เจ้านาย....
หลังจากคุยกับแนนจบเขาก็รีบเดินตามทิชามาทันทีเพราะเกรงว่าเธออาจจะเข้าใจเขาผิดได้เพราะดูจากสายตาที่ทิชามองเขากับแนนเมื่อครู่นี้เขารู้สึกได้ถึงรังสีความหึงหวงที่แผ่ออกมา แววตาแบบนั้นสายตาแบบนั้นเขาเห็นจากทิชามานับครั้งไม่ถ้วนเมื่อสมัยที่เขายังเสเพลคบคนนั้นทีคนนี้ทีโดยไม่รู้สึกผิดอะไร ถึงทิชาจะไม่พูดไม่โวยวายแบบเมื่อก่อนแต่เขาก็ดูออกว่าเธอไม่พอใจที่เห็นเขาพูดกับผู้หญิงคนอื่น ถ้าเป็นเมื่อก่อนไม่มีทางที่ทิชาจะอยู่นิ่งแบบนี้ จะว่าไปเขาก็อยากให้เธอทำแบบนั้นอยู่เหมือนกันเพราะมันจะทำให้เขามั่นใจได้แบบ100%ว่าทิชายังรักเขาอยู่จริงๆ ไม่ใช่คิดเองแบบนี้
"ทิชาเดี๋ยวก่อน" เขารั้งแขนเธอไว้ก่อนจะหันไปบอกพี่พยาบาลว่าเดี๋ยวเขาจะพาทิชากลับห้องเองพอพี่พยาบาลเดินออกไปเขาก็จับมือทิชาแล้วพาเธอเดินไปหาที่สงบๆ คุยกันเพียงลำพัง
"พี่จะพาทิชาไปไหน"
"ไปหาที่คุยเรามีเรื่องต้องคุยและตกลงกัน"
"แล้วทำไมไม่ไป
