เจ้านาย...
เจ็บปวดเหี้ยๆ เลยครับเมื่อได้ยินคำพูดไร้เยื่อใยของทิชา ความรู้สึกแบบนี้มันไม่เคยเกิดขึ้นกับเขาเลยสักครั้งไม่ว่ากับผู้หญิงคนไหน แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วและคนที่ทำให้เขารู้สึกแบบนี้ได้ก็คือคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่ของลูกที่ครั้งนึงเธอก็คงจะรู้สึกแบบนี้เหมือนกันอย่างที่เขาได้รับมันอยู่ตอนนี้ กรรมตามสนองเขาแล้วใช่ไหม ในวันที่เขาต้องการเธอแต่เธอไม่ต้องการเขาเลยไม่สนใจไม่แคร์ไม่ใส่ใจแม้เขาจะพยายามทำทุกอย่างเธอก็ไม่เปิดใจ เขาไม่รู้จะพูดอะไรแล้วตอนนี้ก็คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปตามที่มันควรจะเป็น
เวลาต่อมา...
ตอนนี้เขากำลังยืนย่างบาบีคิวและของทะเลที่สั่งให้ทางวิลล่านำมาส่งเพราะเขาไม่ได้ออกไปซื้อเองทั้งที่ตอนแรกตั้งใจอยากจะไปซื้อด้วยตนเองพร้อมกับทิชาและเด็กๆ
"ว๊าวกุ่งตัวใหญ่จังเลยค๊าบคุงลุง"
"น้องชอบกินกุ้งค่าคุงลุง^^"
"รอแป๊บนะครีบมันยังไม่สุกเลยลูก"
สองแฝดยืนมองเขาที่กำลังพลิกอาหารที่ย่าง
