My friend เพื่อนคนนี้ผมจอง!

Ep.1 Fahsai talk. 19.00 น. @fs. "บัญชีสรุปยอดทั้งหมดของเดือนนี้ค่ะพี่ฟ้าใส" จันทร์เจ้ายื่นสมุดบัญชีปิดยอดประจำเดิอนให้ฉันในขณะที่ฉันกำลังวุ่นวายอยู่กับการออกแบบเสื้อผ้าคอลเลคชั่นใหม่สำหรับฤดูกาลหน้าอยู่ "ขอบใจจ้ะ ^^" ฉันเงยหน้าขึ้นมาจากกระดาษเขียนแบบแล้วยิ้มพร้อมกับรับสมุดบัญชีจากจันทร์เจ้าที่ยืนยิ้มให้ฉันอยู่เหมือนกัน จันทร์เจ้าเธอเป็นน้องสาวของเพื่อนฉันและเป็นรุ่นน้องที่คณะของฉันด้วย ฉันกับจันทร์เจ้าเลยค่อนข้างที่จะสนิทกันมากเป็นพิเศษ เวลาว่างๆ จันทร์เจ้าก็มักจะมาช่วยงานที่ร้านฉันเป็นประจำ เพราะตัวจันทร์เจ้าเองก็ชื่นชอบอะไรที่เกี่ยวกับเสื้อผ้าเหมือนฉันอยู่แล้ว ก็เลยเข้ากันง่ายหน่อย "ไม่เปิดดูหน่อยหรอคะ? " จันทร์เจ้าถามเมื่อเห็นฉันวางสมุดบัญชีไว้ข้างๆ โดยไม่ได้เปิดดูเลยสักนิด "เดี๋ยวค่อยดู ตอนนี้สมองพี่กำลังไหลลื่น พี่ไม่อยากเครียด5555" ฉันตอบจันทร์เจ้าไปแบบติดตลก "ค่ะ งั้นเดี๋ยวจันทร์เจ้าไปดูหน้าร้านก่อนนะคะ" "พักบ้างก็ได้นะเราอ่ะ" ฉันพูดแล้วมองน้องอย่างเอ็นดู "ไม่เป็นไรค่ะ จันทร์เจ้ายังไม่เหนื่อย^^" "จ้าาา~" จากนั้นจันทร์เจ้าก็เดินออกไปหน้าร้านทันทีหลังจากที่ฉันพูดจบ ส่วนฉันก็ได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ เมื่อมองเห็นสมุดบัญชีที่วางอยู่ข้างๆ ...จะเป็นยังไงนะ? จะขาดทุนเหมือนเดือนทีแล้วหรือเปล่า? ฉันจ้องมันอยู่สักพักก็ตัดสินใจเลิกเขียนแบบแล้วหยิบสมุดบัญชีขึ้นมาเปิดดู แล้วผลที่ออกมาก็คือ... เหมือนเดิม=_= ขาดทุนอีกเหมือนเดิม แต่ยังดีที่ขาดทุนน้อยกว่าเดือนที่แล้วหน่อย คืองี้นะ แบรนด์ของฉันมันยังเป็นแบรนด์ใหม่ ยังโนเนมอยู่ ช่วงแรกๆ มันก็ต้องขาดทุนเป็นธรรมดาอยู่แล้ว แต่นี่ฉันทำมาเกือบๆ จะเป็นปีแล้วไง มันควรจะได้ผลตอบรับที่ดีกว่านี้ได้แล้ว หรือว่าเสื้อผ้าที่ฉันออกแบบมันไม่สวย? ก็ไม่นะ...ฉันว่ามันออกจะดูดี ดูแพง เผลอๆ ดีกว่าบางแบรนด์ที่ดังๆ ด้วยซ้ำ "เฮ้ออออ~" ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ อย่างเหนื่อยล้า เพราะไม่รู้จะทำยังไงต่อไปดี แต่ถ้าปล่อยไปแบบนี้ฉันต้องโดนคุณพ่อเรียกตัวให้ไปทำงานที่บริษัทกับท่านแน่ๆ ซึ่งฉันไม่ชอบงานอะไรแบบนั้น งานที่ต้องเข้า-ออกงานตามเวลา ต้องตื่นตั้งแต่เช้าๆ ฝ่ารถติดเพื่อเข้าบริษัท เลิกงานก็ต้องมาหัวเสียกับการจราจรที่แออัดอีกทั้งๆ ที่ทำงานมาทั้งวันก็เหนื่อยมากอยู่แล้ว มันเป็นบริษัทของพ่อฉันก็จริง แต่ก็ต้องทำตัวให้อยู่ในกฎระเบียบอยู่ดี- - ฉันชอบอะไรที่อิสระแบบที่ฉันกำลังทำอยู่ตอนนี้มากกว่า มีธุรกิจเป็นของตัวเอง ใช่อยู่ว่าร้านก็ต้องเปิด-ปิดเป็นเวลา แต่ฉันก็กำหนดเวลาเปิดร้านไว้สายๆ ไง รอให้รถมันเลิกติดก่อนค่อยเปิด ส่วนเวลาปิด ไม่มีตายตัวอยากปิดตอนไหนก็ปิดแล้วแต่อารมณ์ เหมือนกับตอนนี้ที่ฉันไม่มีอารมณ์ทำอะไรต่อแล้ว เอาไว้ค่อยคิดละกันว่าจะทำไงให้ยอดขายไม่ขาดทุนเหมือนที่ผ่านมา เพราะตอนนี้สมองฉันมันตื้อมันหมด มันเครียดจนฉันคิดอะไรไม่ออกเลยล่ะ= = "จันทร์เจ้าน้องรัก :) " ฉันเดินออกมาหาจันทร์เจ้าที่เฝ้าอยู่หน้าร้านของฉัน ตอนนี้ไม่มีลูกค้าซะด้วยเหมาะที่จะปิดร้านเป็นที่สุด "อย่าบอกนะคะ ว่าวันนี้พี่จะปิดร้านเร็วอีกแล้ว? " จันทร์เจ้าพูดขึ้นอย่างรู้ทันฉัน เพราะฉันเป็นแบบนี้บ่อยมากเวลาเครียดๆ ก็มันไม่มีอารมณ์จะอยู่ต่อแล้วนี่ จะให้ฉันทำไงล่ะ "ใช่แล้วจ้ะ แหะๆ " "วันนี้ก็เครียดอีกแล้วสินะคะ" ฉลาดอีกแล้วเด็กคนนี้ ฉลาดเหมือนพี่ชายไม่มีผิด "นิดหน่อยน่ะ" "โอเคค่ะ งั้นเดี๋ยวจันทร์เจ้าช่วยปิดร้าน :) " "น่ารักที่สุด>< แล้วจัดการชวนเพื่อนทั้งแก๊งค์ให้ออกมาปาร์ตี้กันในคืนนี้ แก๊งค์เพื่อนที่ฉันสนิทด้วยมากที่สุดมีทั้งหมด5คน มีแค่ฉันกับยัยต้นหอมที่เป็นผู้หญิง ยัยนี่ก็สายเดียวกันกับฉันนี่แหละ แต่มันจะน้อยกว่าฉันหน่อย แบบชวนก็ไปไม่ชวนก็ไม่ไป ไม่เคยเป็นตัวตั้งตัวตีในการชวนเพื่อนไปบ่อยๆ แบบฉัน ส่วนนิสัยก็เรียบร้อยกว่าฉันอยู่นะ5555 อีกสามคนเป็นผู้ชาย ก็จะมีทราฟฟิค หมอนี่จะปากหมามาก ชอบสู่รู้เรื่องของชาวบ้านเป็นประจำ แถมยังเจ้าชู้สุดๆ ผู้หญิงนี่เข้าหามันไม่เคยขาด ส่วนอีกคนชื่อพัตเตอร์ หมอนี่จะนิ่งๆ ไม่ค่อยพูดเท่าไหร่ แต่กัดเจ็บชิบหาย แต่ถ้าถึงเวลามันพูดมันก็พูดมากเอาเรื่องอยู่นะ ที่สำคัญภายใต้ใบหน้านิ่งๆ ของมันคือมีความกวนตีนด้วยไง แต่ก็ดูผู้หญิงเข้าหาได้ดีชิบ แล้วก็คนสุดท้าย...เจ้าขุน หมอนี่เนี่ยแหละที่เป็นพี่ชายของจันทร์เจ้า แบบลูกพี่ลูกน้องอ่ะ พ่อมันเป็นน้องชายของลุงคิงพ่อของจันทร์เจ้าน่ะ เจ้าขุนมันเป็นเพื่อนฉันมาตั้งแต่อนุบาล ฉันกับมันเลยจะสนิทกันมากเป็นพิเศษ... ส่วนนิสัยของมันก็เป็นคนที่ค่อนข้างเนี๊ยบมีเหตุผลมีหลักการหน่อย เป็นคนฉลาดและมักจะแก้ไขปัญหาทุกอย่างได้ดี ดูเป็นผู้ชายที่อยู่ด้วยแล้วรู้สึกอบอุ่น. รู้สึกว่ามันสามารถดูแลและปกป้องเราเราได้ และที่สำคัญที่สุดเลยคือ...ฉันชอบมัน!! ใช่แล้วค่ะ...ฉันแอบชอบเพื่อนตัวเอง Fahsai talk end. ______________________________ ฝากติดตามด้วยนะค้าาาา สามารถติชมได้นะคะ