“จำไม่ได้แล้วครับ รู้แค่ว่าคุณลุงบอกว่าอยากกินอะไรก็ให้บอกคุณลุง” เด็กน้อยทำท่าครุ่นคิดอยู่สักพักก่อนที่จะตอบมารดาออกมา เมื่อเห็นท่าทางของบุตรชายแล้วพิมลดาได้แต่หัวเราะออกมา
“ไม่เป็นไรครับ ว่าแต่คุณลุงคนเมื่อกี้เป็นยังไงบ้างคะ” แม้ว่าจะไม่อยากใส่ใจ แต่ไม่รู้ทำไมเธอถึงอยากรับรู้ความรู้สึกของลูกที่มีต่อพ่อ
“คุณลุงใจดีครับ ฮาเปอร์ชอบคุณลุง” เมื่อได้ฟังคำตอบของบุตรชาย มันทำให้หญิงสาวต้องกลับมาคิดทบทวน ว่าสิ่งที่เธอกำลังทำอยู่นี้มันผิดหรือเปล่า อย่างน้อยก็ควรให้โอกาสพ่อลูกเขาได้เจอกัน เพราะคนที่จะมีความสุขที่สุดนั่นก็คือฮาเปอร์บุตรชายของเธอ
หลังจากที่ชายหนุ่มกลับมาจากร้านกาแฟของหญิงสาว เขาก็รีบหาโรงแรมที่อยู่ใกล้กับร้านกาแฟของเธอทันที จากเดิมที่เขาตั้งเป้าหมายไว้ว่าจะไปพักผ่อนที่ม่อนแจ่ม แต่พอเขาได้เจอเธอ เป้าหมายของเขาก็ต้องเปลี่ยนไปทันที ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องสนใจก็คือเรื่องของเด็กชายฮาเปอร์
