ต อ น ที่ 8
พลาดท่า
วัลดัสมองการกระทำยั่วยวนของหญิงสาวด้วยแววตาราบเรียบไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆ ออกมานอกจากแววตากระสันที่ยังคงคั่งค้างอยู่ก่อนหน้านี้
“คิดว่าแค่นี้จะทำให้ฉันพอจริงๆ งั้นเหรอ”
“ถึงจะไม่พอกับความต้องการ แต่ก็พอใจอยู่ไม่ใช่เหรอคะ” โรแซน
บอกด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้มบางๆ ก่อนจะเคลื่อนตัวไปนั่งอีกฝั่งของอ่าง วัลดัสจึงเคลื่อนตัวเองกลับลงมาในอ่างอาบน้ำอีกครั้ง
“ว่างๆ เธอควรไปศึกษาห้องแดงดูนะ ว่าอะไรมันใช้ยังไง” วัลดัสบอก เพียงแค่นึกถึงใบหน้าหวานของโรแซนในบทของทาสที่ถูกพันธนาการเขาก็แทบจะอดใจไม่ไหว หากไม่ติดว่าเธอยังไม่หายดีละก็
“คุณต้องเป็นคนสอนแซนสิคะ แซนจะเรียนรู้ด้วยตัวเองได้ยังไง”
โรแซนตอบเสียงใส พร้อมใช้ปลายเท้าเขี่ยลำกายใหญ่ไปมาราวกับเป็นของเล่นชิ้นโปรด
“สนุกมากไหม” วัลดัสเอ่ยถามเมื่อเห็นโรแซนอมยิ้มด้วยความชอบใจ
“แล้วชอบไหมล่ะคะ”
“หึ” วัลดัสส่ายหน้าเบาๆ กับความซุกซน
