(จอย)
วันต่อมา
12.11 PM.
ติ๊ดๆๆ
เสียงโทรศัพท์ทำให้ฉันตื่นจากฝัน ฉันขมวดคิ้วและขยับเอื้อมมือไปเอาโทรศัพท์มากดรับโดยที่ยังไม่ได้ดูชื่อเลยด้วยซ้ำ
"ฮัลโหล"
(จอยใช่ไหม เราช้างนะ)
ฉันกะพริบตาถี่ๆ และขยับขึ้นนั่งอย่างล้าๆ เพราะนอนมาตั้งแต่เช้า ตอนนี้รู้สึกโอเคขึ้นกว่าเดิมเยอะแล้ว ถ้าไม่หายแย่แน่เพราะพรุ่งนี้มีเรียน
"ว่าไงช้าง"
(เอ่อ คือช้างจะโทรมาขอโทษจอยว่ะช้างโคตรไม่สบายใจ)
เสียงของช้างมันดูเครียดเหมือนที่กำลังบอกจริงๆ จนฉันอดสงสารไม่ได้
"เราโอเคขึ้นแล้ว ไม่เป็นไรมากหรอก"
(ยังไงถ้าหายป่วยช้างของเลี้ยงข้าวหน่อยนะ เพื่อความสบายใจน่ะ)
"ฮ่าๆ เรากินเยอะนะ"
(ไม่ต้องห่วง)
"แล้วเป็นไงบ้างกับไอ้ทั่นเห็นมันบอกว่าจะออกไปเคลียร์กับช้างหนิ"
(อืมมันเพิ่งกลับไปอ่ะ พวกรุ่นพี่แม่งหงอยอย่างหมาเพราะมันมาก็ด่ากราดเลยตอนแรกนึกว่าจะมีเรื่อง แต่พอมันพูดถึงจอยพวกพี่เขาแม่งรู้สึกผิดหมดอ่ะ..เขาฝากขอโทษจอ
