เพลิงรักในอดีต

ร้านกาแฟฮาเปอร์ ร้านกาแฟเล็กๆ ที่อยู่ระหว่างทางไปสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงเช่นม่อนแจ่ม ร้านนี้มีเจ้าของเป็นอดีตแอร์โฮสเตส ซึ่งตอนนี้ได้ผันตัวเองมาทำหน้าที่เจ้าของร้านกาแฟ พ่วงด้วยอีกหนึ่งตำแหน่งนั่นก็คือคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว เธออาศัยอยู่ที่นี่กับบุตรชายอันเป็นที่รัก นามว่าน้องฮาเปอร์ ไม่มีใครรู้ว่าเหตุใดสาวสวยคุณแม่ลูกหนึ่งอย่างพิมลดา ไม่ยอมเริ่มต้นชีวิตใหม่กับใคร แม้ว่าจะมีบุคคลที่ร่ำรวยหรือมีชื่อเสียงแค่ไหนมาจีบ เธอก็ยังยืนยันที่จะใช้ชีวิตตามลำพังสองคนแม่ลูก ท่ามกลางความเสียดายในความสวยของเธอ ซึ่งแม้ว่าจะเป็นคุณแม่ลูกหนึ่งแล้ว แต่เธอก็ยังคงงดงามเสียจนผู้ชายหลายๆ คนต้องหันมามองทุกครั้งไป “หม่ามี้ ฮาเปอร์หิวน้ำครับ” เด็กชายฮาร์เปอร์ในวัยสามขวบหันไปส่งเสียงเรียกมารดาที่กำลังง่วนอยู่กับการจัดโต๊ะเพื่อเตรียมเปิดร้านในตอนเช้า “ได้ครับ คุณชายฮาเปอร์ของหม่ามี้” พิมลดาเดินไปหยิบแก้วน้ำลายการ์ตูนลิขสิทธิ์ที่เป็นการ์ตูนตัวโปรดของบุตรชาย “ขอบคุณครับหม่ามี้” เด็กน้อยยิ้มตาหยีให้กับผู้เป็นมารดา “กินเสร็จแล้วบอกหม่ามี้นะครับ เราจะได้ไปโรงเรียนกัน” พิมลดาลูบศีรษะบุตรชายด้วยความรัก ทุกวันนี้ลูกน้อยเป็นเพียงกำลังใจเดียวที่ทำให้เธอต่อสู้ฟันฝ่ากับความยากลำบากต่างๆ โดยไม่รู้สึกย่อท้อ “ครับหม่ามี้” เด็กน้อยพยักหน้า ก่อนจะก้มลงรับประทานข้าวต้มหมูของโปรดของตนเองต่อ ในขณะที่พิมลดาก็เดินไปตรวจดูความเรียบร้อยในร้าน เพราะเมื่อเธอกลับมาจากส่งลูกน้อยที่โรงเรียน หญิงสาวก็ต้องเปิดร้านทันที หลังจากที่หญิงสาวไปส่งบุตรชายที่โรงเรียนแล้ว เธอก็กลับมาเปิดร้าน โดยเธอจ้างชาวบ้านแถวนี้มาทำหน้าที่ลูกมือ คอยช่วยเหลืองานในร้าน ชีวิตของหญิงสาวและลูกน้อยดูท่าแล้วน่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น จนกระทั่งวันหนึ่ง วันที่หญิงสาวแทบอยากจะหายไปจากโลกนี้ เพราะการมาพบกันโดยบังเอิญของเธอและผู้ชายคนหนึ่ง “พิม!! พิมมาทำอะไรที่นี่” เสียงของชนาตกใจเป็นอย่างมากที่เห็นอดีตคนรักของเขามาปรากฏตัวที่นี่ “ก็ทำงานไงคะ ว่าแต่คุณล่ะ คุณมาเที่ยวเหรอคะ” หญิงสาวแข็งใจเอ่ยถามออกไป ทั้งที่เธออยากจะไล่เขาออกไปจากที่นี่เหลือเกิน ความทรงจำที่ผุดขึ้นในอดีต มันยังคอยตามหลอกหลอนเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมา “พิมคงสบายดีสินะ” น้ำเสียงของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความเจ็บปวด แม้ว่าจะผ่านมาหลายปีแล้วก็ตาม “ก็คงดีกว่าที่อยู่กรุงเทพ” เมื่อได้ยินเสียงของเขา เธอก็อดที่จะประชดเขากลับไม่ได้