หลงเด็ก

มนัสท์ talk 13:00 มหาวิทยาลัย xxx ~ครืน ครืน ครืน~ บนหน้าจอโทรศัพท์ปรากฏชื่อเพื่อนรักของเธอ มิ้นท์ "ฮัลโล กำลังหาที่จอดรถอยู่ " (เอ้อๆ รีบมา ฉันมานานละเนี่ย) "โอเค เดียวรีบไป" สวัสดีค่ะฉันชื่อมนัสท์อยู่ปี 2 เอกท่องเที่ยว ฉันใช้ชีวิตอยู่ที่ไทยคนเดียวแต่ก็มีญาติอยู่บ้างนะคะแต่ไม่ค่อยได้เจอกันสักเท่าไหร่ ส่วนแม่ของฉันเลิกกับพ่อฉันตั้งแต่เด็กแล้ว แม่ฉันทำงานอยู่ที่สิงคโปร์ ฉันมีพี่สาวคนนึงนะคะเรียนอยู่ที่ประเทศอังกฤษพี่ฉันเป็นคนที่เรียนเก่งมากๆ จนได้ทุนไปเรียนต่อปริญญาโทที่นู่นทำให้ฉันต้องอยู่คนเดียวแต่ก็ชินแล้วค่ะ พอจอดรถเสร็จฉันก็รีบวิ่งขึ้นไปบนห้องเรียน "กว่าจะมาได้นะคะ คุณมนัสท์" มิ้นท์พูดขึ้นในขณะที่ฉันกำลังนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆ "เอาน่าตื่นสายนิดหน่อย"ฉันกับมิ้นท์สนิทกันพอสมควรเพราะเรามีอะไรหลายๆอย่างเหมือนกัน ชอบแต่งตัว สไตล์เดียวกัน บ้านของมินท์ทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ "แล้วนี้ไอ้สองตัวนั้นยังไม่มาอีกหรอ อย่าบอกนะว่าจะสายอีก" ฉันถามถึงเพื่อนอีกสองคน ขุนเขา และ ธันวา ขุนเขาเป็นลูกเจ้าของบริษัทผลิตชิ้นส่วนรถยนต์ ธันวาเป็นลูกเจ้าพ่อมาเฟียที่ทำธุรกิจ ทั้งที่ขาวสะอาดและผิดกฎหมายหลายอย่าง "นั้นไงมาละ"มิ้นท์พูดขึ้นพร้อมกับหันไปมอง ประตูห้องถูกเปิดมาพร้อมกับชายหนุ่มสองคนที่มีรูปร่างดี หล่อเอาเรื่องเลยละ "กว่าจะมาได้นะ กูนึกว่าจะไม่เข้าซะแล้ว"ฉันพูดขึ้นพร้อมส่ายเพราะสองคนนี้มาสายเป็นประจำ "วันนี้ไปแดกเหล้ากัน"เป็นเสียงของธันวาพูดขึ้นพร้อมลากเก้าอี้มานั้งข้างๆฉัน "กูไม่ไป กูไม่ชอบแดกเหล้ามึงก็รู้" "ไปเถอะ นะ นะ นะ" มันพูดขึ้นพร้อมเขย่าแขนฉันเบาๆแต่ดูเหมือนจะไม่ได้ผลมันเลยหันไปคุยกับมิ้นท์แทนเพราะมันรู้ว่าถ้ามิ้นท์ไปฉันถึงจะไปด้วย "ไปนะมิ้นท์ กูไม่อยากแดกคนเดียว" "แดกคนเดียวห่าอะไรไปทีไรกูก็เห็นมึงพาเด็กไปด้วยตลอด" มิ้นท์ตอบมันไปพร้อมกับเบือนหน้าหนี "เอ้อ นั้นแหละอยากให้พวกมึงไปด้วย" "เอ้อไปก็ไป มาเฟียห่าอะไรทำตัวปัญญาอ่อนชิบหาย" "มาเฟียอะไรวะ งานการไม่มีทำรึไง วันๆแดกแต่เหล้า"เป็นเสียงของขุนเขาถามขึ้น "แล้วกูจะมีลูกน้องไว้ทำไมวะ ถ้าเป็นงานใหญ่ก็ค่อยทำเอง"ธันวาตอบพร้อมยักคิ้วให้ขุนเขา และเป็นจังหวะที่อาจารย์เปิดประตูเข้ามาพอดี 16:00 "กว่าจะปล่อยกูหลับไปกี่ตื่นแล้ววะเนี้ย"ขุนเขาเอ่ยปากพูด พร้อมกับขยี้ตาเบาๆ "พวกมึงช่วยตั้งใจเรียนหน่อยได้มั้ย พอถึงเวลาสอบก็มาลำบากกูกับมิ้นท์อีก"ฉันบ่นพวกมันพร้อมเก็บของใส่กระเป๋า "วันนี้ผับไหน"ขุนเขาเปลียนเรื่องแล้วหันหน้าไปถามธันวา "ผับxxx ผับรุ่นพี่กูเอง กูเลี้ยง เจอกัน"พอพูดเสร็จมันก็โบกมือลาพร้อมเดินออกจากห้องเรียน เซอร์เวย์talk "วันนี้กูไม่เข้าผับนะ" เป็นเสียงธาราพูดขึ้นขณะที่อาจารย์เดินออกไปจากห้องเรียน" พวกมึงจะเข้าไปมั้ย" "กูจะเข้าไปดูบัญชี"ผมตอบมัน "มึงละไอ้ราม" "ไม่รู้วะ น่าจะเข้าไปอยู่" ไอ้รามมันตอบ สวัสดีครับผมชื่อเซอร์เวย์เรียนอยู่บริหาร ปี4ครอบครัวผมมีธุรกิจมากมาย ทั้งผิดกฎหมายและถูกกฎหมาย ธุรกิจที่ไทยผมกับพี่เป็นคนดูแลทั้งหมด ส่วนที่ฮ่องกงพ่อผมเป็นคนดูแล แล้วผมยังเปิดผับกับเพื่อนอีกสองคน คนไอ้รามกับไอ้ธารา ไอ้ราม ที่บ้านมันทำธุรกิจหลายอย่าง มีทั้งคาสิโน ถูกกฎหมาย และผิดกฎหมาย ไอ้ธารา บ้านมันทำธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ แต่ก็มีธุรกิจผิดกฎหมายอยู่บ้าง พวกเราทำธุรกิจด้วยกันหลายอย่าง และยังมีผับที่เปิดมาได้ปีกว่าที่ทำด้วยกัน 21:00 ผับxxx "ถ้ามึงจะมาแล้วไม่ทำอะไรแบบนี้มึงกลับไปเถอะ"ผมพูดกับไอ้ราม มันกำลังจูบกับเด็กมันในห้องทำงานผม ไม่เกรงใจกูเลยสักนิด "มึงยังไม่ชินอีกหรอวะ "มันพูดพร้อมกับยกเหล้าขึ้นดื่ม "มึงไม่กินหรอวะวันนี้ เอาปะเดียวกูเรียกเด็กให้" "ไม่ต้องเดียวกูทำงานเสร็จจะกลับละ " "เอ้อๆ งั้นกูไปก่อนนะ" มันพูดแล้วลุกออกไปพร้อมกับเด็กของมัน ตอนนี้ผมทำงานของผมที่อยู่บนชั้นสาม ชั้นนี้มี3ห้องมีห้องผม ห้องไอ้ราม ห้องไอ้ธารา ในห้องมีเตียงนอนถ้าวันไหนกล้บไม่ไหวก็นอนที่นี้และยังเป็นที่เอาไว้ทำเรื่องอย่างว่ากับสาวๆด้วยครับ ผมมีผู้หญิงเข้ามาอ่อยนับไม่ถ้วน แต่ไม่เคยผูกมัดกับใครและไม่เคยกินซ้ำ เพราะผู้หญิงที่เข้ามาก็เพราะเงินเท่าทั้งนั้นแหละ มนัสท์talk Line:มิ้นท์ มิ้นท์: เสร็จยัง ฉัน:เสร็จแล้วเดียวลงไป วันนี้ฉันแต่ตัวด้วยเสื้อสายเดี่ยวสีฟ้าอ่อน กระโปรงสั้นเลยหัวเข่ามานิดหน่อย ปล่อยผมแล้วม้วนปลายผมนิดๆ ฉันเดินมาส่องกระจก แล้วนั้งลงปลายเตียงหยิบรองเท้ามาใส่มันเป็นรองเท้าส้นสูงสีครีมคู่โปรดของฉันเลยละ พอเสร็จฉันก็หยินกระเป๋าเดินออกจากห้อง ฉันไปรถมิ้นท์ทุกครั้งที่ไปเที่ยวผับเพราะฉันไม่ค่อยดืมและจะค่อยขับรถกลับตลอด และทุกครั้งที่ไปมิ้นท์ก็จะมารับฉันตลอด ฉันกับมิ้นท์กำลังเลี้ยวรถเข้าผับเสียงไลน์ก็ดังขึ้น Line: (ธันวา ขุนเขา พวกมึงเข้าเรียนบ้างนะ) ใช่ค่ะมันเป็นชื่อไลน์กลุ่มที่ฉันตั้งไว้ตามพวกมัน ขุนเขา: มาหรือยังกูรอนานแล้วนะ ฉัน: กำลังหาที่จอดรถ ธันวา: กำลังไปค๊าบบบบบ ขุนเขา: มึงนัดเขาเสือกมาสายนะไอ้สัส ธันวา: เอ้อ น่ากำลังไป ฉันกับมิ้นท์จอดรถเสร็จก็เดินเข้าไปในผับ ผับนี้มีพนักงานรักษาความปลอดภัยเยอะอยู่พอควร พอเดินเข้ามาก็เห็นว่าผับถูกตบแต่งด้วยโทนขาวดำ มีสามชั้น ชั้นสองน่าจะเป็นโซนวีไอพี แต่ชั้นสามไม่รู้หรอกนะว่าเป็นห้องอะไร และมีนักศึกษาจำนวนมากเพราะอยู่ใกล้มหาลัย พอเดินมาอีกนิดก็เห็นขุนเขา "โป๊ไปหรือป่าววะ"ธันวาเอ่ยถามเมื่อฉันกับมิ้นท์เดินเข้ามานั้งที่เก้าอี้ "มันโป๊ตรงไหนคะ คุณขุนเขา"มิ้นท์พูดขึ้นพร้อมวางกระเป๋าไว้บนโต๊ะ ฉันกับมิ้นแต่ตัวเหมือนกัน แต่แค่มิ้นใส่เสื้อสีดำ และมัดผมหางม้าและมีเสื้อคุมแค่นั้นเองเห็นไหมบอกละว่าเราสองคนเเต่งตัวสไตล์เดียวกัน นี้ขนาดไม่ได้นัดกันเลยนะเนี่ย "เอ้อ แต่พวกมึงอย่าเดินไปโต๊ะอื่นมั่วนะเว้ย แถวนี้มาเฟียเยอะ " ฉันกับมิ้นท์หยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ ไม่ถึงห้านาทีไอ้ธันวาก็เดินเข้ามาพร้อมกับผู้หญิงคนนึง "มึงพาใครมา"ไอ้ขุนเขาถาม? "สวัสดีค่ะ หนูชื่อโบว์นะคะ อยู่นิเทศปี1 " พวกฉันทั้งสามคนรับไว้พร้อมมองหน้ากัน เพราะผู้หญิงที่มาพาไม่ซ้ำกันสักคน เวลาผ่านไปเกือบๆครึ่งชั่วโมง พวกนั้นก็ดื่มเหล้าไป แต่ฉันไม่ได้ดื่มนะ ฉันมาเสพบรรยากาศ "มนัสท์ มึงแดกหน่อยเดียวกูขับรถไปส่งพวกมึงเอง" ธันวาเอ่ยพร้อมยื่นแก้วมาตรงหน้าฉัน "เอ้อ เอาหน่อยพรุ่งนี้ก็ไม่ได้ไปเรียนหรอกน่า"ขุนเขาเสี่ยมฉันอีกคน ฉันก็รับแก้วมาและดื่มเข้าไปเกือบครึ่งแก้ว จริงๆฉันก็ไม่ได้เป็นคนดีหรอกนะ แต่พอเมาแล้วไม่ค่อยเป็นตัวเอง เมาแล้วควบคุมตัวเองไม่ค่อยได้ชอบพูดปัญญาอ่อน เลยเลือกที่จะไม่ค่อยดื่ม แต่ครั้งนี้ไอ้ธันวาจะไปส่งก็เลยดื่มสักหน่อย "กูกลับก่อนนะ พรุ่งนี้กูต้องเข้าประชุมแทนป๊า"ขุนเขาพูดขึ้นแล้วเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋ากางเกง "เอ้อ ขับรถดีๆนะ " จริงๆพวกเราก็ชินแล้วเพราะเวลามาเที่ยวไอ้ขุนเขาก็จะหนีกลับก่อนบ่อยๆเพราะมันต้องทำงานช่วยป๊ามัน ฉันก็เคยถามนะว่าทำไม่ไปเรียนบริหารมาเรียนท่องเที่ยวทำไม มันตอบว่าพ่อมันให้เรียนอะไรก็ได้ที่มันอยากเรียน เเต่สุดท้ายมันก็ต้องมาทำงานบริษัทของพ่อมันอยู่ดี และพ่อมันจะสอนงานให้มันเอง แต่เดียวนี้มันก็ได้เรียนรู้งานและเข้าประชุมกับพ่อมันบ่อยๆ "อย่าเมามากนะ"มันพูดพร้อมกับจูบลงที่หัวฉันเบาๆแล้วเดินออกไป ฉันไม่ได้หวั่นไหวกับการกระทำของมันหรอกนะเพราะมันทำบ่อยจนชินแล้วนะ "ฉันจะไปห้องน้ำนะ "ฉันพูดขึ้นและลุกจากเก้าอี้ "มึงไปเป็นเพื่อนมันหน่อยมิ้นท์" ธันวาบอกมิ้นท์ ที่มันบอกให้มิ้นท์มาเป็นเพื่อนฉันก็เพราะมาเฟียเยอะเหมือนกับที่ไอ้ขุนเขาบอกละมั้ง ฉันเข้าห้องน้ำเสร็จออกมาก็เห็นมิ้นท์ยืนคุยกับผู้หญิงคนนึงอยู่ เลยเดินเข้าไปหา "เดียวเดินไปหาที่โต๊ะนะ" มิ้นท์บอกผู้หญิงคนนั้นและเดินมาหาฉันที่กำลังล้างมืออยู่ "แกคุยกับใครหรอ" "เพื่อนมัธยมอะ ไม่ได้เจอกันนาน ฉันขอไปต่อกับเพื่อนนะ" "อื้ม ไปดิ เดียวฉันกลับกะไอ้ธันวา" "แกโกรธปะเนี่ย" "ไม่ได้โกรธ แต่แกอย่าเมามากนะ ถ้ากลับถึงห้องแล้วไลน์บอกด้วย" มิ้นท์ยิ้มพยักหน้าเป็นเชิงเข้าใจพร้อมกับใช้มือมาลูบหัวฉันเบาๆเเล้วเดินกลับไปที่โต๊ะ ฉันเป็นผู้หญิงตัวเล็กมากๆ สูกแค่157 เวลาเดินในกลุ่มก็คือตัวเล็ดสุด ฉันสูงแค่ถึงหน้าอกมิ้นท์ แต่มิ้นท์กับ ไอ้ธันวาไอ้ขุนเขาก็สูงไล่เลี่ยกัน "ธันวาฉันจะไปต่อกับเพื่อนนะ แกไปส่งมนัสท์ด้วย" มิ้นท์บอกธันวา "เอ้อๆ มึงก็อย่าเมามากนะ" "จ้าาาา คุณพี่ธันวา" ว่าจบมิ้นท์ก็หยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไป เวลาผ่านไปนานเกือนสองชั่วโมง ฉันรู้สึกว่าตัวเองก็เมาพอได้ที่เลยแหละ ก็ไอ้ธันวาเล่นชงให้ฉันไม่หยุดเลย "กูพาน้องไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ" "เอ้อรีบกลับมานะ กูอยากกลับละ"ฉันบอกมันพร้อมกับซุกหน้าลงบนโต๊ะเพราะมึนหัวอย่างแรง ผ่านไป20นาทีไอ้ธันวายังไม่กลับ ฉันว่ามันต้องแอบไปกินเด็กมันที่ห้องน้ำ หรือไมก็กลับไปแล้วแน่ๆเลย ฉันพยายามพยุงตัวเองไปดูมันที่ห้องน้ำ แต่ก็ดันเดินไปชนกับใครก็ไม่รู้