"ตัวเล็กชื่ออะไรครับ?”
"อ้อแอ้ กรือ กรือ" เสียงทักทายกลับเหมือนรู้ภาษามาก ทำเอาคนที่นั่งมองอยู่ต้องยิ้มกว้างออกมา
“ชื่อไอรินน่ะ” เสียงมารดาตอบกลับให้ได้ยิน
'ไอริน' ลภัสวัฒน์ทวนชื่อนั้นช้า ๆ อยู่ภายในใจ ลูกของเขากับจีน่าคงมีอายุราว ๆ นี้แหละมั้ง ความคิดประหลาดแล่นเข้ามาในสมอง แต่เขาก็รีบสลัดออกแล้วหัวเราะเบา ๆ ให้กับตัวเองแทน
“น่ารักจริง ๆ เลยครับ หน้าตาเหมือนตุ๊กตาเลย” เขายื่นแขนไปโอบอุ้มเด็กน้อยขึ้นมาอย่างเก้ ๆ กัง ๆ แต่ก็โอบกอดไว้แน่นอย่างทะนุถนอม ไอรินหัวเราะเสียงใส ฝ่ามือน้อย ๆ เอื้อมมาแตะปลายคางเขาเบา ๆ จนหัวใจคนอุ้มแทบละลาย
"จะว่าไปหน้าคล้ายผมอยู่นะ" แวบหนึ่งมันชวนให้เขาต้องคิดแบบนั้น เพราะยิ่งมองใกล้ ๆ ก็ยิ่งใจเต้นแรงขึ้นแปลก ๆ
ผู้ใหญ่ทุกคนในห้องมองภาพนั้นด้วยสายตาอบอุ่น มารดาของลภัสวัฒน์ยิ้มทั้งน้ำตาอีกครั้ง
“เห็นไหม เหมือนโชคชะตานำพาให้มาพบเจอกันตั้งแต่แรกจริง ๆ เลยคุณ เขาไ
