หญิงสาวในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวที่ชายเสื้อหายเข้าไปในขอบเอวกระโปรงสีดำทรงสอบ รองเท้าส้นสูงสีดำ แววตามุ่งมั่น เธอเดินเข้าไปในทัณฑสถานชาย
“สวัสดีค่ะ” ตะวันทักทายเจ้าหน้าที่ เธอถูกค้นตัวตามระเบียบ และเจ้าหน้าที่ยื่นกระเป๋าเอกสารพร้อมปากกาคืนให้กับตะวันหลังจากที่ตรวจทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว
ตะวันเดินตามเจ้าหน้าที่ เสียงส้นรองเท้ากระทบพื้นเรียบตามทางเดิน ตะวันชำเลืองมองรอบข้าง กรงขัง เหล่านักโทษด้านในต่างก็มองตะวัน หลายๆคนขยับมายืนที่ประตูกรงขังที่ถูกปิดสนิท สายตากระเหี้ยนกระหือหลายคู่ส่งตรงถึงเธอ จนตะวันอดขนลุกไม่ได้ --น่ากลัว ชะมัด!-- ตะวันคิดและเก็บความรู้สึกนั้นไว้ในใจ
“ห้องนี้ คุณมีเวลาสี่สิบนาที” เจ้าหน้าที่หยุด หน้าห้องกรงขัง ห้องสุดท้าย ปี๊ดดดดดดด เสียงสัญญาณเปิดประตูลูกกรง และประตูนั้นค่อยๆเลื่อนเปิดกว้างให้กับตะวัน
ตะวันก้าวเข้าไป ปี๊ดดดดด เสียงสัญญาณดังอีกครั้ง ประตูลูกกรงค่อยๆปิดลงเ
