@ Oxygen Rooftop Lounge Bar
ดวงตาสีนิลทอดมองวิวเมืองยามค่ำคืนจากชั้นดาดฟ้าคลับหรู นิ้วชี้เรียวลูบวนอยู่บนปากแก้ววิสกี้ไปมา ท่ามกลางเสียงดนตรีแจ๊ซที่กำลังเปิดคลอเบาๆ ลมเย็นๆ เอื่อยเฉื่อยพัดผ่านร่างหนาเบาๆ ทว่าไม่ได้ทำให้ความรุ่มร้อนในใจลดลงได้เลยสักนิดเดียว
“นายเอ็งเป็นอะไรวะ เห็นน้องแพรบอกว่ามานั่นดื่มตั้งแต่หัวค่ำ”
นิธิที่เพิ่งกลับจากดูแลแขกระดับผู้ใหญ่ก้าวออกจากลิฟต์มาก็รีบเดินเข้ามาถามอรรณพทันที ปกติเพื่อนของเขาไม่ใช่คนที่จะมานั่งซึมเป็นสากกะเบือแล้วกรอกเหล้าเข้าปากหนักๆ แบบนี้ มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลที่ทำให้ปราณเพลิงไม่สบายใจมากแน่นอน
“คุณนิธิไม่ลองเข้าไปถามดูล่ะครับ เผื่อนายจะบอกเรื่องที่เด็กนายแอบไปกินข้าวกับเพื่อนมา”
อรรณพตอบเสียงราบเรียบ โดยที่สายตาก็มองไปที่เจ้านายตัวเองเผื่อเรียกใช้จะได้ไม่วิ่งเข้าไปหาทันที
“มึงก็บอกแล้วมั้ยณพ แล้วอะไรจะขนาดนั้นวะ แค่ไปกินข้าว...”
“กับเพ
