เพิร์ธเดินตามอิงไม่ห่างยิ่งตอนที่เธอพยายามไขกุญแจเข้าไปในห้องเขาก็เดินเข้ามาประชิดทางด้านหลังก่อนจะก้มลงมาคลอเคลียข้างใบหูของเธอแล้วก็งับเข้าไปเบาๆ อย่างหยอกล้อ
“เพิร์ธ อิงขอเวลาเปิดประตูห้องก่อนได้ไหม”
“อิงก็เปิดไปสิ” นอกจากจะไม่ให้ความร่วมมือแล้วเขายังงับไปที่คอของเธอเบาๆ จนคนตัวเล็กขนกายลุกซู่
แล้วเธอก็เปิดประตูห้องได้สำเร็จ เมื่อทั้งสองได้เข้าไปในนั้นหญิงสาวก็ถูกดึงไปประกบปากอย่างเลี่ยงไม่ได้
“พ…เพิร์ธ”
“ฮื้อออ”
“หยุดก่อนได้ไหม”
“ไม่ได้…อิงไม่คิดถึงเพิร์ธบ้างเหรอ” เขากระซิบเสียงพร่าก่อนจะก้มลงไปบดขยี้ริมฝีปากเธออีกครั้งอย่างโหยหา
ทั้งสองจูบกันอย่างดุเดือดขณะที่ร่างเล็กถูกหนุ่มตัวสูงดันเข้าไปที่ห้องนอน เมื่อไปถึงที่เตียงเขาก็ค่อยๆ โน้มร่างเธอลงบนเตียงโดยมีเขาคร่อมเธอเอาไว้
“เพิร์ธ~”
ทั้งสองสบตากัน สายตาของเขามันบ่งบอกทุกอย่างว่าต้องการอะไรจากเธอ จากนั้นเขาก็กดริมฝีปากลงไปที่ปา
