แต่แล้วเกวลินก็แทบอยากกลั้นใจตายเมื่อเขาโทรสั่งให้เธอมายืนรอหน้าโรงแรมทั้งๆ ที่เธอเสนอว่าจะเดินออกมารอที่ป้ายรถเมล์ข้างโรงแรม เพราะไม่ต้องการให้คนอื่นเห็นและขี้เกียจตอบคำถาม ลำพังแค่กุหลาบแดงช่อใหญ่นั้นคนในออฟฟิศคงมีเรื่องเม้าท์กันสนุกปากแล้ว เรื่องแบบนี้บรรดาขาเม้าท์ชอบกันนัก ไม่ว่าเรื่องอะไรในโรงแรมแห่งนี้ข่าวนั้นไปไวยิ่งกว่าจรวด ไม่ทันข้ามวันก็รู้กันทั้งโรงแรม
“ผมจะถึงแล้วคุณออกมารอได้เลย” ยังไม่ทันกดวางกสายเกวลินก็เห็นลัมโบร์กินีสีดำมันวับเลี้ยวเข้ามาภายในโรงแรมและจอดลงหน้าประตูด้านหน้าล็อบบี้ แน่นอนว่ามันตกเป็นเป้าสายตาของทุกคนทันที เมื่อเห็นว่าเกวลินยังยืนนิ่งอาทิตย์จึงลดกระจกลง
“ขึ้นรถสิครับคนสวย หรืออยากจะยืนอยู่ตรงนี้รอให้ใครบางคนมาเห็น ผมก็รอได้นะ” อาทิตย์กล่าวด้วยท่าทาง ยียวน ทำให้เกวลินต้องก้าวฉับๆ ไปขึ้นรถแล้วซุปเปอร์คาร์ราคาแพงระยับก็แล่นจากไป ทิ้งความสงสัยใคร่รู้ไว้ให้บรรด
