“ดูแลเศรษฐีตาบอด ทำทุกอย่างที่เขาต้องการ ถ้าเขาต้องการมีเพศสัมพันธ์กับแก แกก็ต้องยอม ถ้าโชคดีแกอาจจะได้แต่งงานกับเขา แต่แกต้องผ่านการสัมภาษณ์จากแม่เขาก่อนนะ ถ้าแม่เขารับแก แกถึงจะได้ทำงานนี้ ค่าตอบแทนเดือนละหนึ่งแสนบาทตามที่เขาแจ้งในประกาศรับสมัครนั่นแหล่ะ ถ้าสนใจพรุ่งนี้เขามีนัดสัมภาษณ์อีกหลายคน จะลองดูมั้ยล่ะ” กัญญารัตน์เอ่ยอย่างชั่งใจ เพราะงานที่เธอกำลังบอกเพื่อนอยู่ก็แทบจะเรียกว่าขายศักดิ์ศรีและจิตวิญญาณของตนเอง
“ฉันจะไป” เมื่อได้ฟังจบเมษาก็เงียบไปพักใหญ่ ก่อนที่เธอจะตัดสินใจเอ่ยออกมาด้วยความเจ็บปวด ถ้าได้ค่าตอบแทนมากขนาดนั้นหญิงสาวยอมขายวิญญาณ เพื่อให้ครอบครัวของเธอสบาย เพราะลำพังที่เป็นอยู่ทุกวันนี้เธอและมารดาก็ดิ้นรนเพื่อหาเงินมาเป็นค่าฟอกไตบิดา แต่ถ้าเธอได้เงินเดือนมากมายขนาดนั้น เธอคงสามารถทำให้มารดาทำหน้าที่เพียงอยู่ที่บ้านดูแลผู้เป็นบิดาเท่านั้น นั่นมันเป็นสิ่งที่ลูกอย่างเธอควร
