“นายอยากไปนอนอยู่ใต้เตียงดูว่าฉันทำอะไรท่าไหนเหรอไง”
“อย่ากวนผมพี่เชาวน์”
“ไม่จริงนะคะ เขาต้องรวมหัวกับกานพลูหาเรื่องพิมพ์แน่ๆ พิมพ์ไม่ได้มีอะไรกับเขา แต่พิมพ์เป็นเมียคุณต่างหาก จริงไหมคะภูเขา” พิมพ์ประภางัดไม้เด็ดออกมาพูด ทัศกรอึ้งไป กานพลูตาโตที่ได้ยินพิมพ์ประภาพูดเรื่องนี้ออกมาอย่างไม่อาย เธอยังอายแทนเพราะใครๆ ก็รู้ว่าเธอกับทัศกรเป็นอะไรกัน แม้เขาจะไม่ได้ประกาศอย่างเป็นทางการก็ตามที
“นี่นายกินหล่อนลงจริงๆ เหรอ” เชาวน์หัวเราะขำ
“คนทุเรศ!” สบตาวาวๆ ของเชาวน์แล้วพิมพ์ประภาแทบดิ้น
“อย่าดูถูกผู้หญิงครับพี่เชาวน์”
“แล้วนายให้เกียรติผู้หญิงมากนักหรือไง” เชาวน์ล้วงกระเป๋าท่าทียียวน
“พูดกันไม่รู้เรื่องแบบนี้พี่จะเอาไง”
“ฉันจะนอนที่นี่” เชาวน์ตอบกำปั้นทุบดิน!!!
กานพลูแปลกใจว่าทำไมทัศกรถึงให้เชาวน์ค้างที่ไร่กลีบเมฆ ทั้งๆ ที่ก่อนหน้าทำท่าจะฆ่ากันตาย ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ดูแปลกนักในความรู้
