เมื่อกลับเข้ามาที่ออฟฟิศเกวลินก็ต้องแปลกใจเมื่อพบว่าบนโต๊ะของเธอมีกุหลาบแดงช่อโตวางอยู่ เพื่อนร่วมงานหลายคนเมียงมองมาอย่างสนใจแต่ไม่กล้าถาม ยกเว้นดลพรและกนกอรที่ออกอาการตื่นเต้นอยากรู้อยากเห็นจนออกนอกหน้า
“นี่หรือเปล่าสาเหตุที่แกดูไม่ได้อาลัยอาวรณ์อีตาแทนไทนั่นเท่าที่ควร” กนกอรตั้งข้อสังเกต
“นั่นน่ะสิ อะไรยังไงจ๊ะคุณนายเกล เล่ามาเดี๋ยวนี้” ดลพรรีบซักทันทีตามประสาคนปากไวและช่างสังเกต (เรื่องชาวบ้าน)
“ส่งผิดล่ะมั้ง” เกวลินพยายามหาข้อแก้ตัว
“ฉันว่าไม่ อยากรู้ก็เปิดดูชื่อคนส่งสิ จะได้หายสงสัย” เมื่อเห็นว่าเกวลินยังทำท่าอ้ำอึ้งไม่ยอมดูรายชื่อคนส่งดลพรจึงฉวยโอกาสดึงช่อดอกไม้ไปจากมือเธอทันที
“อุ๊ย พอลลี่เอาคืนมานะ”
“ไม่ ก็แกอยากไม่ยอมบอกเองนี่ว่าใครส่งมา ฉันว่าต้องเป็นกิ๊กใหม่แกแน่ๆ ร้ายนะเนี่ยเพื่อนฉัน” เกวลินพยายามยื้อแย่งช่อดอกไม้คืนมาแต่ไม่สำเร็จ เพราะดลพรส่งต่อให้กนกอรแล้วฝ่ายนั้นก็รีบ
