“ฉันจะคอยดูนะว่าเธอจะทำได้อย่างที่เธอพูดมั้ย ออกไปเถอะ ฉันจะพักผ่อนแล้ว” ปราณยอมปล่อยหญิงสาวออกไป เขามองตามร่างบางจนออกไปเรียบร้อยแล้ว เขาก็หยิบสมาร์ทโฟนที่ซ่อนอยู่มากดโทรหาเพื่อนสนิท เพื่อสืบเรื่องราวของเมษา เขาอยากรู้ว่าเธอไว้ใจได้แค่ไหน ไม่ใช่มารดาของเขาจะโดนเธอหลอกอีกคนนะ เพราะตั้งแต่เรื่องพรวรินทร์ท่านก็มองไม่ออกไปคนหนึ่งแล้ว เขาไม่อยากจะพลาดซ้ำสอง แล้วยิ่งผู้หญิงคนนี้ตรงสเปคเขาทุกอย่างด้วยแล้ว เขายิ่งต้องระวังหัวใจตนเองให้มากขึ้นอีก
เมษาอยู่ที่บ้านวิชญเกียรติแห่งนี้ได้ร่วมสัปดาห์ เธอก็ยังคิดว่าปราณไม่หมือนคนตาบอดเลยสักนิด เขามีหลายอย่างที่ชวนน่าสงสัย แต่เธอก็ยังหาเหตุผลในการที่เขาจะแกล้งตาบอดไม่ได้ ที่เธอคิดแบบนั้นเพราะชายหนุ่มคอยที่จะลวนลามเธอ แล้วมันถูกจุดทุกครั้ง ราวกับว่าเขามองเห็นเธอ แต่เมื่อคิดอีกมุมหนึ่งเขาอาจจะตาบอดจนเคยชิน และมีประสาทสัมผัสอย่างอื่นที่ดีกว่าคนที่มองเห็นปกติ
