17
ไม่เหมือนเดิม
หนึ่งเดือนต่อมา...
ตึ๊ง~
ของขวัญ : ใกล้ถึงยังงง
เกี๊ยว : ใกล้แล้วๆ
นิ้วเรียวพิมพ์ข้อความตอบกลับไปแล้วหันมาคุยกับว่าที่คู่หมั้นที่ขับรถอยู่ข้างๆ
“จอดตรงนี้เลยก็ได้ค่ะเฮีย ยัยขวัญกับเพื่อนจะพาไปซื้อเค้กก่อนเข้ามอ”
“อืม...ตอนเย็นเดี๋ยวให้โชคมารับนะ เฮียน่าจะไม่ว่างไปกินข้าวด้วย”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวหนูกลับเองได้” เธอยิ้มบางตอบกลับไป เขาจึงหันกลับมามองอย่างแปลกใจเพราะปกติคนตัวเล็กมักจะอ้อนให้เขามารับอยู่เสมอ แต่รอบนี้ไม่มีแม้กระทั่งคำถามด้วยซ้ำว่าเขาติดธุระอะไร
ไม่รู้ทำไม เขารู้สึกเหมือนว่าอะไรบางอย่างมันเริ่มไม่เหมือนเดิม...
“เป็นอะไรหรือเปล่า ทำไมดูแปลกๆ?”
“เปล่านี่คะ” เธอตอบกลับไปเสียงใส หยิบกระเป๋าเตรียมจะลงจากรถเพราะว่ามาถึงร้านแล้ว
“มีอะไรก็บอกเฮียนะ เข้าใจไหม”
“เข้าใจค่า~” เกวรินหันไปยิ้มให้เขาทีหนึ่ง จากนั้นจึงเปิดประตูลงจากรถไป ของขวัญที่ยืนรออยู่ห
