ขณะที่อีกมุมหนึ่งคนที่โดนลากออกมาก็ค่อนข้างกังวลว่าจะโดนพี่สาวโกรธอยู่พอสมควร เนื่องจากศรัณย์ส่งสายตาคะยั้นคะยออีกทั้งเกร็งกับสายตาของชานป๋อเสียนอยู่จึงรีบออกมา พอนึกขึ้นได้ว่าชลนทีอาจจะเคืองก็เริ่มร้อนรนขึ้นมา ในขณะที่ศรัณย์นั้นเดินไปสั่งเครื่องดื่มอยู่ที่บาร์เพิ่งกลับเข้ามานั่งด้วย
“เรากลับไปหาพี่น้ำไหม ปล่อยไว้คนเดียวกับคนแปลกหน้าเดี๋ยวก็โกรธหรอก”
“เฮ้ย เราเพิ่งมาเองนะอลิน”
“เพิ่งนึกขึ้นได้นี่คะ” อลินหัวเราะแหะๆ
“พี่เห็นเขามองน้ำแบบสนใจมากๆ แต่ดูไม่ค่อยอยากแสดงออก เลยเปิดโอกาสให้คุยกันน่ะ”
อลินฟังคนตรงหน้าพูดแล้วก็นิ่วหน้าเล็กน้อยเมื่อคิดออกว่า ศรัณย์ไม่ได้หึงหวงพี่สาวของตนเอง รวมทั้งเปิดโอกาสให้มีคนจีบชลนทีอย่างจงใจอีกต่างหาก...
“ถ้าเขาจีบพี่น้ำติดแล้วพี่น้ำชอบเขาจริงๆ ล่ะคะ” หล่อนเอ่ยออกมา
“ก็ดีน่ะสิ... ช่วงนี้น้ำยิ่งดูเครียดๆ อยู่ไม่รู้แอบอกหักมาหรือเปล่า มีรักใหม่จะได้กลับมา
