ดวงตากลมโตเบิกขึ้นกว้างด้วยความตกใจ ก็นี่เป็นครั้งแรกที่เธอกล้าพูดในสิ่งที่อยากพูดออกไปกับปราณเพลิง จึงไม่รู้ว่าที่เขาจูบเธอนั้นเป็นเพราะโกรธ รำคาญ หรือไม่พอใจกันแน่ แต่มันร้อนแรงเช่นทุกครั้งที่เขาเคยจูบ
“อะ...พี่ปราณจูบฟ้าทำไมคะ”
คนถูกจูบรีบถามทันทีที่ริมฝีปากเป็นอิสระ นัยน์ตาสีนิลลู่ลงมามองสบตากับนัยน์ตาคู่สวยของเธอ ในนั้นฉายแววดุดันแต่เต็มไปด้วยความอ่อนโยน ทำให้ไม่สามารถเดาอารมณ์ได้ว่าปราณเพลิงกำลังรู้สึกยังไงกับประโยคโต้ตอบของเธอ
“จูบง้อ เพราะรู้ว่าหนูงอนพี่”
“คะ! พี่ปราณเคยคิดอะไรแบบนั้นด้วยเหรอคะ ฟ้าว่าพี่หาเรื่องทำแบบนั้นกับฟ้ามากกว่า”
คนตัวเล็กย่นหน้าใส่กับอาการผีเข้าหรือผีออกของปราณเพลิง ปกตินอกจากสนใจเงินในกระเป๋าว่าเธอพอใช้มั้ย เขาก็ไม่ได้มาสนใจเรื่องอื่นของเธอสักเท่าไหร่ เมื่อคืนเขากินเหล้ายี่ห้อไหนเข้าไป ถึงได้เปลี่ยนไปเป็นคนละคนแบบนี้
ทว่ายังไม่ทันได้รับคำอธิบายริมฝีปาก
