หนีไม่พ้น 4

2525 คำ

สามสาวเดินคุยกันมาตามทางอย่างอารมณ์ดี แต่แล้วบรรยากาศดี ๆ ก็ต้องเสียไปเมื่อเจอกับเขมิกาและแทนไทที่เดินออกมาจากร้านอาหารเช่นกัน “อุ๊ยตาย บังเอิญจังได้เจอพี่ๆ ด้วย มาทานข้าวเหมือนกันเหรอคะ” เขมิกาเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม พลางยกมือขึ้นกอดแขนแทนไทอย่างแสดงความเป็นเจ้าของ “มาซักผ้ามั้งคะ” ดลพรอดใจไว้ไม่อยู่สวนกลับออกไปอย่างหมั่นไส้เต็มทน แต่เขมิกาหัวเราะด้วยน้ำเสียงมีจริตจนคนฟังรู้สึกคันไม้คันมือ “แหม พี่พอลลี่เนี่ยอารมณ์ขันนะคะ” “ไปกันเถอะเขม เดี๋ยวเข้างานสายนะ” แทนไทเตือนเพราะไม่อยากให้เขมิกามีเรื่องกับคนอื่น ๆ ในโรงแรมเพราะทุกวันนี้ก็มีคนไม่ชอบแฟนสาวของเขามากพออยู่แล้ว เพราะเหตุการณ์รักสามเศร้าอันลือลั่นระหว่างเขาเขมิกาและเกวลินที่เพิ่งผ่านไปสดๆ ร้อนๆ และคนส่วนใหญ่ล้วนเข้าข้างเกวลิน “แหม เข้าสายนิดสายหน่อยไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่แทน ใจคอพี่แทนจะไม่ทักทายพี่เกลหน่อยเหรอคะ เดี๋ยวพี่เกลเขาจะน้อยใจเอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม