ตอนจบ

1926 คำ

My friend. 38 Jaokhun talk. ผมหันไปมองคนที่กำลังยิ้มแล้วเดินเข้ามาหาผมกับฟ้าใส ฟ้าใสยิ้มขึ้นมาโดยอัตโนมัติเมื่อเห็นว่าคนที่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าของพวกเราตอนนี้คือแม่ของผมเอง ท่านเดินเข้ามาหาผมพร้อมกับป๊าที่เดินตามหลังแม่มาติดๆ "ไงเรา" ป๊าเดินมาตบไหล่ผมเบาๆ ก่อนจะยักคิ้วแซวผม "สวัสดีค่ะคุณอา" ฟ้าใสยกมือไหว้ป๊ากับแม่ของผมเมื่อท่านทั้งสองยืนข้างกันแล้ว "สวัสดีจ๊ะ" แม่ยิ้มและมองฟ้าใสอย่างเอ็นดู "เรียกป๊ากับแม่ได้แล้วนะหนูฟ้าใส" ส่วนป๊าผมก็พูดพลางยิ้มให้ฟ้าใสอย่างเอ็นดูเหมือนกัน "ใช่ๆ เรียกแม่ได้แล้วนะ แม่ยินดีด้วยนะลูก ชุดวันนี้สวยทุกชุดเลย แม่ชอบ" "ค่ะ ขอบคุณคุณแม่แล้วก็...ป๊ามากๆ นะคะ ที่ยอมสละเวลามาร่วมงานของฟ้าใส" ฟ้าใสยกมือขึ้นมาไหว้แม่ผมอีกครั้งอย่างขอบคุณ "ไม่มาไม่ได้หรอก งานสำคัญของว่าที่ลูกสะใภ้ทั้งทีนี่นะ" ฟ้าใสมันเริ่มหน้าแดงขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เมื่อได้ยินคำว่าว่าที่ลูก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม