เซอร์เวย์talk
@วันต่อมา
ตอนนี้ผมอยู่ที่ผับ ผมดื่มเหล้าตั้งแต่กลับมาถึงช่วงสายๆ จนตอนนี้ก็ยังไม่หยุดมันทำใจไม่ได้จริงๆ ครับผมเห็นมันหอมแก้มมนัสท์แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้เลยทำได้แค่หนีออกมาบางทีผมกับเธออาจจะทำบุญด้วยกันมาแค่นี้ ตอนนี้ผมรับรู้ทุกอย่างที่ผมทำกับเธอตอนนั้น ผมเจ็บเหมือนมีใครเอามีดมาแทงที่หัวใจมันทำใจไม่ได้ที่จะมีคนมาแทนที่ผม มีคนมาจูบ มีคนมากอด มีคนมาค่อยขับรถไปรับไปส่งเธอ
"นายครับข้าวมาแล้วครับ" เสียงไอ้ไทม์เข้ามาในห้องผมแต่ไม่ได้เคาะประตู
"กูบอกให้มึงเอามาให้กูหรอ"
"ผมเป็นห่วงนายนะครับ ตั้งแต่กลับมานายก็เอาแต่ดื่มอย่างเดียว"
"ออกไป แล้วถ้ากูไม่เรียกใครหน้าไหนก็อย่าเข้ามา"มันก้มหัวให้ผมแล้วเดินออกไป
~ตึด ตึด ตึด~
เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงก็มีคนโทรมาผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็เห็นว่าเป็นแม่ของมนัสท์โทรมาผมชั่งใจอยู่นานก่อนจะกดรับ
"สวัสดีครับ"
(เซอร์เวย์อยู่ไหนหรอลูก ได้ไปกระบี่กับ
