Special end
Happy ending
“เฮียไทป์”
“หนูพิม”
ไทป์นั่งคุกเข่าลงที่พื้นพร้อมอ้าแขนรอรับอ้อมกอดน้อยๆ จากหลานสาว ‘พิมดาว’
“คิดถึงเฮียไทป์จังเลย”
“เฮียไทป์ก็คิดถึงหนูพิม”
ไทป์กอดหลานสาวอย่างรักใคร่
เด็กสาวผมยาวถักเปียสองข้างผิวขาวหน้าตาน่ารัก แก้มของเธอแดงระเรื่อเพราะเพิ่งไปวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ มา
“ป๊ากับม๊าไปไหน”
เมื่อหลานตัวน้อยถาม เฮียไทป์ก็กระซิบข้างหูหลานสาว เมื่อเด็กน้อยได้ยินก็ยกมือเล็กๆ ขึ้นมาป้องปากแล้วหัวเราะคิกคักชอบอกชอบใจ
“หนูอยากเห็นหน้าป่าป๊าแล้วค่ะ”
“ไปไป เราไปกัน” ว่าแล้วไทป์ก็จูงมือหลานสาวไปที่รถของตนก่อนจะขับรถพาเธอออกไปจากโรงเรียน
.
.
“คุณเพิร์ธยังไม่กลับเหรอคะ”
ผู้ช่วยสาวพูดกับทันตแพทย์หนุ่มรูปหล่อ
“ผมรอภรรยามารับน่ะ” เขาตอบอย่างสุภาพพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างสุขใจเมื่อพูดถึงภรรยา
“ไปฉลองกันที่ไหนคะ”
“ก็คงทานข้าวกันง่ายๆ ที่บ้าน สามคนพ่อแม่ลูก”
พูดไปก็อยากกลับ
