ตอนที่ 21
กรกฎถอนหายใจอย่างหนักหน่วง ความปรารถนาเมื่อครู่จางหายไป เหลือเพียงความรู้สึกผิดและความสงสาร เขาก้มลงจูบซับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของเธออย่างอ่อนโยนและทะนุถนอม
“พี่ขอโทษนะตังตัง พี่ไม่น่า…”
“ไม่เป็นไรค่ะพี่กร… ตังตังทนได้… แค่… แค่พี่ค่อย ๆ ทำเบา ๆ นะคะ” ตังตังพยายามฝืนยิ้มให้เขา แม้ว่าน้ำตายังคงเอ่อคลออยู่เต็มดวงตา
กรกฎจ้องมองใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและความกล้าหาญของเธออย่างลึกซึ้ง ความรู้สึกรักใคร่และปกป้องทวีคูณขึ้นในใจ เขาค่อย ๆ ขยับกาย ดันแท่งรักเข้าไปในร่างเล็กของเธออย่างนุ่มนวลและช้าที่สุดเท่าที่จะทำได้ ทุกการเคลื่อนไหวของเขาเต็มไปด้วยความระมัดระวังและความอ่อนโยน ราวกับกลัวว่าเธอจะเจ็บปวดอีกครั้ง
กรกฎค่อย ๆ เคลื่อนไหวอย่างแผ่วเบา รอจนกระทั่งร่างเล็กของตังตังเริ่มคลายความเกร็งลงบ้าง น้ำตาที่เคยไหลอาบแก้มเริ่มเหือดแห้ง เธอส่งเสียงครางแผ่วเบาออกมาเป็นระยะ ความเจ็บปว
