คืนมาราธอน

1752 คำ

ลำนำไพรไฟสวรรค์ ตอน คืนมาราธอน หลายวันผ่านไป หลายคืนผ่านพ้น มยุรียังคงเก็บความลับของแม่กับชู้รักเอาไว้โดยไม่ได้บอกพ่อ คืนนี้ฝนตกลงมาหนักมาก ซู่ม! ๆ ๆ เสียงลมแรงพัดน้ำฝนสาดฝาบ้านไม้ ซ่า! ๆ ๆ เสียงน้ำฝนหล่นลงบนหลังคามุงจาก ร่างเล็กบางขาวโพลนนอนตะแคงหันหน้าซบอกพ่อ ด้านหลังมีพี่ชายนอนอยู่ติดกับคุณแม่ ครืน! ๆ ๆ เสียงฟ้าร้องดังอื้ออึง ฟ้าฝนกลบเสียงสัตว์ป่าเอาไว้จนหมดสิ้น อือ! เด็กสาวตัวสั่นขณะหลับ เธอคว้ามือกอดร่างใหญ่ที่อบอุ่นอย่างเคยชิน ซบหน้าขาวๆ แนบสีข้างพ่อ เปรี้ยง! ๆ ๆ สายฟ้าแลบ เสียงฟ้าผ่าดังก้องหู พรึ่บ! หนุ่มใหญ่ดึงผ้าห่มที่เอวมาคลุมร่างลูกสาวที่กำลังนอนกอดเค้าไว้แน่น ฟ่อด! ๆ บรรจงจูบลงบนกระหม่อมน้อยที่เส้นผมยาวสลวยหอมฟุ้ง จากนั้นหนุ่มใหญ่ก็เอนกายหงายหลับอย่างมีความสุข ผ่านไปหลายชั่วโมงฝนก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เด็กสาวฝันว่ามีแท่งยาวๆ กำลังแทงเสียกหว่างขาเธอมาจากข้างหลัง มั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม