ตอนที่ 7 ใกล้จนรู้สึกดี
1604 คำ
เสียงร้องของเจ้าขนฟูสี่ขาที่อ้วนตุ้บชวนให้ผ่อนคลาย มันเดินเข้ามาคลอเคลียสีข้างคนตัวเล็ก ก่อนจะเดินขึ้นไปนั่งบนตักอย่างออดอ้อนตามสัญชาตญาณ
บนใบหน้าสวยหวานเปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม หลังถูกชานชวินทร์พามาพักผ่อนที่คาเฟ่แมว จนตอนนี้ทั้งคู่ถูกรายล้อมไปด้วยอาณาจักรแมวเหมียวแล้วเรียบร้อย
“น่ารักมั้ยคะพี่ชาน” จันจ้าวฉีกยิ้มกว้าง ขณะที่อุ้มเจ้าแมวยักษ์ตัวสีส้มขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนอวดโฉมให้คนตรงหน้าดู
“น่ารักดี”
“ตัวจ้ำม่ำมากเลยค่ะ ลองจับดูสิคะ”
“จับได้เหรอ”
คนตัวเล็กพยักหน้ารับ ทำให้ชานชวินทร์หลุดยิ้มตามไปด้วย
เจ้าของใบหน้าคมคายกระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะยื่นมือขึ้นไปลูบศีรษะของจันจ้าว แทนที่จะเป็นเจ้าแมวตัวจ้ำม่ำในอ้อมแขนเธอ ทำเอาหญิงสาวตัวแข็งทื่อด้วยความทำตัวไม่ถูกทันที
บอกแล้วไงว่าเขาเล่นกับใจเก่งเป็นบ้าเลย..
“น่ารักจริงด้วย” เขาพูดขึ้นด้วยสีหน้าเรียบเฉย ทั้งที่กำลังทำให้อีกคนเคอะเขินจนไปต่อไม่เป็น
“พี่ชาน..”
“ก็น่ารักจริงนี่”
จันจ้าวหลุบตาหนีสายตาเจ้าเล่ห์ของอีกฝ่าย ใบหน้าเห่อร้อนจนแทบไหม้ เมื่อเขายังไม่ยอมผละมือที่ลูบหัวเธออยู่ออกไป
“พี่ชาน” เธอเรียกชื่อเขาอีกครั้งเสียงแข็ง จนเจ้าตัวยอมผละมือออกไปแต่โดยดี
ชานชวินทร์ยกยิ้มมุมปากชอบใจ ก่อนจะหยิบขนมแมวเลียหลอกล่อเจ้าแมวน้อยให้เข้ามาใกล้ โดยที่มีสายตาของหญิงสาวแอบมองเขาอยู่ตลอดเวลา
ภาพของเขาที่กำลังหยอกล้อกับแมวน้อยดึงดูดสายตาเธอได้เป็นอย่างดี จนรู้สึกได้ถึงอัตราการเต้นของหัวใจที่สูงขึ้น อีกทั้งใบหน้าก็ร้อนผ่าวราวกับอังหน้าเตาผิงไฟ หลงดำดิ่งลงไปในห้วงภวังค์สีหวานจนยากที่จะถอนตัว
มุมนี้ของเขาทั้งดูอบอุ่นแล้วก็อ่อนโยน..
“เธออยากเป็นหมอรักษาสัตว์เหรอ” เขาเงยหน้าขึ้นถาม พลางเกาคอเจ้าสี่ขาบนตักไปด้วย
“ใช่ค่ะ จ้าวอยากเป็นมิตรกับสัตว์ทุกตัวบนโลกเลย” เธอตอบกลับแล้วยิ้มกว้างอย่างมีความสุข
มันเป็นความฝันของเธอตั้งแต่วัยเด็ก อยากลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วใช้ชีวิตให้มีความหมายเพื่ออะไรสักอย่าง แล้วการรักษาสัตว์ก็เป็นอีกหนึ่งฝันที่เธอตั้งใจจะทำให้มันเป็นจริงเช่นกัน
“งั้นเหรอ”
“ขำอะไรคะ”
“เปล่า แค่น่าเอ็นดูดี”
จันจ้าวยู่ริมฝีปากเข้าหากันกลบเกลื่อนอาการเก้อเขิน เธอยกมือขึ้นทัดหูแล้วงุดหน้าลงเล่นกับน้องแมวบนตักแทนที่จะสบตาอีกฝ่าย
“จ้าวอยากเลี้ยงแมวมากเลยค่ะ”
“แล้วทำไมไม่เลี้ยงล่ะ”
“พี่อาทิตย์สั่งห้ามเอาไว้ บอกว่าถ้าเลี้ยงตัวเองไม่ได้ก็อย่าเพิ่งเลี้ยงแมว”
สิ้นเสียงเธอรอยยิ้มบนใบหน้าคมคายก็เลือนหายไป แปรเปลี่ยนเป็นสีหน้าจริงจังและแววตาที่ดุดันแทน
"พี่ชายเธอคงหวงน้องสาวน่าดู” เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ ก่อนจะอุ้มแมวออกจากตักแล้วขยับตัวเข้าไปใกล้จันจ้าวมากขึ้น
“จ้าวไม่คิดว่าพี่อาทิตย์จะหวงจ้าวนะ”
“แล้วถ้ามีคนจีบน้องสาวเขาล่ะ แบบนี้พี่ชายเธอจะหวงหรือเปล่า”
ไม่พูดเปล่ามือหนายังยื่นไปลูบเส้นผมนิ่มอย่างถือวิสาสะ ก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาลูบเจ้าขนฟูด้วยสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ทั้งที่เพิ่งจะทำให้อีกคนเสียอาการไปต่อไม่เป็น
เธออึกอักในลำคอไม่รู้จะพูดอะไรต่อ พลันเบิกตาโตที่ชานชวินทร์เปลี่ยนจากลูบแมวมาคว้ามือเธอไปจับแทน
“ว่าไง หวงมั้ย”
“ไม่รู้สิคะ คงต้องถามพี่อาทิตย์ก่อน”
“งั้นเหรอ ต้องเข้าทางพี่ชายสินะ”
เขาลูบไล้ที่หลังมือเธออย่างแผ่วเบา ก่อนจะเงยหน้าสบนัยน์ตาคู่สวยแล้วระบายยิ้มให้ รังสีออร่าความหล่อละมุนทำคนตัวเล็กชะงักค้างไปชั่วขณะ ทำท่าจะชักมือกลับแต่ก็ถูกเขาจับไปกุมไว้อยู่ดี
เจ้าของใบหน้าคมคายแยกยิ้มบนมุมปาก ก่อนจะจับมือเธอมาแนบไว้ข้างแก้ม แล้วถูไถไปมาบนฝ่ามือขาวด้วยท่าทีออดอ้อนไม่ต่างจากลูกแมวเลยสักนิด
“พี่ชาน..”
“มือหอมจัง”
“แต่จ้าวไปลูบแมวมานะคะ”
“ก็หอมอยู่ดี”
พูดจบประโยคเขาก็ฝังริมฝีปากลงบนฝ่ามือเธอ เล่นเอาเจ้าตัวสะดุ้งเฮือก หันมองซ้ายขวาเพราะกลัวคนอื่นจะมาเห็น ผิดถนัดกับคนต้นเรื่องที่โปรยยิ้มหวานไม่หุบ
คนบ้า..
“คืนนี้ไปดื่มฉลองกันมั้ย”
“ฉลองเรื่องอะไรเหรอคะ”
“สอบเสร็จไงครับ”
ทั้งสองพากันไปเที่ยวเล่นทั้งวันจนมืดค่ำ สุดท้ายชานชวินทร์ก็พาเธอกลับมาที่คอนโดส่วนตัว ร่างบางเดินตามหลังคนตัวสูงเข้าไปนั่งที่เคาน์เตอร์บาร์ใจกลางห้อง ที่ด้านหลังมีเครื่องดื่มมากมายวางเรียงรายอยู่
เขาเดินไปหยิบขวดเครื่องดื่มรินใส่แก้วแล้วผสมกับอีกรสชาติเข้าด้วยกัน ก่อนจะยื่นมันมาตรงหน้าหญิงสาว โดยที่เธอรับแก้วมาถือไว้แต่ยังไม่กล้าดื่มมันเข้าไป
“ลองดื่มดูสิ เผื่อจะชอบ”
“คะ”
“ลองดื่มดูก่อน เผื่ออาจจะชอบครับ”
แม้ภายในห้องจะเงียบสงบเพราะมีกันแค่สองคน แต่ชานชวินทร์กลับเดินมาหยุดอยู่ข้างเธอ พร้อมกับโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้ ริมฝีปากแนบชิดอยู่ข้างใบหูจนสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่เป่ารดต้นคอ
“ถ้าไม่ชอบพี่จะทำอย่างอื่นให้” พูดจบชานชวินทร์ก็ผละตัวออก ก่อนจะหยิบแก้วเหล้าของตัวเองที่บรรจุของเหลวสีเข้มกระดกลงคอรวดเดียวหมด
ดวงตาคู่คมปรายตามองมาแล้วยกยิ้ม มือก็รินเหล้าเทใส่แก้วด้วยความเคยชิน โดยที่มีใครบางคนอยากรู้เต็มประดาว่ารสชาติของมันเป็นยังไง
จันจ้าวหลุบตามองน้ำในแก้วเหล้าที่มีสีสันน่ารับประทาน พลางยกมันขึ้นมาจ่อที่ริมฝีปากด้วยสีหน้าคิดหนักเพราะไม่เคย แต่สุดท้ายก็ลองดื่มมันเข้าไปอยู่ดี
“รสชาติดีใช่มั้ย”
“อื้อ”
ชานชวินทร์แยกยิ้มคล้ายว่าชอบใจ เขายกแก้วเหล้าขึ้นกระดกดื่ม ในขณะที่สายตาเอาแต่จ้องมองคนตรงหน้าราวกับจะจับกลืนกิน
เขาเหมือนเสือร้ายในคราบแมวน้อย ทั้งหลอกล่อแล้วก็ออดอ้อนให้เหยื่อหลงตายใจ สุดท้ายก็จะเพลิดเพลินกับการได้เล่นกับเหยื่ออย่างสนุกสนานเพียงลำพัง
ไม่ต่างจากลูกไก่ในกำมือ..
จันจ้าวยื่นแก้วไปตรงหน้าเขา แทนคำพูดว่าช่วยเติมเพิ่มให้เธอหน่อย
“ติดใจเหรอ” เขาเลิกคิ้วถาม ขณะรินเหล้าใส่แก้วเธอให้ตามที่ขอ
“ก็อร่อยดีนะคะ”
“ชอบใช่มั้ย”
“ชอบค่ะ”
เขาปล่อยให้เธอได้ลิ้มลองเครื่องดื่มมึนเมารสหวานอยู่นานหลายนาที ดูท่าเจ้าตัวจะติดใจในรสชาติของมันจนวางไม่ลง โดยที่ไม่รู้เสียแล้วว่าฤทธิ์ของเครื่องดื่มพวกนี้มันเป็นยังไง
กระทั่งเจ้าของใบหน้าขาวเริ่มตัวแดง ดวงตาหวานหยาดเยิ้มยามสบมองกับเขา ชานชวินทร์เลยยื่นมือไปห้ามเธอที่กำลังยกแก้วขึ้นดื่มให้หยุดก่อน
“ที่นี่วิวสวยมากเลยนะตอนกลางคืน” คนเอ่ยชวนยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้เธออีกครั้ง ก่อนจะเลื่อนริมฝีปากวางขนาบอยู่ข้างใบหูคู่สนทนา
“จริงเหรอคะ”
“ใช่ อยากไปดูมั้ย”
พอผละออกเขาก็สอดมือประคองใบหน้าขาวที่ขึ้นสีระเรื่อ นิ้วหัวแม่มือเกลี่ยผิวแก้มอย่างแผ่วเบา ทำใจสาวเจ้าสั่นไหวอยู่ในอกกับสัมผัสอันวาบหวิว
เธอสบสายตาคู่คมเนิ่นนานหลายวินาที คล้ายต้องมนต์สะกดโดยที่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำ ว่าตอนนี้เผลอจ้องเขานานจนลืมเวลาไปแล้ว
“ขอบคุณพี่ชานนะคะที่ช่วยติวให้จ้าว” เธอเอ่ยขอบคุณเขาพร้อมรอยยิ้ม ใบหน้าแนบอิงที่ฝ่ามือหนา นัยน์ตาหวานฉ่ำเยิ้มผลจากแอลกอฮอล์รสหวานที่ทำพิษเข้าให้แล้ว
“พี่เต็มใจ ไม่เป็นไรหรอก” เขาพูดออกไปอย่างไม่ถือสาอะไร แต่สายตาปกปิดไม่มิดว่ามีบางสิ่งที่คาดหวังในตัวเธออยู่
ของฟรีน่ะไม่มีในโลกหรอก..
“จ้าวไม่มีอะไรตอบแทนพี่ชานเลย เงินก็ไม่ยอมเก็บ แถมยังคอยเลี้ยงข้าวกับขนมอีก”
“ก็พี่ไม่ได้อยากได้ของพวกนั้น”
“แล้วพี่ชานอยากได้อะไรคะ”
สิ้นประโยคนั้นคนที่นั่งฟังอยู่ก็ถึงกับตาเป็นประกายทันที ใบหน้าคมคายไล่สายตามองเรือนร่างเธออย่างถือวิสาสะ เป็นสายตาที่ทำให้คนถูกมองรู้สึกเขินอายจนเหมือนว่ากำลังถูกเขาเปลื้องผ้าผ่านสายตายังไงยังงั้น
จันจ้าวกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ เมื่ออีกฝ่ายขยับใบหน้าเข้ามาใกล้ จนลมหายใจของเขาเป่ารดข้างแก้มเธอ
“แน่ใจเหรอถ้าพี่บอกสิ่งที่อยากได้ แล้วเธอจะให้พี่”
“ก็ลองบอกมาก่อนสิคะ ถ้าทำได้.. จ้าวก็จะทำให้”
- ผู้เขียน
