Ep.8 เดท

1670 คำ
นึกย้อนกลับไปเมื่อตอนที่ฉันยังอยู่ ม.5 ในขณะที่ฉันกำลังนอนอ่านหนังสือเล่มหนึ่งอยู่นั้น “บทความแห่งความรัก อ่านหนังสือแบบนี้ด้วยเหรอ” เสียงทุ้มใหญ่ถามขึ้นพร้อมกับแย่งหนังสือจากมือฉันไป “งื้ออออ ฉลามเอามา” “ไม่ให้” (-_-) ฉันพยายามเขย่งเท้าแย่งหนังสือคืน แต่ฉลามยกมือข้างหนึ่งขึ้นสูงใช้มืออีกข้างจับไหลฉันให้นั่งลง แรงจะเยอะไปไหน “นั่งลงก่อนยัยแสบ” “เอามา” ฉันกอดอกตีหน้านิ่งใส่ฉลาม ถามว่าพี่ชายฉันจะกลัวไหม “ไหนมาดูสิมันน่าอ่านตรงไหน เด็กแก่แดดของพี่ถึงชอบอ่านมันนัก” นั้นแหละค่ะ นอกจากจะไม่กลัวแล้วยังจะเมินฉันอีก “โลมาไม่ใช่เด็กแก่แดดสักหน่อย” “อะไรเนี่ย ยัยแสบนี่คิดจะมีแฟนใช่ไหม” ฉลามขึ้นเสียงมองหน้าฉันอย่างหาเรื่อง “ไม่ได้มีแฟนสักหน่อย” “เมื่อพูดถึงการออกเดท มักจะเป็นระยะความสัมพันธ์ ขณะจีบ และถ้าคุณถูกผู้ชายขอเดทด้วยแล้วนั่น ส่วนใหญ่มีแนวโน้มว่า เขาคนนั้นกำลังชอบคุณอยู่……” เนื้อหาบทความถูกอ่านออกมาพร้อมกับแววตาของพี่ชายฉันกำลังจ้องมาอย่างจริงจัง ฉันผิดอะไรอีกเนี่ย “มันเป็นใคร! กล้าดียังไงมาชอบน้องสาวพี่” เหนือฟ้าก็ยังมีฉลามนี่แหละที่เล่นใหญ่ค้ำฟ้า “อ…. อะไรกันคะ แค่อ่านหนังสือเอง ฉลามคิดมากไปแล้วนะ” ฉันแค่อ่านหนังสือเองนะ คิดไปไกลไปได้ “แล้วทำไมต้องอ่าน หรือว่า...มีไอ้ตัวผู้ตัวไหนมันมาชอบแล้วชวนไปเดท” นี่จะยัดเยียดให้ฉันเดทให้ได้เลยใช่ไหมเนี่ย โอ้ยโลมาเพลีย!! “ไปกันใหญ่แล้วนะคะ แล้วทำไมต้องคิดว่าคนมาขอเดทเขาต้องชอบด้วยอ่ะ เดทแบบเพื่อนกัน ก็มีเยอะแยะไป” “นี่! ยัยบ๊อง” ทำไมชื่อฉันมันหลายชื่อขนาดนี้เนี่ย ไม่พูดเปล่าฉลามยังใช้นิ้วชี้จิ้มหน้าผากฉันอย่างคาดโทษ แล้วพูดว่า “ผู้ชายที่มันมาขอเดท มันไม่มีทางคิดแบบเพื่อนหรอกนะ นอกจากมันจะชอบ รู้-ไว้-ซะ-ด้วย แล้วก็จงปฏิเสธมันไปซะ เข้าใจไหมโลมา” “โลมา” “....” “นี่” “....” “โลมา” “ข…. เข้าใจแล้วค่ะ!” เห๊ยยยย ไม่ใช่ ฉันเผลอคิดถึงคำพูดของฉลามเลยทำให้ตอบซีออกไปแบบนั้น “โลมาไปเดตกับพี่นะครับ” ฉันที่ทำอะไรไม่ถูกได้แต่จ้องหน้าคนตรงหน้าอย่าง อึ้งๆ และเมื่อซีเห็นฉันไม่ตอบอะไรออกมาสักที คนตรงหน้าเผยร้อยยิ้มหวานละมุนพร้อมกับพูดคำว่า “ถ้าไม่ตอบแปลว่าโลมาตกลงนะครับ” ฉันเผลอพยักหน้าตอบตกลงร้าวกับโดนมนต์สะกดพลันนาทีนั้นเข้าเต็ม ๆ “งั้นอีก 10 นาทีเจอกัน” ว่าจบพี่แกก็ลุกขึ้นแล้วเดินร้องฮัมทำเพลงอย่างอารมณ์ดีเข้าไปในห้อง “เดท ไปเดทกัน” น้ำเสียงและคำพูดของซียังวนเวียนอยู่ให้หัวไม่ออกไปสักที ไหนจะร้อยยิ้มที่ส่งมาให้นั้นอีก ฉันที่นั่งนิ่งค้างอยู่มองตามซีจนลับสายตา กะพริบตาปริบๆ งงกับตัวเอง ลุกขึ้นยืนเดินออกออกจากห้องซีเข้าห้องตัวเอง นิ้วเรียวหยิบมือถือพลางรัวแป้นพิมพ์ค้นคำว่า 'เดท' 'พูดถึงการออกเดทมักเป็นระยะความสัมพันธ์ “ขณะจีบ” ส่วนใหญ่มีแนวโน้มกว่า 70% แล้วว่าพวกคุณกำลังชอบพอกันอยู่' “เป็นไปไม่ได้” ฉันพึมพำออกมาอย่างไม่เชื่อ ซีไม่มีทางชอบเราแน่ๆ 'และถ้าคุณถูกขอเดทด้วยแล้วละก็ แสดงว่าเขาคนนั้นกำลังชอบคุณอยู่ เจ้แมวฟันธงเลยจ้า' “มาฟันธงฝันเฟื่องอะไรล่ะ เดทแบบเพื่อนก็มีเว้ย” เจ้แมวมันมั่วชัดๆ เลย ฉลามก็ด้วย ไม่รู้ละฉันไม่สนแล้ว ปิ๊งป่อง ปิ๊งป่อง ~ เสียงคนกดกริ่งหน้าห้องทำให้ฉันผละออกจากโทรศัพท์ หมีพูห์ต้องมาแล้วแน่ๆ มัวแต่อ่านเว็บบ้านี่จนลืมไปเลย ฉันรีบเดินเปิดประตูให้คนที่รออยู่ข้างนอก ร่างสูงโปร่งที่แต่งตัวในลุคสบายๆ กับเสื้อฮาวายลายพิมพ์สีขาว กางเกงยีนส์สีเข้ม คำเดียวเลยนะ หล่อจัด “เธอลืมของ” เเขนกำยำมีเส้นเลือดนูนขึ้น เหตุมาจากการถือของหนักที่ฉันตั้งใจไปเอาแต่ดันลืมไว้ อ่า… ขี้ลืมจริงๆ เลยฉัน “ว่างไว้ตรงนี้ก่อนค่ะ” รีบเขยิบตัวให้คนตัวโตเดินเข้ามาในห้องอย่างไว “ยังไม่แต่งตัว?” วางของเสร็จ ซีลากสายตามองมาที่ฉันพร้อมกับขมวดคิ้วหน้านิ่งๆ ฉันได้แต่ยืนนิ่งกลืนน้ำลายลงคอ จะบอกได้ยังไงกันเล่า ว่ากำลังหาข้อมูลการเดทอยู่ “คือว่า ซีนั่งรอโลมาแต่งตัวแปปนึงได้ไหมคะ” ยิ้มแห้งๆ ให้คนที่ตัวโตเดินอ้อมไปข้างหลังพร้อมกับดันซีให้นั่งรอตรงโซฟาก่อน “โลมาขอแค่ 10 นาที” ฉันไม่รอให้ร่างสูงตอบ รีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนหยิบเสื้อผ้าเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำ ฉันเลือกที่จะใส่เสื้อแขนกุดเอวลอยสีขาวกระโปรงลายสก๊อตสีแดงยาวเลยเข่า แต่งหน้าโทนสีชมพูอ่อนๆ หยิบกระเป๋าสะพายข้างสีขาวมาใส่ หมุนตัวมองสำรวจตัวเองหน้ากระจก “เอาว่ะ อย่าคิดมากโลมา แค่ไปเที่ยว” ฉันพูดให้กำลังใจกับตัวเองหน้ากระจกเสร็จ เดินออกจากห้องนอนตรงไปหาหมีพูห์ที่นั่งก้มหน้าดูกราฟอะไรก็ไม่รู้ในโทรศัพท์ ขนาดฉันยืนอยู่ตรงหน้ายังไม่รู้ตัวอีก “ซี” หมีพูห์เงยหน้าตามเสียงเรียกมองฉันตาค้างอยู่อย่างนั้น ฉันที่ถูกจ้องอยู่นานเอียงคองง ก้มหน้าเข้าไปใกล้คนตัวโตยกมือขึ้นวางไว้บนหน้าผากร่างสูงเพราะคิดว่าซีจะไม่สบายหรือเปล่า “ตัวก็ไม่ร้อน ทำไมหน้าแดงล่ะ หูก็ด้วย” เสียงใสเอ่ยออก มาเหมือนเรียกสติคนตรงหน้า “หึ่ม” ร่างสูงกระแอ่มเสียงเบือนหน้าหนี “น่ารักชะมัด” พูดพึมพำกับตัวเองเบาๆ “ห๊ะ ซีว่าไงน่ะ” บ่นอะไรของเขา “ซีไม่เป็นอะไรแน่นะ” ฉันผละตัวออกยืนตรงหน้าถามซี “พี่ไม่ได้เป็นอะไร เสร็จแล้วใช่ไหม ไปกันเถอะ” ซีลุกขึ้นยื่นมือมากุมมือฉันแล้วลากฉันเดินไปที่หน้าประตู “เดี๋ยวโลมาใส่ร้องเท้าก่อน” หมีพูห์หันกลับมามองฉันพร้อมกับก้มหน้ามองมาที่เท้า เขาลากสายตาเลื่อนขึ้นมองชั้นวางร้องเท้า “คู่ไหน?” ซีเลิกคิ้วถามฉัน พี่แกหมายถึงร้องเท้าเหรอ “ผ้าใบสีขาวค่ะ” ร่างสูงพยักหน้าปล่อยมือจากฉันเอื้อมตัวหยิบร้องเท้าผ้าใบแล้วคุกเข่าข้างหนึ่งเพื่อที่จะใส่ร้องเท้าให้ฉัน “ซ….ซีโลมาใส่เองได้” ฉันเขยิบตัวออก ซีเงยหน้ามองฉันดุๆ “ช้า พี่ใส่ให้” ว่าจบหมีพูห์เขยิบตัวเอื้อมมืออีกข้างจับที่เท้าฉันทำให้ฉันสะดุ้ง ยื้อเท้าไว้นิดหน่อย จนหมีพูห์ต้องเงยหน้ามองดุฉันอีกครั้ง ก่อนจะหันไปสนใจใส่ร้องเท้าให้ฉันเหมือนเดิม “ไปกันได้แล้ว” ซีลุกขึ้นยืนคว้าหนึ่งมากุมมือฉันไว้ สวนสาธารณะโยโยงิ  เป็นสถานที่ชมความสวยงามของเหล่านกป่าและธรรมชาติในสี่ฤดูเท่านั้น ยังเป็นสถานที่ที่มีกิจกรรมให้ทำมากมาย เช่น ปั่นจักรยาน สนามบาสเก็ตบอล เวทีแสดงสดกลางแจ้ง เสียงดนตรีคลอเบาๆ ทำให้ละสายตาจากรอบๆ กลับไปโฟกัสจุดๆ หนึ่ง ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มพลางเหลือบมองร่างสูงข้างๆ “เพลงเพราะดีนะ บรรยากาศก็ดีด้วย ซีรู้จักที่นี่ได้ไงอ่ะ” อ่า… จะบอกว่าไงดี ก็เมื่อคืนเขาไปค้นในเน็ตหาสถานที่เดทมา และที่นี้ก็คืออีกสถานที่หนึ่งที่คู่รักมาเดทกัน “เคยมาเที่ยว” ซะที่ไหนกันละ!!! ขืนบอกไปอย่างงั้นโลมาไม่มีทางมากับเขาแน่ๆ “เที่ยวกับแฟนใช่ม๊า~” นิ้วเรียวชี้หน้าผม พูดหยอกล้อแซวกัน “เคยมาเที่ยว แต่ไม่ใช่กับแฟน” ร่างบางคลี่ยิ้มพยักหน้ารับ รู้ “แล้วอย่างงี้ ซีก็เบื่อเเย่สิ เคยมาแล้วนี่” จะเบื่อได้ไงผมไม่เคยมา ผมสายหน้าให้คนตัวเล็กตรงหน้า กุมมือเล็กที่จับมาตลอดทางกระชับแน่นเพื่อย้ำเตือนกับสิ่งที่ผมกำลังจะพูดออกมา “ไม่เบื่อ ถ้ามากับคนนี้ไม่เบื่อหรอก” คนนี้โลมาแฟนในอนาคตของพี่ สิ่งที่อยากจะพูดมาตลอด แต่ต้องเก็บเอาไว้ “ถ้าซีเบื่อขึ้นมาอย่ามาว่าโลมาก็แล้วกัน” ร่างบางแกว่งมือที่จับกันไปมา พูดคาดโทษทีเล่นทีจริง “หึ” ใบหน้าเรียวทำท่าทางตลกๆ อมลมไว้ในปาก ตาโตๆ หรี่ลงของน้องทำให้ผมนึกขำออกมาทันที “ยังจะหัวเราะอีก ไม่น่ากลัวขนาดนั้นเลยหรือไงคะ” “ไม่น่ากลัว แต่น่ารักต่างหาก” “หืยยย~ใครๆ ก็บอกแบบนั้น” แขนเล็กกอดอกคลี่ยิ้ม ตาโตกะพริบตาวิ้งค์ข้างนึง เชิดหน้าอย่างมั่นใจแลดูน้องมันฟังมาจนชินจริงๆ แหละครับ “ครับ น่า…รัก” น่าหลง หลงรักจนแทบคลั่ง ผมอดไม่ได้จนต้องยกมือวางบนหัวโลมาแล้วขยี้เบาๆ น้องยกมือขึ้นจับมือผมออก “งือออซี~ผมโลมาเสียทรงหมดแล้ว” แล้วท่าทางยู่หน้าแบบนี้ คืออะไร “^^ โอเครไม่แกล้งแล้ว”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม