รุ่งเช้า
รันดารีบอาบน้ำแต่งตัวเพื่อจะไปทำงาน หลังจากเมื่อคืนนี้รอนมาบอกว่าเขาทำเตาเผาพิซซ่าที่ร้านพังต้องรับผิดชอบด้วยเงินสามหมื่นบาท ซึ่งทางร้านอนุญาตให้ผ่อนชำระได้
เธอสงสารน้องชายใจแทบขาด เขามีสีหน้าทุกข์ระทม อีกทั้งขอให้รันดาไม่บอกแม่เพราะเกรงว่าท่านจะไม่สบายใจ
และนี่ก็เป็นสาเหตุให้เธอเลิกบล็อคหมายเลขโทรศัพท์ของเจ้านายได้เสียที เพราะต้องกลับเข้าไปทำงานเท่านั้นจึงจะได้รับเงินมาทั้งค่ารักษาแม่ ค่าเล่าเรียนน้อง และค่าเสียหายที่น้องต้องจ่ายทางร้าน
รุ่งเช้า หญิงสาวเดินทางไปทำงาน และทันทีที่ไปถึง ทั้งพนักงานประชาสัมพันธ์และพนักงานรักษาความปลอดภัยก็ทักทายกันใหญ่
“ อ้าว คุณรันดา หายไปไหนมาเสียหลายวันเชียวครับ ผมกังวลอยู่เลยนึกว่าคุณจะไม่มาทำงานแล้ว ” พี่พงษ์ยามตัวท้วมใบหน้าเปื้อนยิ้มตลอดเวลาเอ่ยทัก เธอยื่นถุงน้ำเต้าหู้ให้
“ พอดีรัน
