หลังจากที่โดนยัยตัวแสบกรอกคำสั่งใส่หูเรื่องดูแลเพื่อนสนิทของเธอให้ดีๆ ในตอนที่ได้ออกมาด้วยกันตามลำพังก็เป็นเวลาที่พี่เสือรอคอยเช่นกัน
"สั่งเหมือนแม่เลยว่าไหม ทั้งที่ความจริงเพิ่งเกิดได้แค่ไม่กี่วัน" เสียงบ่นถึงใครบางคนทำคนข้างๆ หลุดรอยยิ้มออกมาอย่างสุดจะกลั้น
เห็นแบบนี้แล้วรู้เลยว่าพี่ชายบ้านนี้รักน้องสาวมากๆ เหมือนที่ณมนเองก็พอจะรู้ว่านาราเองก็รักพี่ชายมากเช่นกัน
"พูดเหมือนอายุห่างกันลิบลับเลยนะคะ"
"เกือบสิบปี อันนี้พอได้ไหม?"
"ได้... แบบไหนคะ" เธอไม่เข้าใจก่อนจะใช้ตาใสๆ คู่นี้มองหน้าเขา พอเธอมองเขาก็ยิ้ม ยิ้มแบบที่ไม่เข้าใจเลยว่ามันหมายความว่ายังไง
"ก็ห่างกันค่ะ แต่ยัยนาจะยี่สิบห้าแล้วนะคะ"
"นาราจะยี่สิบห้า แต่เฮียสามสิบสาม แก่ไปไหม"
"อยู่ดีๆ ทำไมถึงกลายเป็นเรื่องความแก่หรือไม่แก่ล่ะคะ"
"แค่อยากรู้ว่าถ้าเผลอไปจีบสาวอายุยี่สิบห้าเนี่ยเขาจะสนใจเฮียบ้างไหม หรือเขาจะมองว่าเฮียแก่เกินไป"
"แบบนี้ใช่ไหมนาถึงบอกให้รายงานถ้าเฮียทำรุ่มร่าม น่าจะรุ่มร่ามสาวๆ บ่อยแน่เลย"
"เนี่ย เราก็เชื่อยัยตัวแสบอย่างเดียวเลย เฮียเลยไม่มีสิทธิ์ไปอยู่ในสายตา"
"จะอยากมาอยู่ในสายตาหนูทำไมก่อน ผิดคนแล้วมั้ง" นิรามหลุดเสียงหัวเราะในลำคอเบาๆ เธอเปิดมาแบบนี้คือรู้เลยว่าเก็บเอาเรื่องที่ร้านกาแฟมาใส่ใจ
"รีสอร์ทกับพลูวิลล่าเปิดมานานแล้วเหรอคะ"
"จำความได้ก็เห็นอยู่ก่อนแล้ว ก็มีมาปรับปรุงและสร้างเพิ่มอยู่เหมือนกัน"
"ที่นี่สวยมากค่ะ อากาศคือที่สุด มิน่าล่ะนาถึงได้สดใสขนาดนั้น เพราะธรรมชาติรอบตัวดีเป็นทุนเดิมอยู่แล้วด้วยนี่เอง"
"ใครๆ ก็บอกว่าที่นี่น่าอยู่ เราล่ะ อยากมาอยู่ไหม"
"ถึงได้มานี่ไงคะ อยู่ยาวเป็นเดือนเลย"
"นี่ถ้าไม่อกหักนี่จะมาไหม"
"ไม่มีทางไม่อกหักเลยค่ะ เขาตัดสินใจที่จะไป หนูเลยตัดสินใจที่จะมาที่นี่เลยเหมือนกัน"
"เสียใจมากเลยอ่ะดิ แฟนคนแรก?" คนถูกถามยิ้มบางๆ และยอมพยักหน้ารับ
"ประมาณนั้นมั้งคะ"
"อายุแค่นี้เอง"
"คะ?"
"เฮียแค่จะบอกว่าอย่าไปเสียดาย อย่าไปเสียใจ โลกใบนี้มีอะไรให้น่าค้นหาอีกเยอะแยะ อย่าเอาความสดใสไปทิ้งไว้ที่ผู้ชายคนเดียว"
"ขอบคุณที่ช่วยสอนค่ะเฮีย" อยากได้ความเป็นกันเองเพราะอย่างน้อยนิรามก็คือพี่ชายของเพื่อนจนต้องยกมือไหว้เขา ปล่อยให้รอยยิ้มมันเปื้อนแก้มขาว ทีเล่นทีจริงผสมกัน
"เฮียที่ไม่ได้อยากเป็นแค่เฮีย"
"คะ?"
"เปล่า แค่จะบอกว่าด้านหน้าก็ถึงทางเลี้ยว"
"อ๋อ..." คนตัวเล็กส่งเสียงตามพลางหันไปสนใจสิ่งที่อยู่รอบตัวบ้าง ด้านทางเข้ามีป้ายที่ทำจากไม้ขนาดใหญ่เป็นชื่อที่พัก พอรถหรูเลี้ยวเข้าไปด้านในถึงกับตาลุกวาวเลยเช่นกัน
สวยหรู ดูแพง สมแล้วที่ใครๆ ต่างชอบแซวว่านาราทั้งสวยและรวยมาก พลูวิลล่าในพื้นที่แค่ไหนเธอไม่แน่ใจ แต่ที่นี่กว้างมาก ที่พักถูกโอบล้อมด้วยภูเขาทั้งลูก เดาว่าภายในห้องพักจะให้บรรยากาศที่ไม่ต่างจากการมานอนใกล้ชิดกับภูเขาอย่างแน่นอน
"ที่นี่เป็นพลูวิลล่าของพี่เอง อยากมาลองนอนเล่นสักกี่คืนบอกได้"
"ถ้ามาพักจะได้ห้องพักราคาพิเศษไหม~"
"ได้ ลดให้เก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ แถมฟรีอาหารทั้งสามมื้อ พร้อมเสิร์ฟถึงเตียง จะให้แถมคนเสิร์ฟด้วยไหม"
"เกินไป~" ห้ามใจไม่ให้ยิ้มนี่ไม่ได้เลยจริงๆ พี่ชายของนารา คารมคมคายไม่ธรรมดาเลยจริงๆ
"คนให้น่ะเต็มใจให้นะ คนขออ่ะ กล้ารับไหม"
"ไม่เอาดีกว่าค่ะ ไม่อยากเอาเปรียบเฮียราม"
"เฮียโสดนะ"
"คะ?"
"เฮียโสด ไม่มีภาระที่ต้องรับผิดชอบ ไม่ต้องสงสารเฮียเลย ถ้าจะให้พูดตามตรง ถ้าอยากหลอกเฮียอ่ะหลอกได้เลย เฮียอนุญาตให้หลอกได้เต็มที่เลย"
"โอ๊ย... ไม่ไหวแล้ว~" พี่ชายนาราเกินต้านไปไกลมาก เล่นมุกแบบนี้ก็ยังไหว คนที่ไม่ไหวน่ะคือเธอ ทั้งที่รู้ว่าเฮียรามแค่แกล้ง แต่แก้มเธอนี่สิ แดงแจ๋ แดงจริงเลย
"ไม่คุย ไม่เล่นแล้ว ทำงานค่ะ อยากทำงาน" คนบอกส่งเสียงในลำคอเพื่อให้รู้ว่าเริ่มจริงจังแล้ว ไม่เล่นแล้ว ทนเขินไม่ไหวแล้ว
"วันนี้ไม่ได้ให้เริ่มงาน แค่อยากพามาดูสถานที่ วันนี้มาในฐานะอื่น จะเอาสถานะไหนดี"
"น้อง"
"หน้าตาไม่เหมือนกัน" คนฟังถึงกับยกมือขาวๆ ขึ้นปิดหน้า กลั้นรอยยิ้มครั้งแล้วครั้งเล่า ไม่เป็นตัวของตัวเองเอาซะเลย จนต้องสั่นใบหน้าแรงๆ แล้วค่อยๆ ลืมตามองใบหน้าหล่อเหลาของคนตรงหน้าอีกครั้ง
เฮียรามกำลังมองหน้าเธอ มองแล้วยิ้ม แล้วเขาก็ทำในสิ่งที่ไม่คาดคิดนั่นคือการยื่นโทรศัพท์มือถือให้เธอ
"ขอเบอร์โทร ขอไลน์ด้วย"
"เผื่อต้องคุยกันเรื่องงานใช่ไหม"
"เอาไว้ไลน์จีบ"
"หนูไม่เล่นแล้ว"
"เฮียก็ไม่ได้จะเล่น จะเอาจริงๆ"
__________________________
รู้ว่าจะเอาจริง แต่จะเอาอะไร เอาแบบไหนก่อน 😉☺️😂
รออ่านคอมเมนต์จากทุกคนนะคะ ถ้าชอบ กดไลก์+คอมเมนต์ ให้เนมชื่นใจหน่อยได้ไหม นี่คือกำลังใจชั้นดีเยยนะคะ ☺️🙏🏻🌻
พบเจอคำผิดตรงไหนแจ้งได้นะคะ เดี๋ยวเนมตามแก้ให้เลยค่ะ