ตอนที่ 23
ในรุ่งเช้าของวันใหม่ แสงแดดยามเช้าที่ลอดผ่านผ้าม่านบางๆ ราวกับผู้มาเยือนที่ไม่ได้รับเชิญ ปลุกให้ตังตังค่อยๆ ลืมตาขึ้น ความอบอุ่นที่โอบล้อมร่างเล็กไว้ไม่ได้มาจากเพียงผ้าห่ม แต่มาจากไออุ่นที่คุ้นเคยข้างกาย เมื่อหันไปมองก็พบว่ากรกฎยังคงหลับใหลอยู่ ใบหน้าคมสันยามไร้ซึ่งความกังวลในยามตื่น ดูอ่อนโยนจนเธอแทบไม่เชื่อสายตา ผมสีเข้มยุ่งเหยิงเล็กน้อย ยิ่งขับให้ใบหน้าหล่อเหลาดูเป็นธรรมชาติ
ตังตังจ้องมองใบหน้าของกรกฎด้วยความรู้สึกหลากหลายที่ตีวนอยู่ในอกราวกับพายุเล็กๆ ความสุขที่ได้ใกล้ชิด ความเขินอายเมื่อนึกถึงสัมผัสเมื่อคืน และความกังวลอันหนักอึ้งต่ออนาคตที่ไม่แน่นอน เธอค่อยๆ ยกมือขึ้นสัมผัสแก้มสากของเขาอย่างแผ่วเบา ปลายนิ้วลูบไล้ไปตามโครงหน้าคมสันอย่างระมัดระวัง ราวกับกลัวว่าสัมผัสของเธอจะทำให้เขาตื่น
กรกฎขยับตัวเล็กน้อย เปลือกตาค่อยๆ เปิดขึ้นช้าๆ สบเข้ากับดวงตากลมโตที่จับจ้องเขาอยู่ก่อ
