“ผมมาหากานพลูเพราะเป็นห่วง เขาเคยเป็นคนไข้ของผม ผมเอ็นดูกานพลูมาก ย่อมห่วงใยเป็นธรรมดา” “กานพลูคลอดลูกนานแล้ว ถ้าอยากทำคลอด เอาไหมล่ะจะหาให้” “หาอะไรครับ” เกียรติทำหน้างง “แม่ม้าในไร่ กำลังจะคลอดอีกหลายตัว!!!” เกียรติคร้านจะพูดกับคนหาเรื่องอีก เขากำชับให้กานพลูดูแลตัวเองก่อนลากลับ ของฝากมากมายบำรุงร่างกายที่วางกองอยู่ทำให้ทัศกรกวาดสายตามอง “ถามหน่อยเถอะ” เขาเดินเข้ามาใกล้คนที่ยังนั่งนิ่งไม่ไหวติงอยู่ตรงหน้า “คะ” เธอเงยหน้ามองเขา ว่าเขาจะถามอะไร รู้สึกหายใจไม่ค่อยออกกับสายตาของทัศกร “ไอ้หมอนั่นมันดูแลเธอตอนฝากครรภ์ ตรวจทั้งภายในภายนอก ทำคลอดอีกต่างหาก ที่มันวนเวียนมาหาเธอไม่หยุดนี่ อยากจะทำคลอดเธออีกรอบหรือไง” กานพลูอ้าปากค้าง ก่อนหน้าแดง เขาคิดอกุศลได้มากมายเสียจริงๆ เธอไม่อยากคุยกับเขาเลยจริงๆ คุยกันไปก็รังแต่จะทะเลากันเสียเปล่าๆ “เดี๋ยวก่อน จะไปไหน” ทัศกรรั้งแขนของกานพลูเอาไว้ เม