ลำนำไพรไฟสวรรค์
ตอน พี่ชายที่แสนดี
มยุรีหลับเป็นตายหลังจากที่กลับมาจากป่า รุ่งเช้าคุณแม่กับพี่ชายก็ตื่นมารินน้ำผึ้งใส่ขวดได้หลายขวด
พี่ชายจึงอาสาจะเอาไปขายที่ตลาดในเมือง ทว่าเค้าต้องเอาผักหาบไปด้วย ถึงจะได้คุ้มค่าเดินทางไกล
ขณะที่แม่กำลังทำอาหารเช้าพ่อก็นั่งเช็ดขัดปืนยาวทั้งสองกระบอกอยู่ ท่าทางเค้ากำลังใช้สมาธิเอามากๆ
กว่ามยุรีจะตื่นก็เกือบจะสาย เมื่อเห็นพี่ชายเดินไปเก็บผักในสวนคนเดียวเธอจึงตามไปช่วยเค้าทั้งๆที่ตัวเองเพิ่งตื่น ยังไม่ได้ล้างหน้าล้างตา
พอตามมาที่สวนพี่มนูญก็ยิ้มและทักทายน้องสาวตัวเล็กๆ
"อรุณสวัสดิ์จ๊ะ"
"ไม่ต้องเก็บหรอก มือน้องแรงเดี๋ยวผักช้ำ ไปอาบน้ำเถอะ เดี่ยวพี่จัดการเอง"
"เอางั้นเหรอ พี่เก็บทันจริงเหรอ มันจะสายแล้วนะเดี๋ยวไม่ทันรถในเมือง" มยุรีถามพี่ มือก็ก้มเด็กผักกาดขาว
"อื้อ ทันสิ รีบๆไปอาบน้ำซะ" พี่ชายเอ่ยและมองตามร่างน้อยๆที่เดินลงลำธารข้างสวน
มยุรีถอดเส
