เจ้านาย....
"หม่ามี๊รู้มั้ยค๊าว่าคุงลุงนั่งเฝ้าหม่ามี๊ทั้งคืนเลย"
"ใช่ค๊าบ ตอนน้องคุณตื่นมาดื่มน้ำน้องคุณแอบเห็นคุงลุงร้องไห้แล้วก็กอดหม่ามี๊ด้วยค๊าบ"
สิ่งที่เด็กพูดเขาไม่ได้เป็นคนบอกหรือสอนแต่อย่างใด เขาเองก็อึ้งไปเหมือนกันที่ได้ยิน เขาไม่รู้ว่าทิชาจะคิดยังไงเพราะตอนนี้เธอจำเรื่องราวในอดีตก่อนประสบอุบัติเหตุได้แต่หลังจากนั้นเธอจำไม่ได้เลยแม้แต่กระทั่งเรื่องที่เธอมาเมืองไทยเธอยังไม่รู้ตัวเลยว่าเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงเพราะฉะนั้นก็เท่ากับว่าคำบอกรักหรือสิ่งที่เขาทุ่มเทเพื่อเธอทุกอย่างมันไม่มีผลอะไรเลยเพราะเธอจำไม่ได้ ตอนนี้เธอจำได้เพียงอย่างเดียวคือเขาเป็นคนใจร้ายที่เคยทำร้ายเธอ เขาไม่รู้จะพูดอะไรออกมาแล้วตอนนี้เพราะดูเหมือนกับว่าเขาจะเป็นส่วนเกินของคนในห้อง เพราะทิชาไม่ได้สนใจเขาเลยเอาแต่คุยกับไอ้ฮัทหยอกล้อกับเด็กๆ อย่างมีความสุขแล้วเขาควรจะทำยังไงนั่งอยู่ตรงนี้หรือว่าเดินออกไปทำใจก่อน
