“เอ้าชนนนนนนนนนน” เสียงเเก้วหลายใบดังชนกันสนุกสนาน ตอนนี้ทุกคนได้ย้ายถิ่นฐานมานั่งดื่มอยู่ห้องนั่งเล่นและได้กลับมาสู่สภาวะปกติกันแล้ว แต่....คนข้างกายฉันนี่สิไม่ปกติ หน้าบึงเชียว
ฉันเงยหน้ามองทะเลที่นั่งอยู่ด้านบนโซฟา ด้วยความที่คุณพี่แกบอกว่าคิดถึงเลยจับฉันนั่งลงพื้นอยู่หว่างขา พี่แกก็กอดคอฉันเอาคางวางพิงบนหัวฉันแบบไม่อายเพื่อนเลย
“กินไหม” เค้กเจ้านี้อร่อยมากฉันแวะซื้อมาเอง แบ่งให้พี่ๆเขากินด้วย
“อืม” ทะเลอ้าปากงับเค้กที่ฉันป้อนให้ แฮะๆ ทำหน้าอย่างงี้ หวานชัวร์
“หวาน” นั้นไง เดาถูกแฮะ งวดนี้จะลองซื้อลอตเตอรี่ดูบ้างดีไหมนะ เผื่อจะถูกรางวัลที่ 1 กับเขามั้ง ^^ งวดนี้ต้องมาแล้วแหละ
“อร่อยดีนะโลมาชอบ”
“ครับ กินเยอะๆ” ทะเลว่า มือใหญ่ลูบผมฉัน
“ไม่น่าเชื่อว่ะ”
“จะเรียกว่าเป็นเรื่องเหนือธรรมชาติเลยก็ได้”
“พระอาทิตย์ตกทางตะวันออก”
ฉันกะพริบตาปริบๆ มองพี่ๆ เขาที่จ้องมองมาทางเราส
