ในอีกสองวันต่อมา ตะวันที่มาถึงสนามบินได้สักพักแล้ว เธอมารอรับใครคนหนึ่ง ที่สำคัญมากๆ ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้น ยามที่เห็นคนที่เธอชะเง้อมองมาได้สักพัก ตะวันขยับและวิ่งตรงเข้าไปหาเขาคนนั้นทันที เธอโผเข้ากอดร่างกำยำนั้น เมื่อเข้ามาใกล้ระยะที่เธอจะทำแบบนั้นได้
“เรย์ลอย! ดีใจมากค่ะที่คุณมา” ตะวันกอดพี่เขย ตะวันกับเรย์ลอยสนิทกัน ไม่ได้เป็นแค่พี่เขย เมื่อเรย์ลอยเป็นทนายความสายวิชาเดียวกับที่ตะวันเรียนอยู่ ตะวันจึงมีครูพิเศษที่มีประสบการณ์ตรงคอยชี้แนะเธออยู่ เรย์ลอยเป็นลูกครึ่งแคนนาดา-ญี่ปุ่น วัยสี่สิบ เรย์ลอยถือสัญชาติญี่ปุ่น แต่มีแม่เป็นแคนนาเดียน
“เอกสารไปถึงไหนแล้ว” เรย์ลอยเข้าเรื่องทันที เขาเดินทางมาที่นี่ เพื่อมาเป็นทนายให้กับคีน ชอว์น
“ยุ่งยากมากเลยค่ะ ตะวันยื่นขอไปแล้ว ทางสถานทูตพึ่งจะตอบกลับเอกสารมาเมื่อเช้า เราใช้ช่องทางทุกอย่างที่ทำได้เพื่อเร่งให้เร็วที่สุด ทางอัยการขอคัดค้านให้เหตุผ
