พี่ชายสายรุก

น้องสาวบุญธรรม

ตอนที่ 1

มุกดารินทร์ เด็กสาววัยสิบหกปีที่ชีวิตของเธอต้องพลิกผันในชั่วข้ามคืน อุบัติเหตุครั้งใหญ่พรากพ่อกับแม่ไปจากเธอ ทำให้เด็กสาวชั้น ม.ปลาย ต้องกลายเป็นคนไร้ญาติขาดมิตรในทันที เพราะทั้งบิดาและมารดาของเธอต่างก็เป็นเด็กกำพร้ามาด้วยกันทั้งคู่ โลกทั้งใบที่เคยอบอุ่นกลับกลายเป็นความว่างเปล่า หัวใจของเธอแตกสลายเป็นเสี่ยงๆ

โชคดีที่ยังมี คุณอิสรีย์ เพื่อนรักของมารดาที่เคยเป็นเด็กกำพร้ามาด้วยกันยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ หลังงานศพของบิดาและมารดาเสร็จสิ้นลง มุกดารินทร์จึงหอบหิ้วความทรงจำและหัวใจที่บอบช้ำจากบ้านเกิด มาเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่กรุงเทพฯ ภายใต้ชายคาคฤหาสน์หลังใหญ่ของครอบครัวคุณอิสรีย์

รถตู้คันหรูแล่นเข้ามาจอดเทียบหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ มุกดารินทร์ลงจากรถพร้อมกับสมชายคนขับรถที่ช่วยเธอขนสัมภาระเข้ามา ก้าวแรกที่เท้าสัมผัสคฤหาสน์หลังงาม เด็กสาวก็พยายามเก็บซ่อนความรู้สึกอ้างว้างนั้นเอาไว้

“อ้าว!!! ถึงพอดีเลย ป้าว่าจะโทรถามอยู่เลย...ว่าถึงไหนกันแล้ว” เสียงของคุณอิสรีย์ดังขึ้นอย่างร่าเริง เด็กสาวรีบวางกระเป๋าแล้วยกมือไหว้ด้วยความนอบน้อม ภายใต้รอยยิ้มจางๆ บนใบหน้า

“สวัสดีค่ะคุณป้าคะ”

“หวัดดีจ้ะ หนูมุก ถ้าป้าไม่ติดว่าต้องรีบมาหาที่เรียนให้หนู ก็กะว่าจะรอกลับพร้อมหนูเลย” คุณอิสรีย์เอ่ยต้อนรับอย่างใจดี

“ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...คุณป้า พอดีหนูก็ต้องรอเคลียร์เรื่องทางโรงเรียนด้วย” มุกดารินทร์ตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา เธอรู้ดีว่าเธอไม่ได้มาอยู่ที่นี่เพื่อเป็นภาระของใคร เพราะฉะนั้นทุกอย่างต้องจัดการให้เรียบร้อยด้วยตัวเอง

ไม่นานนัก ร่างสูงโปร่งของชายหนุ่มลูกครึ่งในชุดนักศึกษาก็เดินเข้ามาในบ้านด้วยท่าทางเคร่งขรึม เขาสูงเกินมาตรฐานชายไทยไปมาก ใบหน้าหล่อเหลาที่ดูคมคาย ดวงตาคมกริบแต่ทว่ากลับเย็นชาไร้ความรู้สึก นั่นคือภาพแรกที่มุกดารินทร์ได้เห็นเขา

“อาเธอร์!!! มานี่หน่อยลูก แม่จะแนะนำน้องสาวคนใหม่ให้รู้จัก นี่น้องมุกนะ ต่อไปน้องมุกจะมาอยู่กับเราที่นี่ มาเป็นน้องสาวของแกนะ” คุณอิสรีย์เรียกบุตรชายมาทำความรู้จักกับมุกดารินทร์ด้วยน้ำเสียงอบอุ่น

เด็กสาวในชุดนักเรียนสีขาวสะอาดตายืนนิ่งอยู่ข้างมารดาของเขา ผมยาวดำขลับถูกรวบเอาไว้อย่างเรียบร้อย รอยยิ้มบางๆ ที่คลี่บนริมฝีปากอิ่มฉายแววความน่ารักสดใสไร้เดียงสา

“สวัสดีค่ะพี่อาเธอร์” มุกดารินทร์ยกมือไหว้ทักทายอย่างนอบน้อม อาเธอร์รู้สึกราวกับหัวใจถูกสะกดไว้ด้วยมนต์บางอย่าง ความน่ารักแบบเด็กๆ ที่เปล่งประกายออกมาจากตัวเธอ

อาเธอร์มองเด็กสาวตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า ดวงตาคมกริบของเขาจับจ้องใบหน้าหวาน รูปหน้าเรียวสวย ดวงตากลมโตเปล่งประกาย จมูกโด่งรั้นเล็กน้อย และริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพูระเรื่อนั้น ทำให้หัวใจที่ด้านชาของเขากลับสั่นไหวขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือนที่เขารู้สึกถึงความอ่อนไหวในหัวใจอีกครั้งหลังจากถูกแฟนสาวที่คบหากันมานานตัดสัมพันธ์อย่างไม่ไยดี

อาเธอร์เกลียดความรู้สึกของตัวเองที่อ่อนไหวกับเด็กสาวตรงหน้า ทั้งๆ ที่เพิ่งจะอกหักมาหมาดๆ และยิ่งไปกว่านั้น เด็กสาวหน้าตาน่ารักสดใสคนนี้ยังมาในสถานะที่เขาไม่อาจก้าวล่วง

“หวัดดี!!” อาเธอร์ตอบด้วยน้ำเสียงห้วนๆ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเฉยชา ก่อนที่จะหันไปมองมารดาด้วยสายตาว่างเปล่าเหมือนจะเอ่ยถาม คุณอิสรีย์ถอนหายใจกับท่าทีเย็นชาของลูกชาย แต่ก็พยายามอธิบายให้เขาเข้าใจ

“นี่น้องมุก ลูกสาวป้าเอมอรเพื่อนแม่ไง น้องมุกไม่เหลือใคร แม่ก็เลยพามาอยู่ด้วย” คุณอิสรีย์มองลูกชายด้วยแววตาจริงจัง

“ต่อไปนี้แกต้องช่วยแม่ดูแลน้องนะอาเธอร์” สิ่งที่ผู้เป็นมารดาเอ่ยอ้าง นั่นก็เป็นเพราะคุณอิสรีย์มีหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบบริษัทแทนสามีที่เดินทางไป ๆ มา ๆ ระหว่างไทยและอังกฤษอยู่เป็นประจำ