“อื้อ”
ร่างเล็กลืมตาตื่นขึ้นมากลางดึกเมื่อพบว่าชุดนอนสายเดี่ยวแบบกระโปรงถูกรื้อขึ้นมาอยู่เหนือเอวคอด อีกทั้งรู้สึกแปลกๆ ตรงกลางกาย ราวกับกำลังมีบางอย่างซุกไซ้แนบชิดหนุบหนับอยู่บนเนินเนื้ออ่อนนุ่ม นริศราขยับกายพลิกไปอีกทางแต่กลับถูกมือปริศนาจับเรียวขาทั้งสองข้างแยกออกจากกันกว้างกว่าเดิม
“พี่ปราณ นี่มันอะไรกันคะ ยะ...หยุดก่อน” ไม่มีแม้เสียงตอบรับ สัมผัสได้เพียงกลิ่นน้ำหอมจางๆ แสนคุ้นเคย ผสมกับกลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งอยู่ทั่วบริเวณ รับรู้ได้ทันทีว่าคนที่กำลังจู่โจมเธออยู่คือปราณเพลิง คนที่อารมณ์เสียอย่างไม่รู้สาเหตุแล้วออกจากบ้านไปตั้งแต่หัวค่ำ ตอนนี้ก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าสาเหตุเกิดจากอะไร แล้วนี่ก็ยังไม่ได้ไถ่ถามอะไรรู้ตัวอีกทีช่วงล่างก็ถูกจู่โจมอย่างหนักหน่วง ราวกับว่าคนทำนั้นอดอยากปากแห้งมาจากไหนนักหนา
“...หยุดก่อน!...พะ...พี่ปราณ..” ปากเล็กแสดงความกล้าหาญเอ่ยห้ามเสียงแข็ง ทว่าน้ำเสียงน
