ข้อตกลงของ “เด็กเลี้ยง”

1291 คำ
กลิ่นหอมกรุ่นของกาแฟจากเครื่องชงกาแฟแรงดันไอน้ำ เรียกความสดชื่นให้คนที่เพิ่งเดินออกมาจากห้องได้เป็นอย่างดี ปราณเพลิงเดินอวดหุ่นล่ำๆของชายหนุ่มวัยสามสิบห้าปีโชว์มัดกล้ามหน้าท้องเรียงตัวสวย ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงผ้าเช็ดตัวผืนเล็กพันรอบเอวสอบ เดินย่องตรงเข้าไปโอบกอดร่างบางในชุดนักศึกษารัดรูปที่กำลังยืนชงกาแฟเฉกเช่นทุกเช้าที่เธอทำ ฉับพลันจมูกคมกดลงหอมแก้มใสข้างขวาของเธออย่างมันเขี้ยว “ว้าย! พี่ปราณ เดี๋ยวโดนลวกนะคะ” เสียงอ่อนหวานแม้ในยามตกใจดังขึ้นหน้าเคาน์เตอร์บาร์ ยังดีที่พอมีสติรีบยกแก้วกาแฟออกห่างจากมือปลาหมึกของชายหนุ่มอย่างรวดเร็ว แต่ก็ไม่พ้นโดยกาแฟร้อนๆในแก้วกระเซ็นโดยมือนุ่มนิ่มสองสามหยด “โทษทีฟ้า แย่จัง!โดนลวกมั้ย ไหนพี่ขอดูหน่อยครับ” มือเล็กถูกจับขึ้นมาเป่าตรงรอยแดงอย่างอ่อนโยน ทำเอาหัวใจไม่รักดีของเธอเต้นโครมครามแทบทะลุออกมาจากอก “พอแล้วค่ะ ฟ้าไม่ได้บาดเจ็บขนาดนั้น” นริศราเอื้อมมือไปเปิดก๊อกน้ำล้างมือ พลางยิ้มบางๆ ให้ปราณเพลิง “ว่าแต่พี่ปราณทำไมยังไม่รีบไปแต่งตัวอีก วันนี้มีงานสำคัญนะคะ” ว่าพลางเบี่ยงตัวหมายจะเดินไปจัดชุดทำงานให้ ทว่ากลับถูกปราณเพลิงดึงแขนเอาไว้ซะก่อน “จะรีบไปไหนครับ เพิ่งจะเจ็ดโมงเช้าเอง พี่ไม่ได้รีบขนาดนั้น” คนว่ายิ้มกริ่ม มือหนาลูบไล้ไปตามสะโพกงอนงามที่มีกระโปรงนักศึกษารัดรูปห่อหุ้มอยู่ รั้งให้เข้าประชิดเจ้าตัวร้ายที่ซ่อนอยู่ภายใต้ผ้าเช็ดตัวผืนบาง เพียงเท่านี้นริศราก็รู้แล้วว่าปราณเพลิงต้องการอะไรจากเธอ “พี่ปราณจะมอร์นิ่งเซ็กซ์แบบนี้ทุกวันไม่ได้นะคะ ยัยหนูน้อยช้ำหมดแล้ว” คนทักท้วงหน้าเห่อร้อนขึ้นมาเสียเอง เมื่อนึกถึงตอนที่เขาโยกกายอยู่บนร่างเธอ แต่ยังทำใจดีสู้เสือจ้องตากับนัยน์ตาคู่สวย ที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนาของปราณเพลิงอย่างกล้าหาญ ขณะที่แขนแกร่งกระชับกอดให้ร่างเล็กขยับเข้ามาประชิดกลางกายสูงใหญ่ จนสัมผัสได้ถึงไออุ่นของลมหายใจที่เป่ารดลงหน้าผาก และต้นขาสัมผัสได้ถึงอะไรต่อมิอะไรที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้ผ้าเช็ดตัวผืนบางนั่น ‘เครื่องฟิต สตาร์ตติดง่าย’ คงต้องยืมสโลแกนนี้มาไว้ใช้กับเขาในทุกๆ วัน “วันนี้มีงานสำคัญ พี่ก็เลยอยากได้กำลังใจจากน้องฟ้า” “เมื่อคืนพี่ปราณก็ได้ไปแล้วนี่คะ กำลังใจเนี่ยทะลักท่วมท้นจนได้เปลี่ยนผ้าปูที่นอนผืนใหม่เลยเนี่ย” คนตัวเล็กเถียงกลับทันควันแล้วอมยิ้มทะเล้น เมื่อคืนเขาดุเดือดจนเธอแทบหายใจหายคอไม่ทัน ขายังไม่ทันหายสั่นทิ้งช่วงไม่กี่ชั่วโมงก็จะเอาอีกแล้ว นี่เขาคิดจะรับประทานช่วงล่างของเธอแทนข้าวเช้าหรือยังไงกัน “นะครับ...พี่ขอ” เสียงอ่อนเสียงหวานว่าจบก็โน้มลงมาหมายจะจูบ แต่นริศราใช้ฝ่ามือของเธอดันใบหน้าคมคายของเขาเอาไว้เสียก่อน “ไม่เอาค่ะ ฟ้าต้องรีบเดินทางไปมหาลัยแล้ว” “ไม่เกินครึ่งชั่วโมง เสร็จแล้วเดี๋ยวพี่ไปส่ง” “ไม่เอาค่ะ... อื้อ...อ้ายอาว....” ยังไม่ทันได้เดินหนีร่างเล็กก็ถูกกอดรวบเข้าแนบชิด ริมฝีปากอวบอิ่มถูกครอบครองด้วยอวัยวะเดียวกันของคนตัวสูง แขนทั้งสองข้างอุ้มคนตัวเล็กให้ขึ้นนั่งบนเคาน์เตอร์ครัวอย่างเร็วรี่ ในขณะที่จุมพิตดูดดื่มก็เพิ่มความร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ ร่างเล็กของนริศราถูกหลอมละลายไปกับรสจูบช่ำชองของเขาจนได้ ไม่เคยมีเลยสักครั้งที่เธอจะปฏิเสธเซ็กซ์ของเขา มีแต่จะขอเพิ่มอีกครั้งและอีกครั้ง แบบนันสต๊อป “ครั้งนี้รอบสุดท้ายนะคะ ขาสั่นไปหมดแล้วอ่ะ” นี่แหละปราณเพลิงกัมปนาท อัศวะเทวากุล ตลอดเวลาสี่ปีที่ผ่านมาเขาคนนี้เป็นโลกทั้งใบของนริศรา ทว่าเธอกลับเป็นได้เพียง เด็กเลี้ยงของเขาเท่านั้น แถมยังแนบด้วยสัญญาต่อท้ายที่ถือปฏิบัติมาตลอดจนถึงวันนี้ ‘ข้อตกลงของเธออยู่ในสัญญาฉบับนี้ อ่านจบแล้วถ้า สามารถทำได้ทุกข้อ พี่จะเลี้ยงดูเธอเป็นอย่างดีที่สุด’ นริศรารับกระดาษเอสี่สีขาวมาไว้ในมือ ไล่สายตาอ่านข้อตกลงระหว่างเธอกับปราณเพลิงทีละข้อ 1.ห้ามเปิดเผยเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเราสองคนให้ใครรู้ 2.ซื่อสัตย์กับพี่ 3.ห้ามรักพี่ ฯลฯ ‘ทำไมไม่ให้รักคะ พี่ไม่มีหัวใจ ไม่มีความรู้สึกเหรอ’ ‘ไม่มี ถ้ายอมรับข้อตกลงไม่ได้ เราก็กลับบ้านไปซะ’ ‘ไม่เอา ฟ้ากลัวคนพวกนั้น’ อย่างน้อยๆอยู่กับปราณเพลิงเธอก็ปลอดภัยกว่า หญิงสาวทบทวนข้อตกลงประหลาดแล้วเงยหน้าขึ้นสบตานักธุรกิจหนุ่มไฟแรง เจ้าของบริษัททริปเปิลไนน์เอ็นเตอร์ไพรส์จำกัด(มหาชน) ประกอบธุรกิจบริหารลิขสิทธิ์สื่อสารมวลชนทั้งในและต่างประเทศ ส่วนปราณเพลิงก็กำลังมองมาที่เธอเพื่อเอาคำตอบเช่นกัน ‘ก็ได้ค่ะ ไม่รักก็ไม่รัก’ คนไร้เดียงสาอีกทั้งอับจนไร้ที่พึ่งเห็นว่าไม่มีอะไรในข้อตกลงที่เธอทำไม่ได้ นริศราจึงตัดสินใจตกปากรับคำพร้อมจรดปลายปากกาเซ็นสัญญาตรงหน้า ในนามของผู้รับบริการ กับ เด็กเลี้ยง โดยเธอคาดไม่ถึงเลยว่า การตัดสินใจครั้งนั้นจะเป็นจุดเริ่มต้นของความรัก...ในความลับอย่างเงียบๆ นริศราเสียบิดามารดาไปด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ เด็กสาวต่างจังหวัดวัยสิบแปดปีที่มีอนาคตไกล ถูกเจ้าหนี้จับตัวมาขายในคลับหรู เพื่อนำเงินมาใช้หนี้ที่พ่อแม่ก่อเอาไว้ หลังจากที่ร้านขายเฟอร์นิเจอร์ปิดตัวลง คืนนั้นเธอถูกมอมยาปลุกเซ็กซ์แล้วจับขึ้นเวทีให้แขกในคลับประมูลพรหมจรรย์ ถ้าไม่เจอกับตัวก็คงไม่รู้ว่าเรื่องบัดซบนี้มันมีอยู่จริง คืนนั้นนิธิเศรษฐินีกระเป๋าหนักเพื่อนสนิทของปราณเพลิง ซึ่งอยู่ในอาการเมามาย เขาเป็นคนสู้เงินประมูลค่าตัวนริศรามาในราคาถึงสองล้านบาท ทีแรกตั้งใจจะเอาเธอไว้ไปเปิดซิงเสียเอง ทว่าคู่หมั้นของเขาตามมาทึ้งศีรษะถึงที่จึงตัดใจยกของประมูลส่งต่อให้เพื่อนสนิทไปอย่างกะทันหัน เพื่อรักษาชีวิตไฮโซหนุ่มของเขาเอาไว้สร้างเรื่องต่อ ส่วนปราณเพลิงนั้นกำลังอยู่ในสภาวะเสียใจ เมื่อจู่ๆ ก็ถูกคนรักขอลดสถานะและทิ้งไปเรียนต่อต่างประเทศ นริศราหญิงสาวสวยสะพรั่ง ผู้ที่มีอายุน้อยที่สุดในลานประมูล เธอถูกบังคับให้ดื่มเครื่องดื่มที่มีส่วนผสมของยาปลุกเซ็กซ์ ทำให้ควบคุมตัวเองไม่ได้ และคืนนั้นทั้งคู่จบลงที่บทรักร้อนแรงบนเตียงอุ่น ซึ่งผับหรูอภินันทนาการจัดหาไว้ให้ กระทั่งปราณเพลิงได้สติ ฟื้นจากความเมามายเขาก็รู้สึกผิดทุกการกระทำที่ขาดการยั้งคิด จึงขอช่วยเหลือนริศราด้วยการยื่นข้อเสนอเด็กเลี้ยงให้ เพื่อซื้อตัวเธอออกมาจากขุมนรกแห่งนั้น
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม