“คราวนี้ก็ไม่มีใครมาขัดความสุขของเราแล้ว” คิรากรยังกอดกุลพัทธ์ไว้ด้วยความรัก
“คุณก็พูดไปนั่น ต่อไปฉันนี่แหล่ะจะขัดความสุขคุณ พูดไปนั่น รู้มั้ยว่าคุณเปลี่ยนไปมากแค่ไหน ถ้าคนอื่นเห็นเขายังจะเคารพคุณอยู่มั้ยเนี่ย” กุลพัทธ์เอ่ยกับสามีด้วยรอยยิ้ม มาดศัลยแพทย์เจ้าของโรงพยาบาลหายไปไหนหมด เหลือเพียงผู้ชายที่ขี้อ้อนคนหนึ่งเท่านั้น
“ก็ไม่ทำให้พวกเขาเห็นไง แค่นี้พวกเขาก็ยังเคารพผมอยู่แล้ว” คิรากรเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม ใครจะไปทำให้เจ้าพวกนักเห็นล่ะครับที่รัก มันเสียการปกครองหมด
“เอาเถอะ จะหวานขนาดไหนก็ต้องปล่อยแล้วมั้ย เราจะมากอดกันอยู่ทั้งวันทั้งคืนแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ” กุลพัทธ์เอ่ยกับสามีด้วยความเครียด นี่ก็ติดเธอเกิน ทั้งกอดทั้องหอมอยู่ทั้งวันทั้งคืนเลยก็ว่าได้ แล้วเธอห่างไปไหนนิดหน่อยก็ต้องเรียกหา ถ้าไม่ติดว่าป่วยนะ ป่านนี้เธอก็คงจะเอ็ดไปแล้วแหล่ะ ช่วงนี้ยังอยู่ในช่วงโปรโมชั่นของคนป่วย เธอก็เลยต้อง
