“ ผมไม่มีวันรับผู้หญิงคนนั้นกลับเข้าทำงานอีกเด็ดขาด คุณพ่อรู้ไหมว่าเธอราดโจ๊กลงบนหัวคุณพริมแล้วเอาชามฟาดหน้าเธอด้วย เพราะไม่พอใจที่ผมไม่ทานอาหารที่เธอเอามาฝาก อันธพาลชัด ๆ ” ธิเบตกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์ สนทนากับปลายสายซึ่งเป็นบิดาอันเป็นที่รักที่พยายามช่วยให้เขาดีขึ้นจากพิษรัก แต่กลับกลายเป็นว่าชีวิตเขาต้องวุ่นวายมากขึ้น “ ลูกดูละครหลังข่าวมากไปหรือเปล่า ธิเบต ใครมันจะร้ายกาจขนาดนั้น ” “ ก็ผู้หญิงคนนั้นไงล่ะ ผู้หญิงที่คุณพ่อหามา ยัยรันดาอะไรนั่นน่ะ นอกจะจะร้ายแล้วยังเถียงคำไม่ตกฟาก มีอย่าง ที่ไหนเอาอาหารเช้ามายัดเยียดให้ผมทาน ก็รู้ว่าผมไม่ทาน ” “ นั่นเป็นเพราะเธอหวังดีไม่ใช่เหรอลูก ” ปลายสายเงียบเสียงไป ท่านอลังการจึงพูดต่อ “ จำได้ไหมว่าสมัยเด็ก ๆ แม่เค้าก็บังคับให้พวกเราทานมื้อเช้า เพราะมันสำคัญต่อร่างกาย ” “ มันไม่เกี่ยวกับรันดา คุณพ่อ