“พี่รู้ความจริงแล้วนะว่าฮาเปอร์คือลูกของพี่” ชนาพยายามใจเย็น แม้ว่าเขาจะโกรธคนตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้าอย่างมาก แต่เขาก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้ เพราะในใจของเขายังคงมีแต่เธอคนเดียว
“รู้แล้วยังไงคะ” พิมลดาแสร้งนิ่งดูซิว่าเขาจะอย่างไร แต่ที่จริงแล้วในใจของหญิงสาวหวาดหวั่นเป็นอย่างมาก เธอกลัวว่าเขาจะพรากลูกไปจากเธอ ในที่สุดสิ่งที่เธอกลัวที่สุดก็เกิดขึ้น
“พี่ก็จะทำหน้าที่พ่อ อย่างที่พิมไม่เคยให้โอกาสพี่ทำไง” แม้ว่าจะโกรธแต่ชายหนุ่มก็พยายามควบคุมโทนเสียงของตนเองไว้เป็นอย่างดี
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ที่โตมาขนาดนี้ ฉันก็เลี้ยงของฉันเองได้ เวลาที่ผ่านมามันพิสูจน์แล้วว่าฮาเปอร์ไม่จำเป็นต้องมีพ่อก็ได้” หญิงสาวกล่าวเสียงเรียบ แต่คำพูดของเธอทำให้ชายหนุ่มเจ็บปวดไปทั้งหัวใจ ถ้าเขาตามหาเธอสักนิดเรื่องคงไม่เป็นเช่นนี้ แต่เขากลับเลือกเชื่อเพียงรูปถ่ายที่มารดาเขาให้ดูก็สมควรแล้วที่เขาต้องเป็นแบบนี้ นี่ถ้าเขาไม่ส่งรูปแ
