ตอนที่ 3 ถ้ามีวาสนาได้เอา
1235 คำ
@เช้าวันต่อมา
"...กาแฟที่นี่หอมนะ ปกติไม่ดื่มกาแฟ มาเจอสูตรนี้คือชอบเลย" เสียงหวานของคนที่มาที่นี่ตั้งแต่เมื่อวานเอ่ยขึ้นพลางก้มหน้าดมกลิ่นหอมๆ พลางจิบกาแฟในมือ
อากาศในช่วงเช้าของวันนี้ถือว่าเย็นมากถ้าเทียบกับที่ที่เธอจากมา ต่างจากคนที่อยู่ที่นี่จนชินจะมองว่าไม่หนาวมากนัก อากาศกำลังสบาย
ในช่วงที่แดดยังไม่ออก ใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้เครื่องสำอางก็ยังคงสวยหวาน ใบหน้าขาวเนียนไม่มีแม้ตำหนิให้เห็น รับกับดวงตากลมใส ริมฝีปากอวบอิ่ม ปากนิดจมูกหน่อยกำลังดี ทำให้คนที่ยืนแอบมองอยู่ถึงกับมองเพลินเลยเหมือนกัน
"ที่นี่ดีทุกอย่างน้า ~"
"หมายถึงของกิน?"
"ผู้ชายสิ" นาราหัวเราะคิกคัก นั่นแหละ คิ้วดกเข้มของพี่ชายที่แสนดีขมวดเข้ากันทันที
อยู่มาจนอายุสามสิบสามปี เพิ่งรู้วันนี้ว่าน้องกูบ้าผู้ชาย!
"ผู้ชายที่ไหน อย่าบอกนะว่าเป็นลูกค้าที่มาพักที่รีสอร์ทอ่ะ"
"ไม่~ แบบนั้นมากับแฟนทั้งนั้น ฉันหมายถึงผู้ชายที่อยู่ฝั่งโน้นต่างหากล่ะ"
อ๋อ... พูดมาแบบนั้นทางด้านพี่ชายที่แสนดีอย่างนิรามถึงกับร้องอ๋อเลย ผู้ชายงานดีที่ยัยตัวแสบนาราพูดถึง ก็คงเป็นเพื่อนสนิทของเขานั่นแหละ คนแรกคือสงคราม เจ้าของไร่องุ่นและยังมีพลูวิลล่าและรีสอร์ทที่ต้องดูแลไม่ต่างจากเขา เช่นเดียวกับเพื่อนอีกคนอย่างเพทาย รายนั้นมีทั้งที่พักและร้านกาแฟขนาดใหญ่ เป็นทั้งทางผ่านและอยู่ตรงจุดศูนย์กลางของแหล่งท่องเที่ยว เราสามคนแค่อยู่กันคนโซน ไม่เคยเคืองหรือรู้สึกแปลกๆ ที่ต้องเดินธุรกิจสายเดียวกัน แต่ละวันลูกค้าก็แน่นจนแทบไม่มีห้องว่าง เพื่อนก็คือเพื่อน นอกจากจะไม่เคืองกันแล้วยังช่วยสนับสนุนกันและกันอีกต่างหาก
ก็คบหาและเป็นเพื่อนกันมาเกือบยี่สิบปี ชีวิตเขาก็มีแค่พวกมันนั่นแหละ!
"นี่... เฮียทาย เฮียคราม คือหล่อแบบตะโกนมาก ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนเฮียรามนะ จะเก็บเข้าชั้นแบบแพ็กคู่"
"เกินไป นั่นผู้ชายไม่ใช่รองเท้า"
"นั่นแหละ ความไฝ่ฝันของผู้หญิงแบบเราๆ น่ะนะก็หวังที่จะ cf อะไรก็ตามในโลกใบนี้ที่เราอยากได้ด้วยกันทั้งนั้นแหละ นี่... ไว้ว่างๆ พาไปนั่งชิวคาเฟ่เฮียทาย รับรอง เธอเปลี่ยนความคิดอยากอยู่ที่นี่ตลอดไปแน่นอน" ณมนมองหน้าเพื่อนที่จริงจังกับเรื่องนี้มากก่อนจะหลุดขำ
สำหรับเธอ เรื่องผู้ชายไม่ได้อยู่ในหัวเท่าไหร่ ตอนเรียนก็เจอมาเยอะแล้ว ทั้งหล่อทั้งรวย แต่เท่าที่มองมา ก็ไม่เห็นว่าจะมีใครหยุดที่คนหนึ่งคนใดสักคน เชื่อว่ามันยังไม่ถึงเวลาของมันมากกว่า ไว้ถ้าถึงเวลาของคนที่ใช่ โลกคงเหวี่ยงคนคนนั้นให้มาเจอกันเอง
"ใครจะไปคาเฟ่ไอ้ทายนะ" เสียงทุ้มดังจากด้านหลังจนสองสาวต้องหันมองตาม ทว่าดวงตาคมกริบดันหยุดมองที่หน้าเนียนๆ ของเพื่อนน้องแทน
"เฮียราม... หนูอยากไป~" เสียงออดอ้อนดังขึ้นก่อนที่ร่างบางจะขยับเข้าไปกอดแขน วางใบหน้าซบท่อนแขนแกร่งจนพี่ชายที่แสนดีต้องดึงสายตากลับมามอง
"อะไรจะอยากไปขนาดนั้น"
"อยากไปนั่งเล่น อยากไปถ่ายรูป เฮียไปหาเพื่อนไหม ขอติดรถไปด้วย"
"ไปถึงก็ใช่ว่าเพทายมันจะว่างมาเจอ"
"เฮียก็โทรให้เฮียทายออกมาเจอไง" ยัยตัวแสบบอกเสียงใสก่อนจะหันไปขยิบตาใส่เพื่อน
"เรานี่ยังไง เจอกันทีไรกัดกันทุกทีนี่ก็ยังอยากจะเจอ หรือมีแผน" คนตัวโตเอ่ยออกมาอย่างรู้ทัน เท่านั้นแหละ ยัยตัวแสบอาการออกทันที
"แผนอะไร ไม่มี๊!"
"กะจะจีบผู้ชายให้เพื่อนหรือไงเราอ่ะ"
"เฮีย...." นาราสบตาพี่ชายพูดเสียงอ่อน
"ไหนบอกว่าเพื่อนมีแฟนแล้วไง ที่พามาที่นี่เพราะเพื่อนอกหัก กะหาแฟนใหม่ให้เพื่อนว่างั้น?"
"แป๊บนะๆ เหมือนจะได้ยินเสียงโทรศัพท์ น่าจะมีคนโทรมาแน่เลย" ไม่แสบจริงคงไม่ใช่นารา แล้วการที่วิ่งออกไปปุบปับแบบนั้น ยิ่งเป็นการปล่อยให้พี่เสือของเธออยู่กับเพื่อนสาวที่แสนดีตามลำพัง
"รู้ตัวไหมเนี่ยว่าเพื่อนตัวแสบจะจีบเพื่อนเฮียให้เราอ่ะ" คนถามถือโอกาสเดินไปยืนข้างๆ อยู่ใกล้ในระดับนั้น ที่ไม่ได้ใกล้อะไรมาก กลิ่นหอมยังเตะจมูก กลิ่นหอมๆ ที่ว่าไม่ใช่กลิ่นกาแฟในแก้วนะ แต่เป็นกลิ่นหอมจากตัวเธอ ยิ่งยามที่เราสองหันหน้าเพื่อคุยกัน มองใบหน้าสวยๆ จิ้มลิ้มในระยะใกล้ ฉิบหายเถอะ! คิดดีไม่ได้เลยกู
"คงไม่ใช่แบบนั้นมั้งคะ ยัยนาแค่แซวเล่นน่ะค่ะ"
"แล้วคิดจะปฏิเสธยัยเพื่อนตัวแสบไหมเนี่ย หรือรู้ว่าเพื่อนแค่แซวเล่นเลยจะเล่นไปกับเพื่อน"
"นั่นเพื่อนเฮีย นาคงแค่ไม่อยากให้หนูเครียดมั้งคะ คงอยากให้มีความสุขกับการอยู่ที่นี่มากกว่า"
"แต่เพื่อนเฮียหล่อจริงนะ หล่อด้วย รวยอีกต่างหาก"
"แบบนั้นยิ่งแล้วใหญ่ นาราได้แค่แกล้งแน่ๆ ค่ะ" คนบอกยิ้มบางๆ ออกมา มันไม่มีใครสมหวังง่ายขนาดนั้นหรอก เพราะถ้าจะสมหวังกันหมดโลกนี้คงไม่มีคนอกหักหรอกมั้ง
"แล้วเราล่ะ อกหักมาจริงหรือเปล่า"
"จริงค่ะ"
"เขาเทเราหรือเราล่ะที่เทเขา" กูคนหนึ่งแหละที่มองว่าเธอที่เป็นฝ่ายเท สวยฉิบหายแบบนี้ผู้ชายที่ไหนมันจะโง่เทเธอวะ ขนาดเขาที่ว่าเจอสวยๆ มาเยอะนะ กับเพื่อนของน้องคนนี้มองด้านหลังยังรู้เลยว่าสวยมาก ไอ้ที่บอกยัยตัวแสบว่าเพื่อนเธอหน้าจืดอ่ะ เขาแค่ไม่อยากทำให้เหยื่อตายใจ
ไม่รู้ดิ มาอยู่บ้านหลังเดียวกันขนาดนี้ เกิดกูชอบขึ้นมาแล้วไปหลุดให้ยัยตัวแสบนารารู้ตัว มีหวังน้องตัวดียัดเยียดเพื่อนแสนดีมาเป็นเมียกูแน่
ถ้าแค่เมียบนเตียงน่ะมันไม่มีปัญหา แต่ถ้าเป็นเมียตลอดชีวิตนี่ไม่ไหวนะ ไม่พร้อมที่จะหยุด ไม่พร้อมสำหรับอะไรแบบนั้น
ถ้าจะมีวาสนาได้เอาอ่ะ ขอเอาเฉยๆ เอาแบบมีความสุขร่วมกัน เอาแล้วเปย์น่ะเปย์ได้ เขาไม่มีปัญหา แต่ถ้าเอาเสร็จมีปลอกคอมาโผล่ที่คออันนี้ขอบายเลยละกัน
______________________
ใครก็ได้ ไปฟ้องนาราทีค่ะ พี่ชายที่แสนดีของนาราคิดไม่ซื่อกับเพื่อนที่อยู่บ้านเดียวกันแล้วนะคะ เฮียรามมองเพื่อนน้องฉ่ำเลย แบบนี้มีแววที่พี่เสือจะไม่ออกจากบ้านจนกว่าเหยื่อที่เป็นเพื่อนน้องจะเข้าปากแน่เลย
กะอยากได้แค่เมียบนเตียง เอาแล้วเปย์ว่างั้น ระวังเซนะเฮียราม 555555555555
- ผู้เขียน
