ปวดฉี่หรือเงี่*น

2913 คำ
Ep.4 King talk "เธอกับฉัน คืนนี้แค่ One night stand โอเคมั้ย? " ผมถามเธอออกไป เห็นเธอตามผมขนาดนี้ ผมคิดว่าถ้าจัดให้คืนนี้ก็คงไม่มายุ่งกับผมอีกแล้วล่ะ เอาตรงๆ เลยนะ ชื่อเธอผมยังจำไม่ได้ด้วยซ้ำ ผมจำได้แค่หน้าเธอเท่านั้น "!!! " เธอไม่ได้ตอบอะไรผมแต่มีสีหน้าตกใจอย่างเห็นได้ชัด ผมว่าเธอก็สวยนะ...ไม่สิ...ต้องบอกว่าน่ารักต่างหาก หน้าเธอจะออกหมวยๆ นี่ถ้าเธอไม่เข้าหาผมก่อนแบบนี้นะ ผมจะคิดว่าเธอเป็นคนเรียบร้อยผับไม่เข้าเหล้าไม่กินอะไรประมาณนั้นมากกว่า แต่ก็นั่นแหละ...ผมมองเธอผิดไป ผมชอบนะผู้หญิงเรียบร้อย แล้วผมก็เชื่อว่าผู้ชายหลายๆ ก็ต้องชอบผู้หญิงเรียบร้อยกันทั้งนั้น แต่สำหรับเธอหน้าตาเธอให้แต่นิสัยไม่เลย โคตรแตกต่าง นิสัยเธอดูแรงดูชอบความท้าทายอะไรทำนองนั้น "ว่าไง? " ผมถามเธอย้ำอีกครั้งเมื่อเห็นว่าเธอทำหน้าเหมือนคิดอะไรอยู่ "เอาสิ :) " เธอตอบพร้อมกับยิ้มท้าทายให้ผม หึ! ผู้หญิงมันก็ใจง่ายแบบนี้กันหมดเลยสินะ "..." ผมไม่ตอบอะไรเธอ แต่กลับเปิดประตูเข้ามาในห้อง ห้องนี้มันเป็นห้องทำงานของผม แล้วก็มีห้องนอนในห้องนี้อีกทีหนึ่ง ผมเอาไว้นอนตอนทำงานดึกๆ แล้วกลับไม่ไหว เรื่องผู้หญิงผมก็ไม่ได้มีบ่อยๆ เหมือนพวกไอ้ฟิวส์ ไอ้กัปตัน ไอ้โซ่หรอก มันแล้วแต่อารมณ์มากกว่า อย่างกับเธอคนนี้ผมก็รำคาญนะ แต่ดูท่าน่าจะตื้อไม่เลิก ผมก็เลยจะตอบสนองเธอให้มันจบๆ ไป-_- "นี่ห้องทำงานนายหรอ? " เธอถามขึ้นขณะที่เดินตามผมเข้ามาในห้อง พร้อมกับสำรวจไปรอบๆ "อืม...ฉันขอเคลียร์งานแป๊ปนึง เธอไปนั่งรอก่อน" ผมบอกแล้วชี้ไปที่โซฟาที่อยู่กลางห้องทำงานของผม ก่อนที่ผมจะทำอะไร งานผมต้องเสร็จก่อนผมถือคติแบบนี้เสมอ "เหล้านี่กินได้ปะ? " เธอถามขึ้นพร้อมกับชี้ไปที่ขวดเหล้าที่อยู่ตรงหน้าเธอ "กินได้" ผมตอบเธอไปแบบไม่ใส่ใจ มันเป็นเหล้าตัวใหม่ที่ผมเอามาลองกิน แล้วจะเปิดขายในร้านเร็วๆ นี้ ดีกรีความแรงใช้ได้เลยแหละ มันจะทำให้เมาแบบไม่รู้ตัว ใครที่คอไม่แข็งพอก็อาจจะทำให้น็อคไปกลางอากาศได้ หลังจากนั้นผมก็นั่งทำงานของผมไป โดยไม่ได้สนใจเธอเลย งานผมก็ไม่มีไรเยอะหรอกครับ แค่ตรวจดูความเรียบร้อยของบัญชีอีกทีเฉยๆ เพราะมีพนักงานบัญชีตรวจไปก่อนหน้านี้แล้ว นอกจากผับนี้แล้วผมยังมีคาสิโนที่ผมสร้างขึ้นมาเอง แต่มีพ่อคอยซับพอร์ตให้แล้วก็โรงแรมของพ่อที่ผมต้องคอยแวะเวียนเข้าไปเรียนรู้การบริหารงานที่นั่นด้วย เพราะอีกไม่นานมันก็จะตกเป็นของผม ธุรกิจที่บ้านผมก็จะมี โรงแรม รีสอร์ต คอนโด สามอย่างนี้จะมีหลายสาขาทั่วประเทศเลยครับ แต่พวกนี้พ่อยังดูแลเองอยู่ แล้วก็มีสนามแข่งรถตอนนี้พ่อให้ไอ้คิวน้องผมเข้าไปดูแลกับไอ้แจ็ค ผมมีพี่น้องทั้งหมดสามคนรวมผมแล้ว ก็จะมีผมที่เป็นพี่ชายคนโต ไอ้คิว แล้วก็ไอ้แจ็ค หลายๆ คนจะตั้งฉายาให้พวกผมสามพี่น้องว่า "3กษัตริย์" ทุกคนคงจะเคยเล่นไพ่กันใช่มั้ยล่ะครับ? ...นั่นแหละชื่อพวกผมมาจากไพ่พวกนั้นแหละ 3กษัตริย์ K Q J 01.50 น. ผมก้มมองนาฬิกาข้อมือก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่นั่งรออยู่บนโซฟาหลังจากที่ผมทำงานเสร็จแล้ว แต่... "..." อ่าว หลับไปแล้ว ใช่ครับเธอหลับไปแล้ว ผมทำงานนานไปหรอ? ผมว่าก็ไม่นานนะ ผมหันไปมองขวดเหล้าที่ตั้งอยู่ตรงหน้าเธอ ก็ทำให้ความแปลกใจของผมหายไปทันที กินไปขนาดนั้นไม่เมาก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว เอาไงล่ะทีนี้ ผมบอกเลยนะว่าผมไม่มีอารมณ์กับคนเมาไม่ได้สติหรอกนะ สรุปคืนนี้ภารกิจก็ไม่สำเร็จ แถมยังมีภาระเพิ่มมากอีก=_= "เห้ออ ภาระฉันจริงๆ -_-" King talk end. Noey talk. 08.40 น. ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่ปวดหัวสุดๆ ฉันจำได้ว่าเมื่อคืนฉันตามคิงเข้าไปในห้องทันทีที่ตกลงจะมีอะไรกับเขา ดูฉันใจง่ายใช่มั้ยล่ะ ฉันไม่เถียงหรอกนะ แต่ฉันก็ไม่คิดจะมีอะไรกับเขาจริงๆ ซะหน่อย แค่อยากรู้ว่าเขาจะทำจริงๆ หรอ ดูไม่สนใจฉันขนาดนั้นนี่เนอะ ฉันคิดว่าเขาแค่ท้าทายฉันว่าฉันจะกล้าหรือเปล่าแค่นั้น ฉันก็เลยตอบตกลงไป แต่ถ้าเขาจะทำจริงๆ ฉันค่อยหาทางเอาตัวรอดทีหลังไงล่ะ ถ้าหาไม่ได้ก็แล้วแต่เลย ฉันบอกแล้วไงว่าไม่ได้หวงเวอร์จิ้นอะไรขนาดนั้นอยู่แล้ว หลายคนอาจจะคิดว่าฉันโง่นะที่ไปล่อผู้ชายแบบนั้น แต่แล้วไงล่ะ? มาขนาดนั้นแล้วฉันยอมไม่ได้หรอก ฉันจำได้ว่าเมื่อคืนฉันดื่มเหล้าที่ห้องเขาไปด้วย เห็นแพ็กเกจมันดูแบ๊วๆ ดีและสีก็ไม่น่าจะแรงด้วย พอกินไปเท่านั้นแหละ กลิ่นโคตรหอมรสชาติก็ไม่ขมเลย มันเลยทำให้กินได้เรื่อยๆ ฉันกะจะกินให้มันตึงๆ กรึ่มๆ แค่พอนอนสบายแค่นั้น แต่กินเท่าไหร่มันก็ไม่เมาจริงๆ กินจนจะหมดขวดอยู่แล้ว ไหนอ่านข้างขวดบอกว่าแรงไง ขี้โม้จริงๆ แล้วหลังจากนั้นแหละ ฉันก็จำอะไรไม่ได้เลย แถมตอนนี้ปวดหัวมาก!! "อืออ~" ปวดหัวชะมัดเลย นี่ฉันแฮงค์หรอเนี่ย...!? แต่เดี๋ยวนะ!? ...ฉันว่าฉันลืมอะไรไป เมื่อคืนที่จำได้ล่าสุดคือฉันอยู่ที่ห้องทำงานของคิง แล้วตอนนี้ฉันอยู่บนเตียงนอน!! แล้วที่นี่คือที่ไหนก็ไม่รู้!! แต่เสื้อผ้าฉันยังอยู่ครบ เออ อันนี้สบายใจขึ้นมานิดนึง แล้วฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย!? "ตื่นแล้วก็ลุก-_-" แล้วจู่ๆ ก็มีเสียงหนึ่งพูดขึ้นมาในขณะที่ฉันกำลังเบลอๆ อยู่ และมันก็ไม่ใช่เสียงใครที่ไหน ฉันจำได้มันคือเสียงของคิงไงล่ะ ฉันค่อยๆ พยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนั่งแล้วพิงหลังไปที่หัวเตียง ก่อนจะเอ่ยถามเขา "เราอยู่ที่ไหนหรอ? " ฉันถามเขาเมื่อปรับสายตาได้ ตอนนี้เขาเปลี่ยนชุดใหม่แล้วเป็นชุดนักศึกษา คงจะไปเรียนสินะ "ผับของฉัน...กลับไปได้แล้วฉันมีเรียน" เขาตอบฉันด้วยสีหน้านิ่งๆ แล้วก็ไล่ฉันกลับ พร้อมกับเดินมาหยิบนาฬิกาที่โต๊ะข้างเตียงไปใส่ "นายมียาแก้ปวดหัวมั้ย? " ฉันถามเขา เพราะฉันคิดว่าฉันต้องไม่ไหวแน่ๆ มันปวดแบบ ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บเลยอ่ะ พอแล้ว! ฉันจำเหล้าขวดนั้นได้และฉันจะไม่แตะมันอีก ฤทธิ์มันร้ายเหลือเกินเมาแบบไม่รู้ว่าเมาเลยอ่ะ "เดี๋ยวให้ลูกน้องเอาขึ้นมาให้" เขาตอบ "ขอบใจนะ" ฉันตอบเขาไปแค่นั้น ฉันไม่ไหวจริงๆ สักพักลูกน้องเขาก็เอายาขึ้นมาส่งให้ เขาก็ไปรับมาแล้วเดินเอามาให้ฉัน "ได้แล้ว มากิน" เขายื่นยากับขวดน้ำมาให้ฉัน ฉันยื่นมือออกไปรับมากินอย่างรวดเร็ว เพราะมันปวดมากจริงๆ "นายช่วยไปส่งฉันหน่อยได้มั้ย? ฉันขับรถกลับไม่ไหว" พอกินยาเสร็จฉันก็หันไปพูดกับเขา วันนี้ฉันก็มีเรียนนะ แต่มีตอนสามโมงเย็น แต่นี่พึ่งจะเก้าโมงเอง ยังมีเวลานอนเยอะอยู่ ถ้าได้นอนพักอีกสักสองสามชั่วโมงก็น่าจะตื่นไปเรียนไหวแหละนะ "อือ ลุกมาสิ=_=" เขาพยักหน้าตกลงว่าจะไปส่งพร้อมกับทำสีหน้าเอือมๆ ใส่ฉัน ดูท่าเขาจะรำคาญฉันมากๆ เลยนะ แต่แล้วไง? ใครสนกัน เพราะฉันขับกลับไม่ได้จริงๆ รถฉันก็จอดไว้นี่แหละค่อยมาเอาเลิกเรียนตอนนี้ตาจะปิดอีกแล้ว! 15.10 น. S. University ฉันมาเรียนด้วยสติที่ไม่ครบถ้วนเท่าไหร่ ก็เพราะว่าไอ้อาการแฮงค์มันยังหายไม่สนิทเลยน่ะสิ ไม่รู้จะอยู่นานไปไหน แต่ที่ฉันต้องหอบสังขารมาเรียนก็เพราะว่าวิชานี้อาจารย์เช็คชื่อ ก็เลยต้องหอบสังขารมาเพราะไม่อยากเสียคะแนน=_= "ทำไมยังไม่ขึ้นเรียนอีกวะ? " ฉันถามเพื่อนฉันทันทีที่เดินมาถึงโต๊ะประจำของเรา และตอนนี้พวกมันก็อยู่ครบกับทุกคนแล้วล่ะ "อาจารย์ติดประชุม เลยเข้าสอนช้าสามสิบนาทีน่ะ" ใบเตยบอก "นี่ไม่ได้อ่านไลน์กลุ่มเลยใช่มั้ย? " มะเหมี่ยวถามฉัน "ขนาดไลน์ส่วนตัวมันยังไม่ตอบเลย มึงจะไปเอาอะไรกับไลน์กลุ่ม-_-" ตามด้วยอีกัส และที่ฉันเลือกที่จะไม่ตอบโต้พวกมันกลับ ก็เพราะว่าฉันไม่มีแรงมาเถียงพวกมันหรอก มึนหัวเป็นบ้า นี่ดีขึ้นมาเยอะมากแต่ก็ยังไม่หายดี "เมื่อคืนเป็นไง ไหนเล่า! " อีกัสพูดขึ้นมาอีกครั้ง "ไว้เล่าน่า ปวดหัว=_=" ฉันตอบมันไป "โดนจัดหนักแน่เลยเมื่อคืน" มะเหมี่ยวพูดพร้อมยิ้มกริ่มมองฉัน "กรี๊ดด ชะนีเสียเวอร์จิ้นไปแล้วแบบนี้ต้องฉลอง" อีกัสพูดขึ้นด้วยท่าทางกระดี๊กระด๊า มันน่าดีใจใช่มะถ้าฉันเสียเวอร์จิ้น? -_- "เป็นไงๆ มันส์ปะ? " มะเหมี่ยวถามขึ้นด้วยสีหน้าที่ตื่นเต้น อยากรู้อยากเห็นแบบสุดๆ "มันส์หน้ามึงสิ ไม่ได้ทำไรเลย ก็บอกว่าเดี๋ยวเล่าไง" ฉันตอบมันไป ก่อนจะฉันฟุ่บหน้าลงไปที่โต๊ะ ขอพักสักสิบนาทีก็ดีวะ ไม่ไหวจริงๆ "ปะมึง ไปเรียนได้ละ" ผ่านไปสักพักใบเตยก็มาสะกิดแขนฉันให้ฉันตื่น จะบอกว่าฉันไม่ได้นอนเลยเหอะ เพราะเสียงพวกนี้แหละคุยกันดังเจาะๆ แจ๊ะๆ อยู่ใกล้ๆ หูฉันนี่-_- 18.30 น. K.Condo หลังจากเรียนเสร็จฉันก็ขับรถกลับคอนโดตัวเองทันที เพราะฉันไม่ไปไหนต่อทั้งนั้น ฉันไม่มีแรงเลย ในหัวสมองฉันนี่มีแต่เตียงนอนๆๆ และต้องนอนเท่านั้น พอรถจอดสนิทฉันก็รีบก้าวลงจากรถแล้วเดินมายืนรอลิฟต์ทันที คอนโดนี้มีทั้งหมดยี่สิบเอ็ดชั้น และห้องฉันอยู่ที่ชั้นสิบเก้า แต่ดีหน่อยคอนโดนี้มีลิฟต์สามตัว เลยทำให้รอลิฟต์ไม่ค่อยนานเท่าไหร่ ฉันยืนรอไปสักพักลิฟต์ก็เปิดออก ฉันเดินเข้าไปในลิฟต์โดยไม่ได้สนใจคนที่เดินเข้ามาด้วย เขาเดินไปยืนอยู่ข้างหลัง ฉันกดชั้นของตัวเองก่อนจะถามคนที่ยืนอยู่ข้างหลังฉัน "ชั้นไหนคะ? " "ยี่สิบเอ็ด" เขาตอบกลับมาแค่นั้น แต่น้ำเสียงคุ้นมาก!! เท่านั้นแหละ ฉันหันขวับไปมองเลยทันที แล้วก็เจอกับ... "นาย!!! " ใช่ เขาคือคิง! เมื่อเช้าที่เขามาส่งฉัน เขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีว่าเขาอยู่ที่นี่เลยนะ แถมยังอยู่ชั้นบนสุดด้วยถัดจากฉันไปสองชั้นเอง และชั้นนั้นน่ะมีห้องเดียวทั้งชั้น แสดงว่าชั้นนั้นทั้งชั้นก็เป็นของเขาทั้งหมดเลยน่ะสิ!! "..." "นายอยู่ที่นี่หรอ? " "...อืม" เขาตอบด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะรำคาญ แล้วจะรำคาญอะไรล่ะ ฉันแค่ถามเอง-_- "แล้ว...นายอยู่คนเดียวหรอ!? " ฉันยังคงถามต่อ "อืม" "นายรู้มั้ย? เหล้าของนายเมื่อคืนอ่ะ ทำฉันแสบมากเลยนะ ดูดพลังงานฉันไปเยอะมาก ถึงตอนนี้มันยังไม่หายเลย มึนหัวมากๆ เลย นี่มันทั้งวันละนะ...ฉันไม่ไหวอ่ะ ที่ห้องนายมียาแก้แฮงค์มั้ย? " ฉันยังคงหาเรื่องพูดกับเขา "จะหลอกขึ้นห้องฉันว่างั้น? " เขาถามขึ้นอย่างรู้ทัน จริงๆ ฉันก็ไม่ได้มีเจตนาจะอยากขึ้นห้องเขาขนาดนั้น แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ทั้งหมดเพราะมันก็มีส่วนอยู่ "แล้วขึ้นไปได้ปะล่ะ? " ฉันถามเขากลับอย่างท้าทาย "?" เขาไม่ตอบอะไรแต่ยกยิ้มที่มุมปากหน่อยๆ เป็นจังหวะที่ลิฟต์มาหยุดอยู่ที่ชั้นสิบเก้า ชั้นที่ฉันอยู่พอดี ฉันนิ่งคิดอยู่แป๊ปนึงก่อนจะกดปิดลิฟต์ทันทีที่คิดได้ ฉันหันไปมองเขา เขาก็ไม่ได้แสดงสีหน้าอะไร ปกติทุกอย่าง ถ้าฉันไม่ขึ้นมาตอนนี้ก็ไม่รู้จะมีโอกาสเมื่อไหร่ เพราะคนที่จะขึ้นมาชั้นยี่สิบ ยี่สิบเอ็ดได้จะต้องมีรหัสชั้นเท่านั้น ซึ่งฉันไม่มีไงล่ะ ฉันมองสำรวจรอบๆ เมื่อฉันเข้ามาในห้องแล้ว ห้องเขาเรียบร้อยมาก สะอาดมากจริงๆ ห้องเขาจะตกแต่งเป็นโทนสีเทา ก็ดูเหมาะกับเขาดีนะ ในห้องก็จะมี2ห้องนอน น่าจะห้องใหญ่นะ ดูจากตัวอาคารก็น่าจะเท่าห้องฉันทั้งห้องเลยแหละ เพราะชั้นที่ฉันอยู่มันจะมีสี่ห้อง ขออวดนิดนึงแล้วกัน คอนโดนี้ถ้าไม่รวยจริงอยู่ไม่ได้เด้อ "ห้องนายสวยมา...อื้ออออ" ฉันกำลังจะหันหลังไปคุยกับเขา แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะได้พูดจบเลย คิงก็ดึงตัวฉันเข้าไปใกล้ตัวแล้วประกบจูบลงมาอย่างรวดเร็ว ตอนแรกฉันตกใจมาก แต่พอตั้งสติได้ ฉันก็จูบตอบเขากลับไปอย่างดุดันแบบไม่มีใครยอมใคร จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ "...อืมมมม" ฉันครางในลำคออย่างแผ่วเบา ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ผลักฉันไปข้างหลัง จนถึงโซฟากลางห้อง เขาก็ผลักฉันให้นอนลงบนโซฟาทำให้ปากเราผละออกจากกัน จากนั้นเขาก็ตามลงมาคร่อมฉันไว้ "อื้อ! อืมมม" เขาก้มลงมาประกบจูบฉันอีกครั้ง ซึ่งฉันก็ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี "หึ" เขาแค่หัวเราะเบาๆ ในลำคอ ขณะที่เขาถอนจูบออกไปแล้ว แต่หน้าเรายังอยู่ใกล้กันมากอยู่ เขาเลื่อนมือขึ้นมาจับหน้าอกคัพซีของฉัน เขาบีบมันก่อนเบาๆ มันทำให้ฉันรู้สึก...ปั่นป่วนมาก!! มันหวิวๆ ที่ท้องแบบบอกไม่ถูก มันเป็นอาการที่ฉันไม่เคยเป็นมาก่อน เขาปล่อยมือจากหน้าอกของฉัน แล้วเลื่อนมือมาปลดกระดุมชุดนักศึกษาของฉันแทน "..." ฉันเอื้อมมือไปจับมือเขาที่กำลังปลดกระดุมฉันไว้ เขาเงยหน้าขึ้นมามองฉันเล็กน้อยก่อนจะก้มลงมาจูบฉันอีกครั้ง จูบของเขามันทำให้ฉัน...เคลิ้ม!! ถามว่าชอบมั้ย ก็กล้าตอบได้เต็มปากเลยว่า...ชอบ! เขาผละปากออกจากปากของฉันแล้วเลื่อนลงไปที่คอของฉัน "อ๊ะ! นาย..." มันจั๊กจี้ มันสยิว ฉันรู้สึกมวนท้องมาก หรืออาการแบบนี้ที่เขาเรียกว่ามีอารมณ์! เขาเลื่อนใบหน้าลงมาเรื่อยๆ มาหยุดที่หน้าอกของฉัน หน้าอกที่มันไม่มีอะไรปกปิดเลย!! เขาถอดมันไปตอนไหนเนี่ย!? ไหนจะบราเซียฉันอีก! ฉันไม่รู้ตัวเลยว่าเขาถอดออกไปตอนไหน รู้ตัวอีกทีร่างกายฉันก็เหลือแต่กระโปรงที่ปิดท่อนล่างไว้ "หยุด! หยุดก่อน!! " ทันทีที่ได้สติฉันก็รีบห้ามเขาทันที ก่อนที่มันจะมากไปกว่านี้ ฉันยอมรับว่าเขาเก่งมาก เขาทำให้ฉันเคลิ้มไปกับสัมผัสของเขาได้ ทั้งที่ไม่เคยมีใครทำได้มาก่อน เขาคนแรก ให้ตายสิ...ผู้ชายคนนี้อันตรายจริงๆ "...ทำไม? " เขาถามฉันด้วยสีหน้าที่สงสัย จะตอบยังไงดีล่ะ? คิดสิๆๆ ถ้าปล่อยไปอีกนิดฉันได้เสียตัวให้เขาแน่ ถึงฉันจะไม่ได้หวงเวอร์จิ้นตัวเองขนาดนั้น แต่ฉันก็ไม่ควรง่ายขนาดนี้ อะไรที่ได้มาง่ายๆ มันไม่ตื่นเต้นหรอกนะ ขอเล่นตัวหน่อยเถอะ ตอบเขาว่าไงดีๆ ... "ถ้าไม่ตอบจะต่อละนะ" เขาพูดพร้อมกับเตรียมจะก้มลงมาต่อจากเมื่อสักครู่นี้ เอาไงดีเนี่ย!? "ฉัน...ฉันปวดฉี่!! " เอางี้แหละ ตอนนี้คิดออกแค่นี้จริงๆ แล้วก็เหมือนจะปวดจริงๆ ด้วย และคำตอบของฉันทำให้เขาขมวดคิ้วนิดๆ ก่อนจะพูดขึ้น "ปวดฉี่หรือเงี่*น เอาดีๆ " "!!!! " อะไรเนี่ย!! Noey talk end.
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม