ตะวันเดินออกมาจากห้องน้ำในชุดใหม่ ที่นี่ไม่มีเสื้อผ้าของเธอเลย ตะวันจึงสวมเสื้อของคีน เสื้อยืดสีเข้มเพียงตัวเดียว เสื้อที่ยาวแค่ปกปิดจุดหวงแหนแบบที่ใครหันมามองแล้วไม่อาจละสายตาทิ้งหันหนีไปได้ เหมือนอย่างที่คีนเป็นอยู่ ที่มองตะวัน ผมของเธอยังไม่แห้งสักเท่าไหร่ ใบหน้าเกลี้ยงเกลา ปากแดงอิ่มเอิบ
คีนขยับตัวเดินมาหาตะวันอย่างช้าๆ พร้อมกับที่เขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตเพื่อกำจัดมันออกไป ตะวันมองคีน ให้ใบหน้าค่อยๆเผยรอยยิ้มออกมา
“ไม่เคยเชื่อฟังเลย” คีนกระซิบเสียงแหบพร่า ต่อว่าตะวัน
“อยากถูกลงโทษ ได้โปรดทำโทษตะวันนะคะ” ตะวันตอบรับ ท้าทายด้วยเสียงเย้ายวน
คีนโน้มหน้าลงไปพร้อมกับที่ตะวันแหงนหน้าขึ้น เขย่งเท้าเข้าหาเพื่อสัมผัสดูดดื่มกันและกันอีกครั้ง วงแขนแข็งแรงโอบรัดร่างบอบบางเบียดร่างกายเข้าหากันแนบสนิทแม้แต่อากาศก็ไม่อาจแทรกผ่านทั้งสองได้
สองลิ้นทักทายการพานพบเจอกัน แต่ทว่าคราวนี้ ความรู้สึกที่ม
