงที่กำลังเดินมาประกบข้างกายด้วยรอยยิ้ม ไอ้ไททันโน้มลงมากระซิบข้างหูพร้อมกับกระชับอ้อมแขนจนฉันแทบจะเดินตัวติดกับมันอยู่รอมร่อ "ไปต่อกับกูไหมจอย?"