มนัสท์talk
หลังจากที่ฉันมาหามิ้นท์ห้องฉันก็เล่าทุกอย่างให้มิ้นท์กันขุนเขาฟัง
"เห็นไหมฉันว่าแล้ว"มิ้นท์พูดขึ้นหลังจากที่รู้ทุกอย่างจากฉัน "งั้นคืนนี้นอนที่ห้องฉันนะ"
"ขอบคุณนะ ฮือๆ " ฉัพูดทั้งๆ ที่กอดมิ้นท์อยู่
"งั้นเดียวกูนอนโซฟา กูไม่อยากให้พวกมึงอยู่กันสองคน" ขุนเขาเอ่ยขึ้นมิ้นท์ก็พนักหน้าเป็นเชิงเข้าใจ
@เช้าของอีกวัน
"อือออออ" แสงแดดส่องมาในห้องบ่งบอกว่าเช้าแล้ว ฉันค่อยๆ ลุกพิงหัวเตียวสำรวจข้างๆ ก็ไม่เจอมิ้นท์
"ตื่นแล้วหรอมากินข้าวสิ"มิ้นท์เดินเข้ามามนห้องแล้วมาจูงมือฉันไปที่โต๊ะกินข้าวที่ขุนเขากับธันวานั้นอยู่
"มาตอนไหนไอ้ธันวา"ฉันนั่งลงข้างๆ มันแล้วถาม
"เลิกร้องให้ได้แล้วเดียวไม่สวย ตาบวมหมดแล้วเนี่ย" มันไม่ได้พูดเปล่าแต่จับหัวฉันเข้าไปซุกที่อกมันแล้วลูบหัวฉันเบาๆ "ขอโทษนะที่ยุให้มึงไปง้อเฮียอะ"
"ถ้ามึงไม่หยุดพูดกูจะร้องอีกแล้วนะ"
"กินข้าวดีกว่า แล้วเดียวไปดูหนังกัน" มิ้นท์
