“เลิกแก้ตัวสักที มันฟังไม่ขึ้น การกระทำของเธอมันสวนทางกับคำพูด ฉันไม่ได้โง่เป็นควายให้เธอหลอกง่ายๆ หรอกนะ” กานพลูถูกกดทับมือนิ่มกับเตียงนอน เขาเริ่มกระแทกกระทั้นไม่สนใจไยดีว่าเธอจะรู้สึกเช่นไร หญิงสาวนอนน้ำตาซึม เธอเบือนหน้าหนีไม่อยากเห็นหน้าคนใจร้าย
“มองหน้าผัวหน่อยสิ จะได้จำว่ามีผัวแล้ว เวลาอี๋อ๋อกับผู้ชายจะได้สำนึกขึ้นมาบ้าง” เขาบีบคางสวยจนเธอนิ่วหน้าด้วยความเจ็บ เธอหลับตาหนีเมื่อเขาบังคับให้เธอมองหน้าเขา
“อื้อ...” เขาก้มลงบดจูบปากบอบบาง เธอส่ายหน้าหนี เขาก้มลงไปกัดยอดถันสีหวาน กานพลูลืมตามองเขาตาแดงๆ เขาไม่แยแส แต่ชอบให้เธอทรมานแบบนี้ จะได้สำนึกว่าอย่ามาลองดีกับคนแบบเขา
กานพลูเม้มปากอย่างดื้อดึง ในขณะที่เขากระแทกกายเข้าหา ความเจ็บเสียววิ่งพล่านไปทั่วเรือนร่าง เธออยากให้มันจบลงเร็วๆ
“เม้มปากเสียแน่น ครางหน่อยสิ อยากได้ยินเสียง” คนใจร้ายยังหาเรื่อง แถมเอาแต่ใจไม่หยุดหย่อน เธอยิ่งเม้ม
